Tag: adwokat karny pasternak

JAK PRZEKSZTAŁCIĆ JEDNOOSOBOWĄ DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ?

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

Przedsiębiorca prowadzący działalność jednoosobową, może zdecydować się na przekształcenie formy prawnej swojej działalności.

Jedną z możliwych spółek, na jaką przedsiębiorcy decydują się przekształcić swoją jednoosobową działalność, jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

CO JEST NIEZBĘDNE DO PRZEKSZTAŁCENIA JEDNOOSOBOWEJ DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ W SPÓŁCE Z O.O.?

Do przekształcenia, wymagane jest:

  • Przygotowanie planu przekształcenia
  • Weryfikacja tego planu przez biegłego rewidenta
  • Przygotowania oświadczenia o przekształceniu przedsiębiorcy
  • Powołania członków organów spółki przekształconej
  • Zawarcia umowy spółki
  • Rejestracji w KRS
  • Wykreślenia przedsiębiorcy z CEIDG – wniosek o wykreślenie musi zostać złożony w ciągu 7 dni od rejestracji spółki w KRS!

 

 JAK PRZYGOTOWAĆ PLAN PRZEKSZTAŁCENIA?

 

Plan przekształcenia wraz z załącznikami musi być sporządzony w formie aktu notarialnego.

W planie należy wykazać wartość bilansową majątku przekształcanego przedsiębiorcy na określony dzień w miesiącu poprzedzającym sporządzenie planu przekształcenia przedsiębiorcy.

Przedsiębiorca musi także, przygotować załączniki do planu – są to:

  • Wycena składników majątku – aktywów oraz pasywów
  • Sprawozdanie finansowe dla celów przekształcenia

 

Co w przypadku gdy przedsiębiorca nie prowadzi ksiąg rachunkowych?

Wtedy sprawozdanie finansowe, będzie można sporządzić na podstawie m.in. podsumowania zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów lub innych dokumentów, które umożliwią sporządzenie sprawozdania.

Ponad to, do planu dołączane są:

  • Projekt aktu założycielskiego spółki z o.o.
  • Projekt oświadczenia o przekształceniu przedsiębiorcy

 

 CO ZAWIERA AKT ZAŁOŻYCIELSKI SPÓŁKI?

Akt założycielski obejmuje m.in.:

  • Siedzibę spółki
  • Przedmiot jej działalności
  • Wysokość kapitału zakładowego
  • Liczbę i wartość nominalną udziałów

 

 CO ZAWIERA OŚWIADCZENIE PRZEDSIĘBIORCY?

W treści oświadczenia przedsiębiorca wskazuje m.in.:

  • W jaką spółkę przekształca swoją działalność – w tym przypadku spółka z o.o.
  • Wysokość kapitału zakładowego
  • Imiona i nazwiska członków zarządu przekształconej spółki

 

CO NALEŻY WIEDZIEĆ O WERYFIKACJI PRZEKSZTAŁCENIA PLANU PRZEZ BIEGŁEGO REWIDENTA?

  • Biegły rewident wyznaczany jest na wniosek przedsiębiorcy przez Sąd Rejonowy
  • Koszt złożenia wniosku wynosi 300 zł
  • Biegły rewident powinien zostać wyznaczony w ciągu miesiąca
  • Sąd określa czas na wykonanie badania – nie dłuższy niż 2 miesiące od wyznaczenia rewidenta
  • Przedsiębiorca ponosi również koszty badania – koszt ten określany jest przez Sąd na podstawie wystawionego przez rewidenta rachunku

 

 Po otrzymaniu opinii, oświadczenie o przekształceniu przedsiębiorcy oraz akt założycielski spółki, musi być sporządzone w formie aktu notarialnego. Dodatkowo, przedsiębiorca może już również powołać zarząd spółki – oczywiście może być on jednoosobowy.

 

CZY NAZWA FIRMY MOŻE ZOSTAĆ PO PRZEKSZTAŁCENIU TAKA SAMA?

Tak, nazwa firmy może pozostać taka sama – jedyną zmianą będzie oczywiście dodanie na końcu nazwy formy prawnej – czyli w przypadku przekształcenia w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, będzie to dodanie „sp. z o.o.”.

Jednak jeżeli nazwa zostanie zmieniona na inną, to przedsiębiorca ma obowiązek obok nowej nazwy podawać w nawiasie starą z dopiskiem „dawniej”. Taki obowiązek będzie spoczywał na przedsiębiorcy od dnia przekształcenia przez minimum rok.

 

Chciałbyś przekształcić swoją jednoosobową działalność i potrzebujesz więcej informacji? Skontaktuj się z nami!

 

ŹRÓDŁO:

  1. https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/00110

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

CO JEST BRANE POD UWAGĘ PRZY USTALANIU ALIMENTÓW?

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

Jak powszechnie wiadomo, alimenty to świadczenia, przeważnie pieniężne na rzecz rodziny. Najczęściej chodzi o świadczenia na rzecz dzieci. Środki jakie otrzymuje dziecko od zobowiązanego do tego rodzica, mają zapewnić jego utrzymanie.

W JAKI SPOSÓB USTALANA JEST WYSOKOŚĆ ALIMENTÓW?

Wysokość alimentów zależy przede wszystkim od:

  • Możliwości zarobkowych/majątkowych zobowiązanego rodzica
  • Usprawiedliwionych potrzeb dziecka
  • Samodzielności dziecka – wysokość alimentów w przypadku niepełnoletniego dziecka, a co za tym idzie nie mającego możliwości podjęcia stałej pracy, ze względu na wiek oraz obowiązek nauki, będzie oczywiście z reguły większa niż w innych przypadkach

Należy podkreślić, że nie ma z góry określonych widełek kwotowych co do przyznawanych alimentów. Oznacza to, że tak naprawdę można żądać dowolnej kwoty, jednak czy zostanie ona przyznana, zależy głównie od powyższych warunków.

JAKIE POTRZEBY DZIECKA MOGĄ BYĆ USPRAWIEDLIWIONE? 

Nie wszystkie potrzeby dziecka mogą być uznane za usprawiedliwione. Rodzice – nawet jeśli mają duże możliwości finansowe – nie mają obowiązku spełniać każdych „zachcianek” dziecka, dlatego Sąd nie zawsze przychyli się do żądanej wysokości alimentów.

Do usprawiedliwionych potrzeb dziecka zalicza się m.in.:

  • Wydatki związane ze szkołą – np. przybory szkolne czy wydatki związane z wycieczkami szkolnymi
  • Koszty leczenia
  • Wyżywienie
  • Odzież
  • Korepetycje i inne zajęcia pozaszkolne (o ile dziecko na takie uczęszcza oczywiście)

Z racji, tego że alimenty płacone są co miesiąc, jednorazowe wydatki wlicza się w koszt miesięczny. Oznacza to, że kwotę za dany wydatek należy podzielić na 12 i w ten sposób uzyskany wynik wliczyć w koszty miesięczne.

CO NIE WPŁYWA NA WIELKOŚĆ ALIMENTÓW?

Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, przy ustalaniu wysokości alimentów nie są brane pod uwagę:

  • Świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego
  • Świadczenia, wydatki i inne środki finansowe związane z umieszczeniem dziecka w pieczy zastępczej
  • Świadczenia wychowawcze
  • Rodzicielskie świadczenia uzupełniające

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

KIEDY PRACODAWCA MOŻE ODWOŁAĆ PRACOWNIKA Z URLOPU WYPOCZYNKOWEGO?

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

Pracodawca może odwołać pracownika z urlopu tylko wówczas, gdy jego obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu.

Powyższe prowadzi do wniosku, że pracodawca może odwołać pracownika z urlopu w sytuacji gdy spełnione są łącznie dwie przesłanki, tj.:

1. Obecność pracownika w zakładzie pracy jest konieczna;

2. powstały okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczęcia przez pracownika urlopu.

Pracodawca może dokonać odwołania pracownika z urlopu w dowolnej formie niemniej jednak dla celów dowodowych powinien uczynić to w formie pisemnej.

Ocena potrzeby odwołania z urlopu wypoczynkowego należy do pracodawcy, stąd też pracownik jest obowiązany stawić się w zakładzie pracy lub w innym miejscu wskazanym przez pracodawcę bez względu na własną ocenę odwołania go z urlopu.

Odmowa stawienia się do pracy może stanowić w konkretnych okolicznościach naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych.

Pracodawca jest obowiązany pokryć koszty poniesione przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu. Chodzi tu w szczególności o koszty podróży, koszty utraty opłaconego pobytu w hotelu, domu wczasowym, pensjonacie itp.

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

ZMIANY W TERMINACH PRZEDAWNIENIA

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

Od 30 czerwca 2022 roku zaczną obowiązywać zmiany dotyczące biegu przedawnienia a zawezwania do próby ugodowej.

CO SIĘ ZMIENI?

W świetle nowych przepisów zawezwanie do próby ugodowej będzie powodować zawieszenie biegu przedawnienia. Dotychczas złożenie wniosku o zawezwanie do próby ugodowej skutkowało jego przerwaniem – niezależnie czy ugodę ostatecznie udało się zawrzeć czy nie. Oczywiście dotyczy to także mediacji pozasądowej.

CO BĘDZIE OZNACZAŁO ZAWIESZENIE BIEGU PRZEDAWNIENIA W PRAKTYCE? 

Najprościej rzecz ujmując, składając wniosek o zawezwanie do próby ugodowej lub o wszczęcie mediacji nie zyskamy nowego i pełnego okresu przedawnienia, tak jak to było do tej pory. Roszczenie ulegnie przedawnieniu w przypadku gdy ugody nie uda się zawrzeć.

Zmiany zostały wprowadzone m.in. ze względu na praktykę celowego przerywania terminu przedawnienia, a nie faktycznej chęci zawarcia umowy. Takie praktyki mogły prowadzić do sytuacji, w której roszczenie nigdy nie uległo by przedawnieniu, gdyż byłoby wciąż przerywane, a wierzyciel otrzymywałby termin „od nowa”.

CO Z OBECNYMI POSTĘPOWANIAMI?

Do postępowań pojednawczych oraz mediacji, które zostały wszczęte przed 30 czerwca 2022r. (i nie zakończą się do tego terminu), będzie stosować się przepisy obowiązujące do tej pory.

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

ODWOŁANIE CZŁONKA ZARZĄDU A UMOWA O PRACĘ

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

Kodeks Spółek Handlowych w art. 203 § 1 przewiduje, że „członek zarządu może być w każdym czasie odwołany uchwałą wspólników. Nie pozbawia go to roszczeń ze stosunku pracy lub innego stosunku prawnego dotyczącego pełnienia funkcji członka zarządu”. Umowa spółki może zawierać inne postanowienia, w szczególności ograniczać prawo odwołania członka zarządu do ważnych powodów.

Powołanie do zarządu oznacza powstanie między jego członkiem a spółką tzw. stosunku korporacyjnego (organizacyjnego). Na jego podstawie dana osoba zyskuje status prawny członka zarządu w danej spółce.

Od tego stosunku należy jednak odróżnić stosunek prawny, na podstawie którego osoba ta będzie wykonywać funkcję członka zarządu, a ściślej prawa i obowiązki mu przypisane. Stosunkiem tym najczęściej jest umowa cywilnoprawna (umowa o zarządzanie, kontrakt menedżerski itp.), która usystematyzuje relacje członek zarządu – spółka regulując takie zagadnienia, jak choćby wynagrodzenie z tytułu pełnionej funkcji. W praktyce często zdarza się, że taki stosunek wynika też z umowy o pracę, aczkolwiek jej występowanie w takiej akurat relacji może wywołać zastrzeżenia, jeśli zważyć choćby na problem podporządkowania pracowniczego.

Odwołanie z zarządu bez wątpienia przerywa stosunek organizacyjny. Byt “innego stosunku” takiego jak np. stosunek prawny zależy z kolei od jego treści. Wygaśnięcie mandatu członka zarządu nie powoduje bezpośrednio i automatycznie wygaśnięcia umowy o pracę zawartej na czas określony i nieokreślony. Tak więc zasadniczo odwołanie członka zarządu z pełnionej funkcji nie wywołuje bezpośrednich skutków wobec stosunku pracy (zob. wyrok SA w Gdańsku z 29.7.1991 r., III APr 79/91, OSP Nr 3/1992, poz. 59), dlatego konieczne jest jego rozwiązanie, jeśli jest to zgodne z wolą stron, na zasadach przewidzianych w Kodeksie pracy.

W praktyce więc zdarza się, że stosunek prawny pomiędzy spółką a członkiem zarządu pomimo rozwiązania stosunku korporacyjnego trwa dalej i jego rozwiązanie wymaga dodatkowych czynności, np. wypowiedzenia, gdy np. została zawarta umowa o pracę na czas nieokreślony.

Strony mogą w umowie o pracę na czas określony z członkiem zarządu spółki kapitałowej uzależnić jej wcześniejsze rozwiązanie, za wypowiedzeniem, jak też bez wypowiedzenia, od równoczesnego odwołania z funkcji członka zarządu (zob. wyrok SN z 1.7.1998 r., I PKN 63/98, OSNP Nr 14/1999, poz. 462). Jednakże zamieszczenie takiego zastrzeżenia w umowie nie jest konieczne, ponieważ samo już odwołanie ze stanowiska członka zarządu spółki z reguły stanowi przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi zatrudnionemu w takim charakterze (zob. wyrok SN z 16.1.2000 r., I PKN 479/99, OSNP Nr 11/2001, poz. 377; wyrok SN z 25.11.1997 r., I PKN 388/97, OSNP Nr 18/1998, poz. 540).

Zgodnie z wyrokiem SN z dnia 17.8.2006 r., (III PK 53/06, LexPolonica nr 1571618 (OSNP 2007, nr 17-18, poz. 245), odwołanemu członkowi zarządu spółki kapitałowej, zatrudnionemu na tym stanowisku na podstawie umowy o pracę, którą rozwiązano sprzecznie z prawem, nie przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy. Jeżeli podlegał on szczególnej ochronie, to ma prawo do odszkodowania w wysokości równej wynagrodzeniu za czas pozostawania bez pracy w razie przywrócenia do pracy, lecz nie niższego niż określone w art. 471 k.p. (art. 203 § 1 k.s.h., art. 45 § 1 i art. 47 k.p.). Dotychczasową praktykę orzeczniczą w tym zakresie zmieniła uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 16.5.2012 r. (III PZP 3/12), dopuszczając możliwość przywrócenia do pracy odwołanego członka zarządu. Brak jest jednak uzasadnienia tej uchwały stąd nie jest możliwa jest szersza analiza. Wskazać należy jedynie, że przywrócenie to pracy nie oznacza przywrócenia byłego członka zarządu na pełnioną przez niego uprzednio funkcję. Przywrócenie do pracy odwołanego członka zarządu oznacza sankcjonowanie, a właściwie kreowanie stosunku prawnego jedynie w aspekcie formalnej więzi łączącej pracodawcę z pracownikiem, bez faktycznej możliwości realizacji obowiązków ze strony pracownika. Przez co pracownik nie zostanie przywrócony na stanowisko członka zarządu, ale będzie mógł wykonywać swoją pracę nie związaną ze sprawowaniem mandatu.

Tak też wskazywał SN w wyroku z dnia 23.1.2004 r. (I PK 213/03) stwierdzając, że gdy rada nadzorcza spółki odwoła z funkcji prezesa (członka zarządu), to organem właściwym do późniejszego wypowiedzenia mu umowy o pracę jest zarząd spółki.

Dopuszczalne jest zawarcie w jednej uchwale postanowienia dotyczącego odwołania prezesa z pełnionej funkcji oraz oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę.

Należy jednak pamiętać o właściwej reprezentacji przy wypowiadaniu umowy o pracę, gdyż wadliwa reprezentacja może wpłynąć na wygranie przez powoda – byłego członka zarządu procesu w sądzie pracy.

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

DO JAKIEJ KWOTY DAROWIZNA JEST WOLNA OD PODATKU?

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. 2015, poz. 86 j.t. ze zm. – dalej jako „ustawa”),

„Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej “podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy”.

Zasadą jest, że wysokość podatku od spadków i darowizn jest uzależniona od wartości nabytej darowizny oraz od przynależności nabywcy do określonej grupy podatkowej.

Ustawodawca wyróżnia trzy grupy podatkowe, do których zalicza się:

1. Grupa I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

2. Grupa II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

3. Grupa III – Innych nabywców.

Za rodziców w rozumieniu ustawy uważa się również przysposabiających, a za zstępnych także przysposobionych i ich zstępnych.

Podatek od darowizny płacony jest od nadwyżki wskazanej w ustawie. Inaczej mówiąc opodatkowaniu podlega nabycie majątku o wartości ponad kwotę wolną od podatku. I tak zgodnie z art. 9 ustawy:

„Opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1) 9637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;

2) 7276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;

3) 4902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.”

Jednocześnie pamiętać należy, że w sytuacji gdy nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie.

Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Przy nabyciu darowizny obowiązek podatkowy powstaje, co do zasady, z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia.

Zwolnienie dla najbliższej rodziny

Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez:

– małżonka,

– zstępnych,

– wstępnych,

– pasierba,

– rodzeństwo,

– ojczyma i macochę,

jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie przepisów ustawy, (Jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie przepisów ustawy, zwolnienie, o którym mowa powyżej, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu).

a w przypadku środków pieniężnych należy dodatkowo:

w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę 9637 zł – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Ponadto w dwóch przypadkach nabywca jest zwolniony z obowiązku zgłoszenia darowizny do US:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty 9637 zł lub

2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Właściwym do zgłoszenia darowizny jest naczelnik urzędu skarbowego zgodny z miejscem zamieszkania obdarowanego w dniu otrzymania darowizny.

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

NOWA USTAWA DEWELOPERSKA A ODBIÓR LOKALI

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

Nowa ustawa deweloperska doprecyzowuje procedurę odbioru lokali mieszkalnych oraz domów jednorodzinnych.

JAK WYGLĄDA ODBIÓR MIESZKAŃ ORAZ DOMÓW W ŚWIETLE NOWYCH PRZEPISÓW?

Zgodnie z ustawą, odbiór ma nastąpić odpowiednio po uprawomocnieniu się decyzji o pozwoleniu na użytkowanie albo zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy domu jednorodzinnego przy braku sprzeciwu ze strony tego organu – czyli po upływie terminu przewidzianego na wniesienie ewentualnego sprzeciwu. Oczywiście nabywca musi być obecny przy dokonywanym odbiorze.

Z odbioru sporządzany będzie protokół, w którym nabywca będzie mógł zgłosić wady odbieranego lokalu bądź domu. Ponadto, w protokole odnotowuje się:

  1. Odmowę dokonania odbioru przez nabywcę w przypadku stwierdzenia wady istotnej
  2. Uznanie wady istotnej przez dewelopera
  3. Odmowę uznania wady istotnej przez dewelopera

Po podpisaniu protokołu, deweloper będzie miał obowiązek przekazać nabywcy informacje o uznaniu wad albo oświadczenie o odmowie ich uznania wraz z podaniem przyczyn odmowy. Taka informacja musi być przekazana w formie pisemnej na papierze lub innym trwałym nośniku. Termin przekazania informacji to 14 dni, jeżeli deweloper nie dotrzyma terminu – uznaje się, że wady zostały uznane.

Uznane wady, deweloper będzie musiał usunąć w ciągu 30 dni od dnia podpisania protokołu. Należy mieć na uwadze, że w przypadku nie dochowania terminu i braku wyznaczenia nowego – nabywca ma prawo usunąć wady na koszt dewelopera.

Z kolei w przypadku, jeżeli nabywca stwierdzi podczas dokonywania odbioru lokalu mieszkalnego bądź domu wadę istotną, będzie miał prawo do odmowy dokonania odbioru, o ile deweloper odmówi uznania tej wady w protokole.

Jeżeli istotna wada, zostanie uznana przez dewelopera w protokole, na jej usunięcie termin również wynosi 30 dni – jednak, nie wywiązanie się z tego terminu, pozwala nabywcy na odstąpienie od umowy.

 

ŹRÓDŁO:

  1. Ustawa z dnia 20 maja 2021 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. poz. 1177).

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

ZADATEK A ZALICZKA

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

Pojęcie zadatku oraz zaliczki to dwie różne instytucje występujące w polskim prawie, które często są ze sobą mylone. Dlatego też celowe jest ich krótkie scharakteryzowanie.
Cechą wspólną Zadatku oraz Zaliczki jest fakt, iż zarówno Zadatek jak i Zaliczka są wpłacane na poczet wykonania przyszłej umowy. Jakkolwiek skutki prawne jakie ze sobą niesie wpłacenie zaliczki oraz zadatku są zdecydowanie różne, dlatego też warto rozróżniać obie instytucje występujące w polskim prawie cywilnym.

ZADATEK:
Instytucja zadatku została uregulowana w Kodeksie Cywilnym w art. 394. Przez zadatek rozumie się najczęściej pewną sumę pieniężną przekazywaną przez Kupującego Sprzedającemu przy zawieraniu przedwstępnej umowy sprzedaży. Istota zadatku sprowadza się do tego, że ma on zabezpieczać wykonanie umowy przyrzeczonej (np. umowy sprzedaży nieruchomości).
Powyższego wynika z przepisu art. 394 k.c. zgodnie, z którym w razie braku odmiennego zastrzeżenia umownego lub zwyczaju zadatek dany przy zawarciu umowy ma to znaczenie, że w razie niewykonania umowy przez jedną ze stron druga strona może bez wyznaczania terminu dodatkowego od umowy odstąpić i otrzymany zadatek zachować, a jeżeli sama go dała, może żądać sumy dwukrotnie wyższej. Inaczej mówiąc, w sytuacji gdy: umowa nie doszła do skutku z przyczyn leżących po stronie dającego zaliczkę wówczas biorący zaliczkę ma prawo zatrzymania zadatku,
1. umowa nie doszła do skutku z przyczyn leżących po stronie dającego zadatek wówczas biorący zaliczkę ma prawo zatrzymania zadatku,
2. umowa nie została zawarta z przyczyn leżących po stronie biorącego zadatek, wówczas dający zaliczkę ma prawo żądania zwrotu danego zadatku w podwójnej wysokości.
W razie wykonania umowy zadatek ulega zaliczeniu na poczet świadczenia strony, która go dała, jeżeli zaliczenie nie jest możliwe, zadatek ulega zwrotowi.
W razie rozwiązania umowy zadatek powinien być zwrócony, a obowiązek zapłaty sumy dwukrotnie wyższej odpada. To samo dotyczy wypadku, gdy niewykonanie umowy nastąpiło wskutek okoliczności, za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności albo za które ponoszą odpowiedzialność obie strony. W przypadku niewykonania zobowiązania z przyczyn obciążających obie strony mogą nastąpić inne skutki prawne niż przewidziane w komentowanym przepisie, a mianowicie określone przez art. 471 i nast. w zw. z art. 362 k.c.
Przepisy prawa nie regulują problematyki wysokości dawanego zadatku, co pozwala przyjąć, iż Strony umowy mogą określać jego wysokość w sposób dowolny, z tym jednak ograniczeniem, że wartość zadatku nie może przekraczać wysokości ceny określonej przez Strony.
Chwilę wręczenia zadatku Strony mogą określić w umowie w sposób dowolny. Zadatek może być przekazany w postaci gotówki jak również pod postacią pieniądza bezgotówkowego z momentem uznania go na rachunku kontrahenta (orzeczenie Sądu Najwyższego (I CK 129/03).
Roszczenia o zwrot zadatku ulegają przedawnieniu.

ZALICZKA: 
W kodeksie cywilnym brak jest szczegółowej regulacji instytucji zaliczki. Niemniej jednak zasady jej funkcjonowania należy wyprowadzać z przepisów kodeksu cywilnego dotyczących wykonywania umów.
Zaliczka stanowi określoną kwotę, która zostaje zaliczona na poczet przyszłych świadczeń wynikających z zawartej przez strony Umowy. Nie stanowi ona jednak formy zabezpieczenia umowy, natomiast stanowi jedynie część zapłaty ceny.
Zaliczka tym różni się od zadatku, że w sytuacji, gdyby nie doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży nieruchomości, zapłacona zaliczka na poczet ceny podlega zwrotowi w takiej samej wysokości w jakiej została dana zarówno gdy do umowy nie dojdzie z przyczyn leżących po stronie, którejkolwiek ze Stron umowy.
Konsekwencja udzielenia zaliczki doszukiwać się można w instytucji regulującej odstąpienie Stron od Umowy wzajemnej. W przypadku bowiem odstąpienia od umowy:
„Strona, która odstępuje od umowy wzajemnej, obowiązana jest zwrócić drugiej stronie wszystko, co otrzymała od niej na mocy umowy, a druga strona obowiązana jest to przyjąć. Strona, która odstępuje od umowy, może żądać nie tylko zwrotu tego, co świadczyła, lecz również na zasadach ogólnych naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania. Zwrot świadczenia na rzecz konsumenta powinien nastąpić niezwłocznie”.
Pamiętać należy, iż umowa powinna określać czy mamy do czynienia z zaliczką czy też z zadatkiem brak tego określenia może rodzić bowiem określone skutki prawne.
W sytuacji, gdy umowa zostaje rozwiązana przez obie strony następuje zwrot wzajemnych świadczeń. Do zaliczki nie stosujemy przepisów dotyczących zadatku.

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

BITCOIN JAKO ŚRODEK PŁATNICZY

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

Z przyjemnością informujemy, że adw. Łukasz Pasternak jest autorem publikacji naukowej “Kryptowaluta i pieniądz wirtualny jako przedmiot przestępstwa z art. 310 § 1 k.k.”

Zapraszamy do zapoznania się z fragmentem publikacji poniżej:

Bitcoin nazywamy w opracowaniach ekonomicznych pieniądzem przyszłości pomimo tego, że na chwilę obecną użycie Bitcoina jako innego środka płatniczego niewątpliwie wymaga umowy społeczności, która go akceptuje. Bitcoin nie jest powszechnie uznawanym środkiem płatniczym pozwalającym na zapłatę nim w każdym miejscu i w każdym czasie. Niemożliwe jest także wskazanie podmiotu, który bezpośrednio go wyemitował. Bitcoin posiada swój byt w świecie wirtualnym, co dodatkowo potwierdza, iż Bitcoin nie jest innym środkiem płatniczym w rozumieniu przepisów kodeksu karnego. W przypadku Bitcoina nie da się również wyodrębnić która jest zobowiązana do prowadzenia rachunku oraz spełnienia świadczenia w cyklu rozliczeniowym. Środki płatnicze natomiast co do zasady cechę taką posiadają. Można stwierdzić, iż Bitcoin nie jest pieniądzem w rozumieniu art. 310 § 1 k.k., albowiem nie posiada on waloru prawnego środka płatniczego w rozumieniu ustawy o NBP, nie jest on pieniądzem obcym w rozumieniu prawa dewizowego, jak również nie jest pieniądzem elektronicznym, ponieważ cech takiego pieniądza nie posiada. Trudno także traktować Bitcoin jako instrument finansowy, skoro nie spełnia wymogów zawartych w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, ale nie jest również rzeczą w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego.

W ocenie autora uznanie Bitcoinów za inny środek płatniczy w rozumieniu przepisów kodeksu karnego, wymagałoby wprowadzenia zmian do przepisów prawa. Obecnie ustawa o NBP i prawo dewizowe nie kwalifikuja Bitcoinów jako takich. Bitcoiny są co prawda używane do umarzania zobowiązań, niemniej jednak niezbędna jest akceptacja podmiotów ich używających, dlatego cecha płatnicza Bitcoina nie jest powszechna. Niemożliwe jest ich stosowanie jako środka płatniczego bez jakichkolwiek ograniczeń. Autor niniejszego opracowania wskazuje, iż prawidłowe uznanie Bitcoinów na gruncie ustawy o VAT jako innego środka płatniczego nie sprawia automatycznie, iż rozumienie Bitcoina jako środka płatniczego powinno być takie same na gruncie ustawy karnej, tym bardziej, że z punktu widzenia prawa karnego istotna jest przede wszystkim cecha czy też funkcja płatnicza tej kryptowaluty jak również jej powszechna akceptowalność, której na chwilą obecną w przypadku Bitcoina brak. Bitcoin wciąż pozostaje nowym środkiem płatniczym, coraz powszechniej używanym w obrocie gospodarczym, ale jednak nie jest on jeszcze powszechnym środkiem płatniczym, którym mógłby zostać używany w sposób nieograniczony jako surogat pieniądza.

Można powiedzieć, że na gruncie przepisów prawa karnego niezbędna jest pilna interwencja ustawodawcy. Pojęcia, które są używane przez kodeks karny w tej chwili nie dają bowiem jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy Bitcoiny są środkami płatniczymi w rozumieniu kodeksu karnego, a wykładnia pojęcia środka płatniczego stwarza ryzyko odmiennej interpretacji w poszczególnych stanach faktycznych, a to jest niedopuszczalne na gruncie przepisów prawa karnego. Wydaje się, iż ustawodawca stanie przed bardzo trudnym zadaniem. Przepisy prawa karnego powinny z jednej strony zapewnić bezpieczeństwo funkcjonowania kryptowalut, a jednocześnie niepożądana jest nadmierna ingerencja regulacyjna, która w konsekwencji mogłaby zahamować rozwój obszaru, który już na ten moment dowodzi swojego wielkiego potencjału.

Uzupełniając rozważania wskazać należy, że podmioty fałszujące pieniądze lub inne środki płatnicze narażone są na sankcje karne przewidziane za wytwarzanie oraz wprowadzanie do obrotu pieniądza oraz środków płatniczych. Art. 310 k.k. przewiduje bardzo surowe sankcje karne za podrabianie albo przerabianie polskiego albo obcego pieniądza lub innego środka płatniczego oraz za puszczanie takiego pieniądza lub innego środka płatniczego w obieg. Nie powinno budzić wątpliwości, że dopóki celem kreacji kryptowaluty jest stworzenie alternatywnego środka płatniczego w stosunku do prawnego środka płatniczego emitowanego przez Narodowy Bank Polski (lub innego środka płatniczego rozpoznawanego przez polskie prawo), a nie podrabianie lub przerabianie tego środka, dopóty kreacja wirtualnych walut nie będzie przestępstwem określonym w art. 310 k.k. Pożądane jest działanie zmierzające do zapewnienia przepisom karnym skuteczności w różnych sytuacjach przy jednoczesnym zachowaniu odpowiedniej ścisłości przesłanek i treści odpowiedzialności karnej.

link do całej publikacji: https://pk.gov.pl/wp-content/uploads/2017/04/7985836c8a66eb6cb354e69500603a1d.doc

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

JAK WNIEŚĆ PRYWATNY AKT OSKARŻENIA?

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

Na gruncie polskiego prawa karnego wyróżniono kategorię tzw. przestępstw prywatnoskargowych, czyli ściganych z oskarżenia prywatnego. Postępowanie prywatnoskargowe jest jednym ze szczególnych trybów postępowania karnego, w którym to sam pokrzywdzony wnosi i popiera akt oskarżenia jako oskarżyciel prywatny.

Wśród przestępstw ściganych z oskarżenia prywatnego wyróżniamy m.in.: spowodowanie lekkiego uszczerbku na zdrowiu, pomówienie, znieważenie czy też naruszenie nietykalności cielesnej.

W celu zainicjowania postępowania prywatnoskargowego pokrzywdzony powinien sporządzić prywatny akt oskarżenia, w którym oznaczy osobę oskarżoną, wskaże zarzucany jej czyn oraz dowody, na których opiera oskarżenie albo złożyć ustną lub pisemną skargę na policji, która później zostanie przesłana do sądu.

W opisywanym trybie nie prowadzi się postępowania przygotowawczego a sprawa trafia bezpośrednio do Sądu.

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Download file
1