ZGODA PACJENTA

Zgoda pacjenta kiedy jest ważna?

Spis treści:

  1. Jakie są prawne warunki, aby zgoda pacjenta była ważna?  Czy każda zgoda jest ważna?
  2. Uzyskanie zgody pacjenta – zabiegi kosmetyczne
  3. Błąd sztuki lekarskiej

Jakie są prawne warunki, aby zgoda pacjenta była ważna?  Czy każda zgoda jest ważna?

Warunki, które musi spełniać zgoda pacjenta możemy podzielić na ogólne – uniwersalne, do wszystkich przypadków i na szczególne – do określonego rodzaju zabiegów, czynności (np. eksperyment) czy określonego rodzaju osób ( np. małoletni). Przede wszystkim zgoda pacjenta to szczególna forma OŚWIADCZENIA WOLI, JEST TO ŚWIADOMA ZGODA. Jeżeli wykonujemy u pacjenta zabieg medyczny, zabieg kosmetyczny , zabieg operacyjny, bądź inny zabieg do którego potrzebujemy uzyskać świadomą zgodę pacjenta, należy przedstawić formularz świadomej zgody. Formularz taki musi spełniać ogólne wymogi takiego oświadczenia:

  • Osoba wyrażająca swą wolę musi być UPRAWNIONA do jej udzielenia, musi być prawnym dysponentem chronionych prawnie dóbr , które mają być poddane ingerencji, bądź musi być to świadoma zgoda przedstawiciela, bądź świadoma zgoda przedstawiciela ustawowego
  • Czynność, dla której zgoda ma być udzielona NIE MOŻE BYĆ niezgodna z ustawą czy z zasadami współżycia społecznego,
  • Oświadczeni woli, a więc w rezultacie wyrażenie zgody musi być wynikiem swobodnej, nieprzymuszonej decyzji osoby, która ją wyraża! Nie może być to wyrażona zgoda pod wpływem błędu, przymusu, czy w stanie psychicznym , który uniemożliwia jej wyrażenie. Pacjent ma prawo odmówić podpisania zgody na zabieg. Poprzez niewymuszony sposób pacjent wyraża zgodę. O zdolności takiej można mówić wówczas, gdy pacjent jest pełnoletni, zdolny do świadomego wyrażenia zgody.
  • Zgoda musi być wyrażona w stosownej formie.

Uprawnioną osobą najogólniej mówiąc jest osoba, wobec której ma być wykonane świadczenie bądź zabieg. Osoba ta ukończyła 18 lat, ma zdolność świadomego wyrażania własnej woli – jest podmiotem wyłącznie uprawnionym do wyrażenia takiej zgody.

Jeżeli pacjent nie spełnia powyższych kryteriów jest wówczas potrzebna  ZGODA ZASTĘPCZA.  Należy pamiętać o prawach pacjenta.

 

Uzyskanie zgody pacjenta – zabiegi kosmetyczne

Zabieg kosmetyczny mający na celu tylko poprawienie urody musi być przeprowadzony zgodnie ze sztuką lekarską, także z technicznej strony. Musi być przeprowadzony zgodnie z wymaganiami wiedzy i praktyki lekarskiej w tej dziedzinie. Naruszenie któregoś z powyższych wymogów może pociągnąć lekarza do odpowiedzialności karnej. Praktycznie odpowiedzialność taka będzie miała znaczenie tylko wówczas gdy taki zabieg się nie powiedzie, tzn. nie przyniesie oczekiwanych efektów, a  pacjent dozna w związku z nim określonego uszczerbku na zdrowiu, życiu bądź lekarz sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo takich następstw.

 

Przybliżymy sytuację prawną zabiegów kosmetycznych nieterapeutycznych, czyli wyłącznie upiększających. Zabiegi które mają cel terapeutyczny, zmierzają w konsekwencji do usunięcia wrodzonych bądź będących skutkiem urazu, choroby, anomalii fizycznych. Natomiast zabiegi nieterapeutyczne mają na celu dostosować urodę pacjenta do pożądanych przez niego standardów. Musi wówczas dojść do spełnienia określonych prawem przesłanek:

  • celem lekarza musi być poprawienie urody. Celem nie może być przykładowo: zmiana wyglądu pacjenta, aby taki pacjent mógł uniknąć odpowiedzialności karnej,
  • lekarz dokonujący zabiegu musi posiadać szczególnie określone kwalifikacje,
  • pacjent musi w dostateczny sposób wyrazić zgodę na zabieg, co więcej, warunkiem takiej zgody jest poprzednie poinformowanie pacjenta o ryzyku łączącym się z zabiegiem oraz możliwości powikłań,
  • ryzyko takiego zabiegu musi pozostawać w skali ryzyka przewidzianego dla określonego typu zabiegu, nie może np. stanowić realnego zagrożenia życia czy poważnego uszczerbku na zdrowiu.

Błąd sztuki lekarskiej

Kwestia ryzyka jest istotna z punktu widzenia odpowiedzialności karnej lekarza. Ryzyko musi być przez lekarza adekwatnie skalkulowane co do wagi zabiegu, który ma być wykonywany. Jeżeli w tym zakresie lekarz przekroczy proporcjonalność ryzyka do zabiegu, takie przekroczenie przez lekarza będzie stanowić błąd sztuki lekarskiej, a w konsekwencji odpowiedzialność karną. Nawet jeżeli lekarz podjął się zabiegu po świadomej zgodzie pacjenta na zabieg z takim ryzykiem.

 

Problematyka przeszczepów

Przyjrzyjmy się bliżej problematyce przeszczepu, a konkretnie czynnościom lekarskim związanym z pobraniem narządów od dawców żywych, nie zaś dotyczącymi samego wszczepienia. Wszczepienie narządów ma niekwestionowany charakter czynności leczniczych, służy ratowaniu zdrowia, życia, a pobranie tkanek, komórek jako czynność pozbawiona celu prozdrowotnego dla dawcy, stanowi bardziej złożoną kwestię.

To, jakie warunki musi spełniać dokonanie przeszczepu, aby było legalne reguluje w polskim prawie ustawa o pobieraniu i przeszczepianiu komórek, tkanek, narządów. Aby pobranie tkanki lub narządu miało swój legalny charakter musi spełniać pewne warunki:

  • dawca musi przynależeć do grupy osób legitymowanych do bycia dawcą
  • konieczna jest zgoda dawcy (lub innego uprawnionego podmiotu) do pobrania tkanki lub narządu
  • celowość i zasadność dokonania przeszczepu (z punktu widzenia aktualnej wiedzy)
  • przeprowadzenie zabiegu pobrania organu zgodnie ze sztuką lekarską.

Ponadto, pobranie nie może dotyczyć komórek rozrodczych, tkanek embrionalnych i płodowych, narządów rozrodczych, w związku z ustawą transplantacyjną. Także pobranie nie może nastąpić od osób nie mających pełnej zdolności do czynności prawnych np. upośledzonych umysłowo. Zgodnie z ustawą transplantacyjną istnieje podział na tkanki, których dawcą może być każdy i na takie, do których pobrania upoważniony jest pewien krąg osób.

Jeśli ma być dokonane pobranie tkanek czy komórek regenerujących się, wówczas krąg osób nie jest ograniczony ustawowo, tak też dawcą może być każdy w tej sytuacji. Inaczej natomiast wygląda sytuacja, gdy ma dojść do pobrania tkanek, narządów nieregenerujących się, dokonanie takiego pobrania może nastąpić na rzecz krewnego w linii prostej, osoby przysposobionej, rodzeństwa lub małżonka.

Jak natomiast wygląda odpowiedzialność lekarza przy poborze tkanek, komórek od dawcy?

Jeżeli lekarz dokona pobrania tkanki, narządu zachowując wszystkie powyżej wymienione wymogi dla legalności takiej czynności, nie odpowiada prawnie za uszkodzenie ciała dawcy. Nawet jeśli u dawcy na skutek pobrania narządu nastąpiłyby pewne niekorzystne następstwa zdrowotne, poza tymi, które były przewidywalne, lekarz nie ponosi odpowiedzialności karnej w związku z nieprzewidywanymi powikłaniami. Istotne jest, aby pobierając narząd lekarz działał zgodnie ze sztuką lekarską (lege artis), natomiast nie przywidywał i nie mógł przewidzieć nadzwyczajnych następstw.

 

 

Obowiązek informowania pacjenta

Obowiązek informowania pacjenta nie ma jednak charakteru bezwzględnego, ustawa dopuszcza możliwość jego wyłączenia bądź ograniczenia, nie powodując bezprawności planowanego zabiegu. Pacjent może sam zrezygnować z uprawnienia do otrzymywania informacji – wtedy zabieg jest zgodny z prawem, pomimo braku przesłanki świadomej zgody pacjenta. Nie można jednak potraktować jako rezygnację z prawa do informacji samej okoliczności niezdawania pytań lekarzowi, gdyż pacjent ma prawo oczekiwać, że otrzyma pełną, wystarczającą do podjęcia decyzji informację od lekarza. Jednakże sytuacją dopuszczającą ograniczenie prawa pacjenta do informacji o stanie jego zdrowia i rokowaniu jest niepomyślne rokowanie dla pacjenta – wtedy, ze względu na dobro pacjenta, lekarz jest zobowiązany udzielić informacji przedstawicielowi ustawowemu lub osobie wskazanej przez pacjenta. W tej sytuacji pacjent może jednak zażądać udzielenia mu pełnej informacji i wówczas lekarz jest do tego zobowiązany, nawet jeśli miałoby to spowodować negatywne następstwa w psychice pacjenta.

 

Zapraszamy do zapoznania się również z naszymi poprzednimi wpisami:

Klauzula sumienia- kliknij i przeczytaj

Błąd medyczny – kliknij i przeczytaj

Odpowiedzialność karna za błędy medyczne – kliknij i przeczytaj

Formy winy umyślnej – kliknij i przeczytaj

Czynności lekarskie na polecenie władz- kliknij i przeczytaj

Podjęcie czynności medycznych bez zgody pacjenta – kliknij i przeczytaj

Zgoda zastępcza – zgoda pacjenta – kliknij i przeczytaj

Prawo a medycyna estetyczna – kliknij i przeczytaj

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się. Kliknij .

Dozór policji

Dozór policji

Dozór policyjny jest to rodzaj nadzoru nad podejrzanym lub oskarżonym stosowanym na wolności. W konkretnych, uzasadnionych przypadkach stanowi alternatywę dla tymczasowego aresztu. Zatem kiedy możemy mówić o zastosowaniu dozoru policji, na czym polega i jakie obowiązki ma oskarżony?

Dozór Policji to wolnościowy – nieizolacyjny środek zapobiegawczy, który polega na tym, że podejrzany pozostający na wolności, zobowiązany jest do stosowania się do wymagań zawartych w postanowieniu (sądu lub prokuratora) o zastosowaniu dozoru Policji.

 

 

Podstawa prawna i zastosowanie dozoru policji

Dozór policyjny został uregulowany w Kodeksie postępowania karnego i stanowi jeden ze środków zapobiegawczych

Środek zapobiegawczy w postaci dozoru policji może być stosowany zamiast tymczasowego aresztowania w odniesieniu do osoby, która jest oskarżona o popełnienie przestępstwa z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej na szkodę osoby najbliższej albo innej osoby zamieszkującej ze sprawcą, pod warunkiem, że oskarżony w wyznaczonym terminie opuści lokal zajmowany wspólnie z pokrzywdzonym oraz określi miejsce swojego pobytu . Jako osobę najbliższą, zgodnie z art. 115 §11 Kodeksu karnego należy rozumieć małżonka, wstępnego, zstępnego, rodzeństwo, powinowatego w tej samej linii lub stopniu, osobę pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej małżonka, a także osobę pozostająca we wspólnym pożyciu.

W postanowieniu o zastosowaniu dozoru Policji wydanym przez sąd lub prokuratora wskazany jest dodatkowo obowiązek stosowania się do wymagań w nim zawartych.

Obowiązki te mogą polegać na:

  • zakazie opuszczania określonego miejsca pobytu;
  • zawiadamianiu o zamierzonym wyjeździe oraz terminie powrotu;
  • zgłaszaniu się do organu dozorującego w określonych odstępach czasu;
  • zakazie kontaktowania się z pokrzywdzonym bądź innymi osobami;
  • zakazie przebywania w określonych miejscach;
  • zakazie zbliżania się do określonych osób na wskazaną odległość;
  • innych ograniczeniach w swobodzie podejrzanego , oskarżonego, niezbędnych do wykonywania dozoru ( może być to zakaz przebywania w określonych miejscach bądź zakaz przebywania w pewnych miejscach o określonej godzinie).

Dodatkowo osoba która została oddana pod dozór Policji ma obowiązek stawiania się we wskazanej jednostce organizacyjnej Policji. Stawiennictwo wymaga okazania dokumentu stwierdzającego tożsamość konkretnej osoby.

Jeżeli osoba oddana pod dozór nie wywiązuje się z tego obowiązku, to organ dozorujący zawiadamia o tym prokuraturę lub sąd, w zależności od tego, kto wydał postanowienie. Oddany pod dozór ma obowiązek stosowania się do wymagań zawartych w postanowieniu sądu lub prokuratora.

 

Uchylenie albo zmiana dozoru policji

Dozór policji można uchylić lub zmienić, można zrobić to niezwłocznie, jeżeli ustaną przyczyny, wskutek których został on zastosowany, bądź powstaną przyczyny które uzasadniają jego uchylenie albo również zmianę. Może zaistnieć taka sytuacja. Zastosowany przez sąd środek zapobiegawczy może być w postępowaniu przygotowawczym uchylony lub zmieniony na łagodniejszy również przez prokuratora. W każdym momencie oskarżony może składać wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego, w przedmiocie wniosku rozstrzyga, najpóźniej w ciągu 3 dni, prokurator, a po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu – sąd, przed którym sprawa się toczy. Na postanowienie w dotyczące wniosku oskarżonemu zażalenie, odwołanie przysługuje wtedy, gdy wniosek został złożony po upływie co najmniej 3 miesięcy od dnia wydania postanowienia w przedmiocie środka zapobiegawczego. Zażalenie, które jest środkiem odwoławczym, na postanowienie sądu rozpoznaje ten sam sąd w składzie trzech sędziów.

 

Nie stawienie się na dozór policji

Oddany pod dozór Policji ma obowiązek stawiania się we wskazanej jednostce organizacyjnej Policji z dokumentem stwierdzającym tożsamość, wykonywania poleceń mających na celu dokumentowanie przebiegu dozoru oraz udzielania informacji koniecznych dla ustalenia, czy stosuje się on do wymagań nałożonych w postanowieniu sądu lub prokuratora. W celu uzyskania takich informacji można wzywać oskarżonego do stawiennictwa w wyznaczonym terminie.

Dlatego należy należy pamiętać, iż w wypadku niestosowania się przez oddanego pod dozór do wymagań określonych w postanowieniu organ dozorujący niezwłocznie zawiadamia o tym sąd lub prokuratora, który wydał postanowienie.

 

Źródło:

Ustawa z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U.2020.30 t.j. z dnia 2020.01.09)

Zapraszamy do zapoznania się również z naszymi poprzednimi wpisami:

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.


Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się. Kliknij .

PRZEKAZANIE FIRMY Z OJCA NA SYNA

Przekazanie firmy z ojca na syna

 

Co to jest przedsiębiorstwo?

Według Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo rozumie się zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Za przedsiębiorstwo uważa się jednostkę organizacyjną, która prowadzi działalność gospodarczą, która jest wyodrębniona prawnie, organizacyjnie, terytorialnie oraz ekonomicznie. Przedsiębiorstwo może prowadzić działalność handlową, usługową lub produkcyjną. Posiada zdolność do wykonywania czynności prawnych. Firma to przedsiębiorstwo. Celem przedsiębiorstwa jest osiąganie zysków pochodzących ze sprzedaży produktów i usług.

Tworząc firmę od podstaw, wkładając w nią mnóstwo energii, czasu, zaangażowania, przychodzi moment, kiedy należy zdecydować co dalej z firmą, komu najlepiej ją dalej przekazać? Pojawia się pytanie jak najlepiej to zrobić, by było to najbardziej korzystne?

Przedsiębiorstwo może być przekazane odpłatnie bądź nieodpłatnie. Przedsiębiorca ma prawo darować całość lub część firmy członkowi rodziny.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa

Przedsiębiorca może również zdecydować o przekazaniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie oraz finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji określonych zadań o charakterze gospodarczym. Jak wskazuje Wyrok Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 19 maja 2016 r. „Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich, jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.”

Sukcesja w firmie a przekazanie firmy dzieciom

Wiele osób decyduje się zaangażować dzieci w działalność firmy z myślą przekazania jej w przyszłości. Temat sukcesji w firmie rodzinnej jest teraz dosyć popularny. Prowadząc firmę warto zgłębić temat sukcesji i zastanowić się w jaki sposób przygotować się i przeprowadzić proces dziedziczenia firmy rodzinnej.

Zgłębiając temat sukcesji należy zrozumieć czym jest sukcesja w firmie rodzinnej. Powszechnie sukcesja kojarzy się z przygotowaniem firmy na przekazanie jej po śmierci przedsiębiorcy. Według definicji sukcesja to : przekazanie kontroli nad firmą kolejnemu pokoleniu, z zachowaniem własności firmy w rodzinie.

Nie można jednak zawężać definicji sukcesji, ponieważ pojęcie sukcesji w przedsiębiorstwie rodzinnym jest szersze niż mogłoby się wydawać.

Można wymienić dwie możliwości sukcesji w firmie:

  1. stopniowe wprowadzanie dzieci do biznesu, a w konsekwencji przekazać dzieciom firmę rodzinną w przyszłości,
  2. funkcjonowanie rodzinnego biznesu z zewnętrznym menedżerem.

Warto pamiętać, że przekazanie firmy dzieciom może nastąpić w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, jak również przedsiębiorcy prowadzącego działalność w formie spółki cywilnej (wiąże tu nas umowa spółki cywilnej, spółki osobowej czy kapitałowej.

Darowizna firmy na dzieci

Najczęściej najkorzystniejszym podatkowo rozwiązaniem będzie darowizna przedsiębiorstwa.

Umowa darowizny stanowi czynność która podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W takim przypadku obowiązek podatkowy spoczywa na osobie obdarowanej. Jednakże w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn określono całkowite zwolnienie od podatku w przypadku darowizn dokonywanych pomiędzy członkami najbliższej rodziny. W celu skorzystania z tego zwolnienia należy pamiętać o dopełnieniu obowiązku zgłoszenia nabycia przedsiębiorstwa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego na formularzu SD-Z2 w terminie sześciu miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego. W takim przypadku darowizna będzie całkowicie zwolniona od podatku.

Przekazanie przedsiębiorstwa członkowi rodziny a darowizna

Najbardziej korzystnym rozwiązaniem pod kątem podatkowym w przypadku przekazania firmy dzieciom lub współmałżonkowi jest darowizna całego przedsiębiorstwa. Czyli przekazanie firmy w formie darowizny. Czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ale wymaga zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Przekazanie majątku firmowego darowizną powinno być udokumentowane pisemną umową, której forma zależy od składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Umowa powinna być podpisana przez strony i poświadczona notarialnie. Należy  staranne przygotować zmiany w ramach umowy spółki. W przypadku, kiedy składnikiem firmy jest nieruchomość, to umowa musi przyjąć formę aktu notarialnego. Dodatkowo wymagane jest sporządzenie protokołu przekazania określonych składników majątku.

W ramach darowizny przedsiębiorstwa, obdarowany przejmuje również długi i ciężary lub zobowiązania darczyńcy. Składniki te podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Dziedziczenie oraz sukcesja w firmie jednoosobowej

Dziedziczenie jednoosobowej działalności jest niemożliwe, jednak przedsiębiorca może zapewnić kontynuację firmy poprzez wyznaczenie zarządu sukcesyjnego, który będzie kontynuował działalność przedsiębiorstwa do momentu uregulowania wszystkich formalności przez spadkobierców.

 

Spółka cywilna – sprzedaż lub darowizna majątku

Spółki cywilnej nie można sprzedać czy przekazać w formie darowizny. W spółce cywilnej wiąże nas umowa spółki cywilnej, bo jest to tylko umowa między wspólnikami, która w bardzo uproszczony sposób reguluje relacje między nimi, opierające się na wspólnym prowadzeniu przez nich działalności gospodarczej. Umowa spółki cywilnej nie dopuszcza darowizny. Dopuszczalne jest jednak zbycie, za zgodą wszystkich wspólników, zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W tym zakresie obowiązują takie zasady jak przy jednoosobowej działalności gospodarczej. To znaczy, że nabywca solidarnie ze wspólnikiem odpowiada za długi powstałe przed zbyciem, nie staje się automatycznie podmiotem uprawnień wynikających z koncesji, licencji, zezwoleń ani stroną zawartych wcześniej umów handlowych.

Spółka cywilna nie stanowi odrębnego bytu prawnego od jej wspólników – jest to umowa między wspólnikami, którzy prowadząc działalność gospodarczą, zdecydowali się dążyć do wspólnego celu gospodarczego określonego w umowie.

Przekazania majątku firmowego w ramach darowizny, należy dokonać na podstawie odpowiedniej umowy spółki , której forma uzależniona jest od składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa. W spółce cywilnej wspólnicy, którzy zawiązali umowę spółki, powinni prowadzić jej sprawy oraz decydować o zmianie umowy lub rozwiązaniu spółki. Jednak w Kodeksie cywilnym, na podstawie którego działają spółki cywilne, dopuszcza się kilka sytuacji, w których dochodzi do zmiany składu wspólników spółki cywilnej. M.in. dzieje się tak właśnie w momencie przyjęcia nowego wspólnika bądź np. dziedziczenia.

Spółka cywilna w rozumieniu art. 860 kodeksu cywilnego stanowi stosunek obligacyjny oparty na umowie tj.umowa spółki cywilnej, w której wspólnicy zobowiązują się do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego, przez działanie w sposób oznaczony, a w szczególności przez wniesienie wkładów. W czasie trwania spółki cywilnej, w czasie trwania umowy spółki cywilnej, jej majątek jest odrębny od majątku osobistego każdego ze wspólników i ma charakter współwłasności łącznej. Majątek ten stanowią rzeczy objęte umową – jest to umowa spółki cywilnej lub nabyte na rzecz spółki w późniejszym okresie. Każdy wspólnik jest zatem współwłaścicielem majątku jako całości, jak też każdej rzeczy i praw tworzących tę całość. Współwłasność łączna oznacza niepodzielność majątku i tego konsekwencją jest jego nienaruszalność. Oznacza to że nie można rozporządzać ani udziałem ani majątkiem w drodze darowizny.

Dostosowanie umowy spółki

Ważnym elementem zmian jest odpowiednie zmodyfikowanie umowy spółki i dostosowanie jej zapisów do planowanej sytuacji w spółce, niezależnie czy planujesz przekazać firmę dzieciom czy wprowadzić do spółki zewnętrznego menedżera, należy zadbać o umowy spółki.

Umowa spółki przede wszystkim powinna regulować zasady dziedziczenia ogółu praw i obowiązków, udziałów czy akcji. Należy to zawrzeć do umowy spółki. W przypadku spółek osobowych, kluczowy jest zapis zapewniający kontynuację działalności spółki pomimo śmierci wspólnika. W przeciwnym wypadku, co do zasady spółka ulegnie rozwiązaniu.

Następnym elementem, który należy wprowadzić do umowy spółki, jest wskazanie czy w miejsce wspólnika wejdzie jeden czy też kilku spadkobierców. Jeżeli zostanie powołanych kilku spadkobierców w miejsce jednego wspólnika, warto zastanowić się na uregulowaniem kwestii wyboru przedstawiciela spadkobierców, który będzie ich reprezentował.

Warto także uregulować w umowie zasady podejmowania najważniejszych decyzji w spółce, ustalenie odpowiednich większości głosów oraz kworum, jakie powinno obowiązywać m.in. przy zmianie umowy spółki.

Inne sposoby na zmianę właściciela w firmie

Firma która jest prowadzona w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej może być przekazana również w inny sposób nowemu właścicielowi:

  • Członkowie rodziny mogą przejąć przedsiębiorstwo również przez sprzedaż przedsiębiorstwa
  • sprzedaż bądź darowiznę poszczególnych składników majątku przedsiębiorstwa
  • aport przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części do spółki prawa handlowego oraz przeniesienie własności udziałów, akcji lub ogółu praw oraz obowiązków na osoby trzecie
  • przekształcenie jednoosobowej działalności w spółkę z o.o. i przeniesienie udziałów w spółce na osoby trzecie.

Przekazanie przedsiębiorstwa a formalności

Formalne przekazanie przedsiębiorstwa należy udokumentować protokołem przekazania będącym załącznikiem do umowy darowizny. Protokół taki zawiera specyfikację poszczególnych składników majątku tego przedsiębiorstwa w ujęciu ilościowym oraz wartościowym, m.in. towarów handlowych , wyposażenia, środków trwałych.

Podsumowując, darowizna przedsiębiorstwa jest bardzo korzystnym rozwiązaniem, ponieważ nie podlega podatkowi VAT oraz nie podlega pod podatek dochodowy, a dzięki zwolnieniu całkowitemu możliwe jest również uniknięcie zapłaty podatku od spadków i darowizn.

 

Zapraszamy do zapoznania się również z naszymi poprzednimi wpisami:

Odwołanie wykonanej darowizny kliknij by przeczytać

Spółka z o.o. a odpowiedzialność- kliknij by przeczytać

Jak założyć jednoosobową działalność gospodarczą ? kliknij by przeczytać

Jak przekształcić jednoosobową działalność gospodarcząkliknij by przeczytać

Dlaczego warto założyć spółkę z o.o.? kliknij by przeczytać

Zbycie praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowejkliknij by przeczytać

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się. Kliknij .

ŚRODKI NA RACHUNKU BANKOWYM A ŚMIERĆ OSOBY BLISKIEJ

Śmierć bliskiej osoby a konto bankowe

W przypadku śmierci właściciela konta, który jest naszym bliskim pojawia się praktyczna kwestia związana z koniecznością uregulowania zagadnień związanych ze śmiercią osoby bliskiej. Niekiedy pojawia się również konieczność zabezpieczenia zgromadzonych na koncie bankowym środków pieniężnych. Co do zasady umowa rachunku bankowego osoby fizycznej, której rachunek bankowy nie jest związany z działalnością gospodarczą, wygasa z dniem śmierci posiadacza rachunku, zmarłego właściciela konta .

Jeśli rodzina nie poinformuje o śmierci klienta banku , który prowadził rachunek bankowy, bank będzie utrzymywał aktywne konto przez 5 lat od daty ostatniej operacji na koncie osoby zmarłej. Jeśli był pełnomocnik do rachunków osoby zmarłej, to pełnomocnictwo wygasa z chwilą śmierci.

Konto bankowe a zasady dziedziczenia

Przepisy powszechnie obowiązującego prawa stanowią, że środki zgromadzone na rachunku bankowym zmarłego podlegają zasadom dziedziczenia, chyba że właściciel rachunku bankowego wydał dyspozycję dotyczącą rachunku i pozostawił tzw. dyspozycję wkładem na wypadek swojej śmierci, zwaną potocznie „zapisem bankowym”. Dyspozycja na wypadek śmierci pozwala wskazać osobę, która otrzyma środki w przypadku śmierci klienta bankuDyspozycja ta zobowiązuje bank do wypłacenia osobie wskazanej w dyspozycji pieniędzy z rachunku lub określonej ich części, w przypadku śmierci właściciela rachunku bankowego. Beneficjentem takiej dyspozycji nie może być dowolnie wybrana osoba. Może nim być osoba bliska dla umowy rachunku bankowego wypadek śmierci właściciela konta bankowego rachunku bankowego, tj. rodzice, małżonek, dzieci oraz rodzeństwo. Kwota przekazywanej w w/w dyspozycji kwoty nie może przekroczyć dwudziestokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za ostatni miesiąc przed śmiercią posiadacza rachunku.

Środki pieniężne po zmarłym a spadek

Spadkobiercy mogą dowiedzieć się o założonych rachunkach bankowych przez zmarłego rachunkach bankowych za pomocą Centralnej Informacji o Rachunkach. CIOR pozwala dowiedzieć się w jakich bankach zmarły posiadał konta.

Środki pieniężne w przypadku śmierci posiadacza rachunku bankowego przekazane zapisem bankowym nie wchodzą więc do spadku po zmarłym i zasadniczo pozostają poza zasięgiem spadkobierców, innych niż obdarowani w ten sposób. Co się zaś tyczy pozostałych środków, innych niż te objęte zapisem bankowym – sprawa pozostaje otwarta dla spadkobierców posiadacza rachunku bankowego. Uprawnionymi do nich będą osoby, które dziedziczą po spadkodawcy, przy czym nie ma tu znaczenia czy dziedziczenia odbywa się na podstawie przepisów ustawowych, czy też w drodze testamentu po zmarłym posiadaczu rachunku.

Dostęp do konta bankowego po zmarłym

W związku z powyższym, aby uzyskać dostęp do zgromadzonych na koncie wartości konieczne będzie wylegitymowanie się odpisem prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub wypisem zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia, sporządzonego przez notariusza. Oba te dokumenty stanowią dowód na to, że dana osoba jest spadkobiercą oraz określają jaka część spadku (a co za tym idzie jaka część pieniędzy z rachunku) jej przysługuje. Jeśli wypłacimy pieniądze z konta zmarłej osoby, przed poinformowaniem o tym fakcie banku narażamy się na zarzuty wyłudzenia bądź kradzieży.

Poza postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku i aktem poświadczenia dziedziczenia żaden inny dokument nie uprawnia do pobrania środków z konta zmarłego. Od powyższej zasady istnieje wyjątek na mocy, którego zgodnie z odpowiednimi zapisami przez brawo bankowe, bank jest zobowiązany do wypłacenia na koszty pogrzebu zmarłego właściciela konta bankowego kwoty odpowiadającej kosztom pogrzebu osobie, która przedstawi dowody poniesionych na ten cel kosztów. Wypłacana kwota nie może jednak przekroczyć kosztów urządzenia pogrzebu „zgodnie ze zwyczajami przyjętymi w danym środowisku”.

Upoważnienie do rachunku zmarłego po śmierci

W praktyce często zdarzają się też sytuacje, gdy jeszcze za życia posiadacz rachunku upoważnił kogoś do niego, a osoba ta po jego śmierci wypłaca pieniądze z rachunku zmarłego na rachunek bankowego osoby , ukrywa je i tym samym uszczupla wartość schedy spadkowej.

Instytucja zabezpieczenia spadku w przypadku zgonu właściciela konta

Aby zabezpieczyć spadek przed tego typu bezprawnymi i moralnie nagannymi działaniami oraz aby uchronić go przed stratami spowodowanymi brakiem nadzoru nad przeprowadzanymi tam operacjami finansowymi różnego rodzaju, można skorzystać z instytucji zabezpieczenia spadku.

Zabezpieczenie spadku jest instytucją postępowania prawa cywilnego, który ma na celu ochronę interesów m.in. spadkobierców.

Jeśli borykasz się z problemami po śmierci bliskiej Ci osoby i chcesz dowiedzieć się jak możemy Ci pomóc , skontaktuj się z nami!

PODOBAŁ CI SIĘ ARTYKUŁ? MOŻE ZAINTERESUJĄ CIĘ TAKŻE:

Odpowiedzialność za długi spadkowe

Odwołanie darowizny

Zapraszamy!

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Oferujemy też porady prawne online.

ALIMENTY NA DOROSŁE DZIECKO

ALIMENTY NA DOROSŁE DZIECKO – Czy należą się alimenty dziecku pełnoletniemu?

 

Obowiązek alimentacyjny wobec dziecka

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka powstaje od momentu urodzenia się dziecka i trwa do czasu, kiedy dziecko będzie w możliwości samodzielnego utrzymania się. Obowiązek alimentacyjnego wobec dziecka może wygasnąć, gdy dziecko będzie w możności samodzielnego utrzymania się i wtedy mówimy o wygaśnięciu obowiązku alimentacyjnego i obowiązku utrzymania dziecka.

Czy można się domagać alimentów na dorosłe dziecko?

O obowiązku alimentacyjnym rodziców względem dziecka/dzieci niepełnoletnich musi mieć świadomość każdy rodzic, rodzice zobowiązani są utrzymania dziecka i jest to utrzymanie obowiązku alimentacyjnego. Oczywistym jest, że kilkuletnie dziecko nie ma możliwości pokrycia kosztów swojego utrzymania itp. Jednak nie każdy rodzic może mieć świadomość co w przypadku dziecka pełnoletniego, czy też pełnoletniego dziecka uczącego się. Czy wówczas obowiązek alimentacyjny względem dziecka wygasa? W dalszej części artykułu opiszemy , do kiedy rodzice obowiązani są płacić alimenty.

Uchylenie obowiązku alimentacyjnego, a pełnoletnie dziecko

Przepisy kodeksu rodzinnego nie określają górnej granicy wieku dziecka, którego osiągnięcie zwalnia od obowiązku alimentacyjnego rodziców i rodzice mogą przestać płacić alimenty.

Zgodnie z Kodeksem Rodzinnym i Opiekuńczym rodzice podlegają obowiązku płacenia alimentów względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Odpowiadając zatem na pytanie, czy uchylenie obowiązku alimentacyjnego następuje wraz z osiągnięciem przez dziecko pełnoletności, należy odpowiedzieć przecząco i rodzice nie są zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych względem dorosłego dziecka i rodzic ma obowiązek wykonywania obowiązku alimentacyjnego.

Czy ukończenie studiów zwalnia z obowiązku alimentacyjnego rodziców?

Zgodnie z powyższym, obowiązek rodziców względem dziecka do pokrywania kosztów jego utrzymania nie wygasa z momentem ukończenia przez nie pełnoletności, jak jest dorosłym dzieckiem, czy też zakończenia edukacji. Kontynuacja nauki po ukończeniu szkoły średniej, czy podjęcie nowego kierunku studiów po ukończeniu innego może znacząco utrudnić podjęcie pracy, umożliwiającej samodzielność finansową. Nawet tak zwane “dorabianie” w trakcie studiów może nie pozwolić na całkowite pokrycie kosztów utrzymania. Nawet w orzecznictwie sądów przyjmuje się, że dziecko, które osiągnęło nie tylko pełnoletność, ale zdobyło także wykształcenie umożliwiające podjęcie pracy pozwalającej na samodzielne utrzymanie, nie traci uprawnień do alimentów, jeżeli np. chce kontynuować naukę.

Dlatego należy pamiętać, że dorosłe dziecko ma prawo domagać się alimentów od swoich rodziców.

Zakres obowiązku alimentacyjnego na dziecko

Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy od usprawiedliwionych potrzeb oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości jakie posiada pełnoletnie dziecko – czyli od możliwości samodzielnego utrzymania się. Obowiązek alimentacyjny trwa, aż tak do momentu dopóki sąd nie stwierdzi inaczej.

Kiedy obowiązek alimentacyjny wygasa?

Z uwagi, na fakt, iż przepisy Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego nie przewidują granicy wieku, do której dziecko może ubiegać się o płacenie alimentów, oczywistym jest, że jest obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka i obowiązek ten nie wygaśnie wraz z ukończeniem przez dziecko danego wieku.

Od czego zależy obowiązek alimentacyjny względem pełnoletniego dziecka?

Skoro obowiązek świadczeń alimentacyjnych zależy w głównej mierze od możliwości samodzielnego utrzymania się przez pełnoletnie dziecko, to rodzic chcący przestać płacić alimenty na dorosłego syna lub córkę, nie zawsze będzie miał taką możliwość i nie zawsze będzie możliwość uchylenia obowiązku alimentacyjnego na dziecko.

Koszty utrzymania dziecka

Istnieją sytuacje, które mogą pozwolić, by rodzic nie ponosił już kosztów utrzymania dziecka, a zarazem stanowią te sytuacje podstawę do uchylenia się od obowiązku alimentacyjnego wobec dziecka.

Sytuacje pozwalające na uchylenie obowiązku alimentacyjnego

W niektórych sytuacjach obowiązek alimentacyjny może zostać zakończony, są to takie sytuacje, które pozwolą przychylić się Sądowi do zaprzestania płacenia alimentów przez rodzica na dziecko.

To, że żądanie alimentów, jest prawem dorosłego dziecka, dziecka pełnoletniego, w sytuacji gdy nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się, nie oznacza, że dziecko może pobierać świadczenia alimentacyjne od rodzica/rodziców w nieograniczonym zakresie i zawsze będzie rodzic w obowiązku alimentacyjnym względem dziecka.

Czy istnieje wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego?

Rodzice mogą uchylić się od płacenia alimentów i kosztów utrzymania dziecka, gdy:

  • sytuacja finansowa rodziców ulegnie znacznemu pogorszeniu
  • dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się – czyli np. gdy po zakończeniu edukacji, nie podejmuje żadnych starań do usamodzielnienia się poprzez nie podejmowanie żadnej pracy, mimo, że ma do tego predyspozycje i jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Co więcej, sąd może uznać, że zachowanie dziecka względem rodzica jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Wniosek o uchylenie alimentów na pełnoletnie dziecko

Jeśli okoliczności danej sprawy wskazują na to, że możemy starać się o uchylenie obowiązku alimentacyjnego względem pełnoletniego i aby zgasł obowiązek alimentacyjny wobec dziecka, możemy podjąć kroki prawne by obowiązek alimentacyjny, obowiązek rodziców wobec dziecka wygasł względem dziecka pełnoletniego.

Dorosłe dziecko ma prawo do żądania od swoich rodziców zapewnienia im utrzymania obowiązku alimentacyjnego, gdy nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się, jednak nie oznacza to, że rodzice zawsze będą musieli spełnić żądanie pełnoletniego dziecka. Sąd może zwolnić rodziców z obowiązku płacenia alimentów i zadecyduje o uchyleniu alimentów.

 

PODOBAŁ CI SIĘ ARTYKUŁ? MOŻE ZAINTERESUJĄ CIĘ TAKŻE:

 

Zapraszamy!

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

CZY JEST MOŻLIWE UNIEWAŻNIENIE KREDYTU?

Czym jest unieważnienie umowy?

Kredytobiorca musi wiedzieć, czym jest stwierdzenie nieważności umowy kredytowej. Unieważnienie umowy jest to potocznym określeniem wyroku sądu, w którym dochodzi do ustalenia nieważności zawartej umowy. Wniesienie zasadnego roszczenia o nieważność umowy powoduje, że w wyroku sąd stwierdza, iż dana umowa traci moc prawną. Stwierdzenie, że umowa jest nieważna na podstawie prawomocnego wyroku sądu jest traktowane tak jakby umowa nigdy nie została zawarta oraz nie obowiązywała strony unieważnionej umowy. O unieważnieniu umów stało się głośno na przestrzeni ostatnich lat w związku z licznymi roszczeniami kredytobiorców w sprawach frankowych wytaczanych wobec banków i dochodziło często do unieważnienia kredytu frankowego . W pozwach kredytobiorcy domagali się w wyrokach unieważnienia swoich umów kredytowych. Największy wpływ na obecne orzecznictwo miał wyrok TSUE z 3 października 2019 roku, który wskazał, że występujące w umowie niedozwolone klauzule powinno się z niej usunąć, nawet jeżeli skutkuje to nie tylko odfrankowieniem, ale i unieważnieniem całej umowy kredytu frankowego. Obecnie zdecydowana większość roszczeń dotyczy unieważnienia umów kredytu frankowego (zarówno umowy kredytu denominowanego jaki i umowy kredytu indeksowanego), jednakże coraz częściej kredytobiorcy żądają również unieważnienia umowy kredytu złotówkowego. Ze względu na stosowanie przez banki klauzul niedozwolonych pozew o stwierdzenie nieważności umowy kredytowej duże szanse na powodzenie. Dlatego też bardzo ważna jest analiza umowy kredytowej przez profesjonalistów.

 

Czy możliwe jest unieważnienie umowy o kredyt?

 

Tak – Sąd może unieważnić każdą umowy kredytu. Unieważnić można: umowę kredytu frankowego (umowy kredytu denominowanego jak również umowy kredytu indeksowanego), umowę kredytu złotówkowego jak również wszelkie inne umowy kredytu niezależnie od waluty w jakiej została one udzielone bądź spłacane przez kredytobiorców. Należy wskazać, że unieważnić można również umowę kredytu hipotecznego. Należy pamiętać, że w celu unieważnienia umowy kredytu muszą wystąpić przesłanki do stwierdzenia nieważności umowy o kredyt przez Sąd.

 

Co oznacza nieważność umowy o kredyt?

 

O stwierdzeniu przez sąd nieważności umowy kredytu frankowego (umowy kredytu denominowanego oraz umowy kredytu indeksowanego), umowy kredytu złotówkowego mówimy wówczas, gdy sąd w wyroku dokonuje oceny umowy kredytu oraz dochodzi do wniosku, że umowa taka posiada istotne braki niepozwalające przypisać jej ważności. Wobec powyższego umowa kredytu nie może wywołać zamierzonych skutków prawnych, lub też umowa kredytu narusza przepis prawa wynikające z ustawy, czy chociażby jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Braki te powodują, że Sąd nie może przyznać umowie kredytu doniosłość prawnej, a wadliwa umowa kredytu jest nieważna z mocy samego prawa (ex lege), a jej nieważność powstaje z chwilą zawarcia umowy kredytowej.

 

Jakie są skutki unieważnienia umowy kredytu frankowego/ złotówkowego?

 

Nieważność zawartej z bankiem umowy kredytu o kredyt denominowany, umowy kredytu indeksowanego, umowy kredytu złotówkowego bądź umowy kredytu hipotecznego doprowadzi do sytuacji, w której umowa kredytu straci swoją moc prawną. Kredytobiorca nie jest zobowiązany dalej uiszczać rat kredytu, a bank nie może domagać się dalszy spłat rat. Skoro umowa kredytowej jest nieważna to również wszelkie świadczenia wykonane na mocy unieważnionej umowy kredytowej są nieważne. W praktyce oznacza to, że kredytobiorcy po unieważnieniu umowy kredytu zaczynają przysługiwać roszczenie o zwrot wpłaconych rat kredytowych oraz wszelkich świadczeń przekazanych na mocy umowy kredytu. Bank w przypadku stwierdzenia nieważności takiego kredytu może od kredytobiorcy zażądać zwrotu kapitału kredytu jaki został udzielony na mocy unieważnionej umowy kredytu z pominięciem oprocentowania, marży. prowizji oraz innych elementów swojego wynagrodzenia.

Przykład: Pan Jan w 2008 roku zawarł z bankiem umowę kredytu frankowego na 20 lat. Kredyt indeksowany był do waluty CHF. Bank udzielił kapitału w wysokości 500.000 zł. Do 2028 roku Pan Jan spłacając umowę kredytu wraz z odsetkami oraz marżą zobligowany byłby uiścić kwotę 700.000 zł. W roku 2020 Pan Jan spłacił na rzecz banku łączną kwotę 450.000 zł. W 2020 roku Sąd Okręgowy rozpoznając powództwo Pana Jana o unieważnienie kredytu frankowego, oraz o zapłatę, stwierdził w wydanym wyroku. że umowa kredytu jest nieważna w całości. Sąd Okręgowy w wyroku orzekł o nieważności umowy kredytu oraz jednocześnie zasądził na rzecz Pana Jana zwrot kwoty 450.000 zł.  Pan Jan po uprawomocnieniu wyroku może żądać od Banku zwrotu 450.000 zł. Jednocześnie bank ma roszczenie wobec byłego kredytobiorcy o zwrot kwoty kapitału w wysokości 500.000 zł. Od chwili unieważnienia umowy frankowej, którą umowę kredytu strony zawarły, jak i unieważnienia kredytu frankowego Pan Jan nie musi spłacać już dalszych rat kredytowych. Finalnie w takiej sytuacji Pan Jan musi oddać na rzecz banku jedynie kwotę 50.000 zł, jednocześnie nie musi spłacać umowy kredytu przez następne 8 lat.

 

W przypadku unieważnienia umowy kredytu np. w 2025 roku i przyjmują, że do tego czasu spłacił na rzecz banku łączną kwotę 625.000 zł. To, jeśli wyrok o stwierdzenie nieważności zapadłby dopiero teraz, to bank finalnie musiałby oddać na rzecz Pana Jana kwotę 125.000 zł (625.000 kwota kredytu spłaconego – 5000.000 zł kwota udzielonego kredytu, a pan Jan nie musi spłacać dalszych rat kredytu i nastąpiło unieważnienie kredytu frankowego.

 

Jeśli stwierdzona zostanie nieważność umowy kredytowej, bank i kredytobiorca muszą zwrócić sobie wzajemnie to, co nawzajem sobie świadczyły. Tytułem przykładu należy zauważyć, że w przypadku unieważnienia kredytu frankowego, bank będzie musiał oddać Frankowiczowi wszystkie wpłacone przez niego środki (raty wraz z odsetkami, ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, prowizje) i dopiero później będzie mógł wystąpić do Frankowicza o zwrot kwoty kredyty, ale tylko tej z dnia jego wypłaty. Unieważnienie zawartej umowy rodzi zatem daleko idące konsekwencje. Dlatego też Unieważnienie zawartej umowy, jest kwestią z którą bank stara się walczyć za wszelką cenę. Jeszcze do niedawna, gdy korzystnych wyroków dla kredytobiorców frankowych było znacznie mniej, banki nie podejmowały działań przeciwko swoim klientom. Obecnie banki starają się podnosi różnego rodzaju roszczenia przed sądem.

 

Czy nieważność umowy o kredyt hipoteczny ma wpływ na ustanowioną hipotekę banku?

Stwierdzenie nieważności całej umowy kredytowej powoduje również wygaśnięcie zabezpieczenia hipotecznego, jeśli podstawą jego ustanowienia była nieważna umowa kredytowa. Kredytobiorca po stwierdzeniu nieważności umowy kredytu będzie mógł ustanowioną hipotekę wykreślić. Obciążona nieruchomość nie będzie już obciążona hipoteką na rzecz banku ustanowionej na mocy nieważnej umowy kredytu hipotecznego.

 

KORZYŚCI płynące z unieważnienia umowy kredytu

Nieważność umowy kredytu jest co do zasady korzystnym rozwiązaniem dla kredytobiorcy.

Do najważniejszych korzyści wynikających z nieważności umowy kredytowej należy zaliczyć:

  • „uwolnienie” się od zawartej umowy kredytu w całości.
  • na podstawie prawomocnego wyroku unieważniającego kredyt, kredytobiorca może złożyć wniosek o wykreślenie hipoteki z ksiąg wieczystych;
  • wskutek unieważnienia umowy kredytowej, kredytobiorca ma prawo żądać od banku zwrotu wszystkich zapłaconych rat kapitałowo-odsetkowych i innych poniesionych kosztów, a do rozliczenia z bankiem pozostaje jedynie suma wypłaconego kapitału.

 

Ryzyka związane nieważnością umowy o kredyt, skutki unieważnienia kredytu

Do najważniejszych ryzyk jakie wiąże się z unieważnieniem kredytu należy zaliczyć:

  • żądanie przez bank zwrotu udzielonego kapitału
  • Możliwość wytoczenia przez bank roszczenia wobec byłego kredytobiorcy.

Jaki sąd jest właściwy do stwierdzenia nieważności kredytu frankowego bądź umowy kredytu złotówkowego?

Sądem właściwym dla potwierdzenia nieważności umowy o kredyt jest sąd powszechny. W przypadku, w którym kredytobiorca uiścił na rzecz banku kwotę wyższą niż siedemdziesiąt pięć tysięcy złotych będzie to sąd okręgowy i nastąpi wyrok sądu okręgowego, a poniżej tej wartości właściwym sądem będzie sąd rejonowy i wyrok sądu rejonowego.

 

Skąd mam wiedzieć, czy mam podstawy do żądania nieważności umowy kredytu?

 

Należy dokładanie przeanalizować zapisy stron umowy kredytowej. Nie w każdej umowie kredytowej istnieją przesłanki do stwierdzenia nieważności umowy kredytu. Należy zwrócić uwagę, że w umowach kredytu we frankach w zależności czy był to kredyt indeksowany bądź denominowany – mogą występować inne podstawy do żądania potwierdzenia nieważności umowy o kredyt. Ponadto w umowie kredytu złotówkowego mogą wystąpić inne przesłanki do żądania unieważnienia umowy. Co ważne podkreślenia nie każda umowa kredytu, może być dotknięta wadami mającymi wpływ na jej ważność. W celu analizy możliwości stwierdzenia nieważności umowy kredytu kredytobiorca musi sprawdzić podstawy do jej unieważnienia, a jeśli kredytobiorca ma wątpliwości powinien skorzystać z usług specjalistów.

 

Zachęcamy do zapoznania się z dwoma ciekawymi artykułami na naszym blogu:

 

Skoro już wiesz, że nieważność umowy ma wpływ na treść czynności prawnej – to może Cię zainteresować wpis dotyczący klauzul niedozwolonych – przeczytaj

 

Czy wiesz jaki wpływ na zmianę oprocentowania kredytu ma zmiana stóp procentowych? – zajrzyj tu, a dowiesz się więcej.

 

Pomagamy w sprawach kredytowych.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej skontaktuj się z nami!

Zapraszamy!

 

 

https://pasternaklegal.pl/klauzule-niedozwolone-w-umowie-o-kredyt/

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

ZMIANA STÓP PROCENTOWYCH A WZROST RATY KREDYTU

Czym są stopy procentowe NBP?

Stopa procentowa to wskaźnik procentowy który obrazuje koszt pożyczenia kapitału. W Polsce istnieje 5 głównych wskaźników stóp procentowych ustalanych przez Radę Polityki Pieniężnej działającej przy Narodowym Banku Polskim. tj.:

– stopa referencyjna;

– stopa lombardowa;

– stopa depozytowa;

– stopa redyskontowa weksli;

– stopa dyskontowa weksli;

 

Zarówno w przypadku dotyczącym kredytu hipotecznego jak i kredytu gotówkowego wpływ na zmianę wysokości oprocentowania kredytu gotówkowego czy hipotecznego mają stopy procentowe NBP. Narodowy Bank Polski na swojej stronie internetowej udostępnia archiwum zmian podstawowych stóp procentowych NBP. Ustalane przez Radę Polityki Pieniężnej stopy procentowe wpływają nie tylko na nowe kredyty, ale także te, które zostały już zaciągnięte – pod warunkiem, że mają oprocentowanie zmienne.

 

Co warto wiedzieć zaciągając kredyt hipoteczny? Co obrazuje stopa procentowa?

 

Zmiany wysokości stóp procentowych NBP wpływają na oprocentowanie kredytów, a więc także na wysokość odsetek kredytowych. Po podwyżce stóp procentowych oprocentowanie kredytu wzrośnie .

 

Stopa procentowa bądź wskaźnik referencyjny jest niczym innym jak określeniem kosztów jakie ponosimy w związku z pożyczeniem kapitału od innego podmiotu. Stopy procentowe oraz wskaźniki referencyjne obrazują wynagrodzenie należne pożyczkodawcy/kredytodawcy za udostępnienie nam kapitału. Wynagrodzenie to przysługuje za okres na jaki pożyczany jest kapitał. Stopy wyrażane są w procentach oraz wliczane do pożyczonej sumy pieniężnej. Stopy procentowe obrazują to – ile będziemy musieli zapłacić „wynagrodzenia” dla pożyczkodawcy. Łączną wysokość wynagrodzenia jaką będziemy musieli zapłacić na rzecz naszego wierzyciela uzależniona jest od wysokości stopy procentowej, wskaźnika referencyjnego – im niższa wartość tym lepiej dla kredytobiorcy.

 

Podniesienie stóp procentowych pomaga obniżyć inflację, niemniej jednak każda kolejna podwyżka stóp procentowych dla kredytobiorcy skutkuje tym, że wzrośnie jego rata kredytu. Obecnie stopa referencyjna ma kluczowe znaczenie dla kredytobiorców ponieważ jej wartość służy do określania maksymalnego oprocentowania kredytów. Stopa procentowa kredytu w zasadzie określa więc kwotę, jaką płacisz za jego zaciągnięcie.

 

Co jeszcze wpływa na wysokość kredytu?

 

Na ostateczną cenę jaką będziemy musieli zapłacić na rzecz instytucji bankowej, kredytowej, pożyczkowej oprócz stopy procentowej oraz wskaźnika referencyjnego mają również znaczenie inne czynniki takie jak: jak kwota pożyczonego kapitału, marża banku, prowizja bądź inne koszty (ubezpieczenie) itp.

 

Czym jest marża kredytu?

 

Marża kredytu to jeden z elementów wchodzących w skład oprocentowania kredytu. Marża określona jest zazwyczaj procentowo a jej wysokość łącznie z zastosowaną stopą procentową (wskaźnikiem referencyjnym) obrazuje wynagrodzenia banku, pożyczkodawcy, leasingodawcy za udzielenie nam kapitału.

 

Jakie rodzaje oprocentowania występują w umowach kredytu?

 

Z uwagi na występowanie różnych rodzajów oprocentowania – umowy kredytu możemy podzielić na trzy główne typy:

  • kredyty ze zmiennym oprocentowaniem;
  • kredyty ze stałym oprocentowaniem oraz;
  • kredyty z tzw. okresowo stałym oprocentowaniem.

 

Kredyty ze zmiennym oprocentowaniem wiążą się m.in. z podwyżkami stóp procentowych czyli z największym ryzykiem, albowiem od wysokości poziomu stawek referencyjnych (jednej z stóp oprocentowania) obniża się lub rośnie nasz dług, bank odpowiednio przelicza oprocentowanie zmienne kredytu.

 

Te rodzaje kredytów często stosowane są w kredytach hipotecznych. Nasza Kancelaria doradza Klientom kierującym roszczenia przeciwko bankom w przypadku tego typu kredytów.

 

Kredyty ze stałym oprocentowaniem są uważane za najbardziej bezpieczne. W takich umowach z góry ustalana jest całkowita stawka oprocentowania, która obowiązuje przez cały czas kredytowania. Oprocentowanie tzw. okresowo stałym oprocentowaniem oznacza, że w umowie ustalane jest stałe oprocentowanie kredytu które obowiązuje przez określony czas w umowie. Wobec czego występowanie wahania się stóp procentowych i nie będą miały finalnie wpływu na wysokość raty kredytu w przypadku oprocentowania stałego.

 

Czy zmiana wysokości oprocentowania kredytu ma wpływ na wysokość raty?

 

Tak, zmiana wysokości stopy oprocentowania, wzrost stóp procentowych wskaźnika referencyjnego ma istotny wpływ na kredyty ze zmiennym oprocentowaniem bądź kredyty z tzw. okresowo stałym oprocentowaniem.

 

Jaki wpływ ma zmiana oprocentowania kredytu na wysokość raty oraz wysokość samego kredytu?

 

Wszystko zależy od tego czy zmiana oprocentowania bądź wskaźnika referencyjnego była dodatnia czy ujemna.

 

Jak wyższe stopy procentowe przekładają się na raty kredytów? Jak zmiana stopy procentowej wpływa na wysokość oprocentowania kredytu ? Innymi słowy czy po podwyżce stóp procentowych oprocentowanie kredytu wzrośnie lub czy obniżenie stóp procentowych skutkowało będzie zmniejszeniem rat kredytów mieszkaniowych?

 

Odpowiadając na powyższe pytanie należy stwierdzić, że podwyżka stóp procentowym sprawia, że oprocentowanie kredytu wzrośnie. Wzrost oprocentowania kredytu skutkował będzie wzrostem wysokości rat kredytowych, wzrost raty kredytu skutkował będzie zwiększeniem kosztu kredytu hipotecznego czy też kredytu gotówkowego.

 

W przypadku spadku stopy oprocentowania (wskaźnika referencyjnego) rata kredytu hipotecznego oraz całkowita kwota kredytu będzie maleć, natomiast w przypadku podwyżki stóp procentowych (stawek referencyjnych) rata kredytu hipotecznego, oraz całkowita kwota kredytu będzie wzrastać, czyli odnotujemy wzrost raty kredytu. Zmieni się oprocentowanie kredytów hipotecznych, a to wszystko przez wzrost stóp procentowych.

Czy zatem istnieje sposób na to by rata kredytu zmalała?

Sposobem na zmniejszenie rat kredytu hipotecznego może być np. stwierdzenie nieważności umowy kredytu lub jej poszczególnych zapisów, również tych związanych z oprocentowaniem kredytu. Uzyskanie korzystnego rozstrzygnięcia przed sądem z całą pewnością będzie miało wpływ na poziom rat kredytowych, a tym samym może stanowić ulgę dla spłacających kredyty hipoteczne.

 

Pasternak LEGAL doradztwa Klientom – konsumentom kierując przeciwko bankom. Żądania kierowane przeciwko bankom mogą być m.in. oparte na klauzulach niedozwolonych dlatego warto skorzystać z pomocy specjalistów.

 

Zespół Kancelarii Pasternak LEGAL świadczy pomoc prawną dla osób posiadających kredyty:

  • w złotówkach;
  • we frankach;

 

Oferujemy bezpłatną wstępną analizę sprawy – link do przesłania zapytania – kliknij !

 

Jeśli kredyt ma oprocentowanie zmienne, a nie stałe, każdorazowa zmiana wysokości stóp procentowych powoduje, że bank musi zaktualizować jego wysokość oraz przeliczyć na nowo odsetki i raty kredytowe. Zmiana wysokości raty oprocentowania wpływa na koszt kredytu. Zaciągając kredyt hipoteczny warto zwrócić uwagę, czy kredyt oprocentowany jest oprocentowaniem stałym czy oprocentowaniem zmiennym. W przypadku kredytów oprocentowanym oprocentowaniem zmiennym, zmiana stopy referencyjnej, a w szczególności każda kolejna podwyżka tej stopy spowoduje, że rata kredytu wzrośnie.

 

Przykład:

 

Bank udzielił Panu Janowi kredytu hipotecznego na kwotę 300.000,00 zł. Kredyt został udzielony na 30 lat (360 miesięcy). Łączne oprocentowaniem kredytu w chwili jego udzielenia wynosiło 5 %. Miesięczna rata kredytu przy zastosowaniu stawki oprocentowania na poziomie 5 % wynosi 1610,46 zł. Finalnie Pan Jan po 30 latach zapłaci na rzecz banku kwotę 579 765,6 zł. (wynagrodzenie banku w tym przypadku wynosi: 279 765,6 zł. )

 

A co, jeśli zmienił się poziom stóp procentowych – oprocentowanie wzrosłoby o dwa i pół punktu procentowego chwilę po podpisaniu umowy kredytu oraz pozostałoby niezmienne do końca trwania umowy – tj. wyniosłoby 7,5 %? 

 

W takim przypadku miesięczna rata kredytu hipotecznego Pana Jana wynosiłaby już 2097,64 zł. Odnotowalibyśmy wzrost rat kredytu przez podwyżkę stóp procentowych. Finalnie Pan Jan po 30 latach zapłaci na rzecz banku kwotę 755 150,40 zł. (wynagrodzenie banku z tytułu udzielenia kredytu wynosi już: 455 150,4 zł.

 

Oprocentowanie zmalałoby o dwa i pół punktu procentowego chwilę po podpisaniu umowy kredytu oraz pozostałoby niezmienne do końca trwania umowy – tj. wyniosłoby 2,5 %?

 

W takim przypadku miesięczna rata Pana Jana wynosiłaby kwotę 1 185,36zł. Finalnie Pan Jan po 30 latach zapłaci na rzecz banku tylko kwotę 426 729,6 zł. (wynagrodzenie banku w tym przypadku wynosi jedynie: 126 729,6 zł.)

 

Konkluzja

Na powyższych przykładach widać jaki istotny wpływ ma zmiana wysokości oprocentowania (wskaźnika referencyjnego) na ratę kredytu oraz wysokość finalnego zobowiązania wobec banku.  Zmiany wysokości stóp procentowych NBP(wskaźników referencyjnych) odgrywają istotne znaczenie dla kredytobiorców.

 

Rada Polityki Pieniężnej powodując kolejny wzrost stóp procentowych spowoduje podwyżki rat kredytu, a tym samym wydaje się, że warto rozważyć możliwość skorzystania z opcji obniżenia kosztów rat kredytowych.

Warto rozważyć możliwość skorzystania z opcji obniżenia kosztów rat kredytowych.

 

Czy wiesz, że mogą przysługiwać Ci roszczenia wobec banku?

Czy wiesz, że możesz starać się obniżyć raty kredytu?

 

Jedną ze specjalizacji naszej kancelarii jest pomoc tzw., “frankowiczom” czy “złotówkowiczom”.

 

Pomagamy naszym Klientom w dochodzeniu roszczeń przeciwko bankom. Czy wiesz, że możesz np. żądać unieważnienia całej umowy, jak również domagać się od banku zwrotu spłaconych rat. Nieważność często wiąże się klauzulami niedozwolonymi – dlatego też warto swoją sprawę powierzyć specjalistom

 

Zainteresował Cię artykuł? Kliknij w poniższy link i przeczytaj o klauzulach niedozwolonych w umowie o kredyt.

-kliknij w link

Jeśli chciałbyś sprawdzić czy przysługują Ci roszczenia przeciwko bankowi – zapraszamy do kontaktu z nami!

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

KLAUZULE NIEDOZWOLONE W UMOWIE O KREDYT

Klauzule niedozwolone w umowie o kredyt – konsument a przedsiębiorca.

W umowach kredytowych mogą występować klauzule niedozwolone umowne, czyli klauzule abuzywne a inaczej zwane niedozwolone postanowienia umowne.

Klauzule niedozwolone istnieją w umowach i dotyczą one konsumentów. Dla wielu osób prowadzących własne działalności gospodarcze wydawać się może, że nie mają możliwości powołania się na występowanie klauzul niedozwolonych w umowach kredytu. Nic bardziej mylnego – o czym mowa poniżej.

Kim Jest konsument?

Na wstępie należy odpowiedzieć na pytanie kim dokładnie jest konsument.

Zgodnie z obowiązującym prawem w tym przypadku status konsumenta przysługuje osobie fizycznej, w tym przypadku, osobie która zawiera kredyt konsumencki, niezwiązany bezpośrednio co do zasady z prowadzoną przez niego działalnością.

Przy czym pojęcie konsumenta powinno odczytywać się szeroko, co oznacza, że przy stwierdzeniu statusu konsumenta powinna być brana pod rozwagę „bezpośredniość” podejmowanej przez nią czynności, a faktem prowadzenia działalności gospodarczej bądź zawodowej.  Wobec powyższego czynności podejmowane „pośrednio” z działalnością gospodarczą lub zawodową nie powinny wpływać na status konsumenta.

Odpowiedź na pytanie kim jest konsument może zobrazować poniższy przykład:

Przykład:

– Pan Jan posiada wykształcenie wyższe, ukończył wydział bankowości na jednej z najlepszych uczelni. Podczas nauki odbywał praktyki w jednym z banków. Po ukończeniu studiów w 2004 r. Pan Jan Nowak otworzył własną działalność gospodarczą – jest księgowym. W 2005 r. zawarł z Bankiem ABC kredyt hipoteczny powiązany z frankiem szwajcarskim, a w zawartej umowie kredytu hipotecznego z bankiem istnieją klauzule abuzywne czyli klauzule niedozwolone. Kredyt został przeznaczony na sfinansowanie jego osobistych potrzeb mieszkaniowych. Czy w takiej sytuacji Pan Jan w sporze z bankiem może powoływać się na występowanie klauzul abuzywnych i niedozwolonych postanowień umownych w umowie kredytu hipotecznego?

– W powyższej sytuacji Pan Jan jest konsumentem. Na ten fakt nie ma wpływu okoliczność, że prowadzi własną działalność gospodarczą. Na jego status nie ma również wpływu posiadania wiedza oraz wykształcenie. Pan Jan w umowie kredytu działał wyłącznie jako osoba fizyczna, gdyż kwota wypłaconego kredytu została przeznaczona na zaspokojenie jego osobistych potrzeb mieszkaniowych. Tak więc zawarta umowa z bankiem nie była bezpośrednio związana z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą oraz zawodową i może powoływać się na niedozwolone klauzule umowne.

A, co, jeśli po części w umowie z bankiem występowałem jako konsument oraz przedsiębiorca?

Od kwalifikacji danej czynności o pryzmat jej „bezpośredniości” oraz „pośredniości” w prawie istnieje jeszcze problem związany z sytuacją, w której osoba fizyczna dokonuje czynności z przedsiębiorcą działając po części jako konsument oraz jako przedsiębiorca. Taka czynność jest nazywana czynnością mieszaną. W takim przypadku z jednej strony osoba fizyczna zaspokaja swoje osobiste cele oraz realizuje również cele związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą lub zawodową. Cel konsumencko-gospodarczy stanowi pewien problem prawny, który nie doczekał się jeszcze jednoznacznego rozstrzygnięcia. Część z prawników wypowiada się w tonie, że konsumencki charakter czynności zawsze powinien brać górę nad gospodarczym celem, natomiast inni twierdzą, że w przypadku wystąpienia bezpośredniego celu gospodarczego nie może już danej osobie przysługiwać status konsumenta, a jeszcze inni twierdzą, że należy zbadać który charakter – gospodarczy czy prywatny jest dominując i w oparciu o niego rozstrzygnąć czy dana osoba występuje jako konsument czy przedsiębiorca.

Naszym zdaniem w większości przypadków fakt prowadzenia dzielności gospodarczej w nieruchomości nabytej w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych nie powoduje utraty statusu konsumenta w sporze z bankiem i można powoływać się na niedozwolone klauzule umowne, jeśli one występują.

Przykład:

Wracając do przykładu Pana Jana opisanego powyżej i dokonując jego modyfikacji w ten sposób, że Pan Jan prowadzi biuro księgowe w zakupionym mieszkaniu za uzyskany kredyt z banku.  Co w takiej sytuacji? Czy Pan Jan jest jeszcze konsumentem i czy w jego umowie były klauzule niedozwolone czyli prawniczo zawiera klauzule abuzywne?

W naszej opinii Pan Jan nie powinien w takiej sytuacji utracić statusu konsumenta w sporze z bankiem. Pan Jan nie spędza bowiem wolnych dni oraz świąt w pracy, nie śpi w pracy, nie spotyka się z rodziną i przyjaciół w pracy, lecz tylko i wyłącznie pracuje w swoim osobistym mieszkaniu. Cel osobisty w takim przypadku powinien wziąć prymat przed celem gospodarczym.

 

Jako kancelaria dbamy o interesy konsumentów i posiadamy odpowiednią wiedzę oraz doświadczenie, które pomoże Tobie w sporze z Bankierem oraz pomoże Tobie zbudować argumentację by wygrać sprawy, które mogłeś uważać za przegrane. Serdecznie zapraszamy do kontaktu. 

 

ZAPRASZAMY DO ŚLEDZENIA NASZEGO BLOGA!

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

SPÓŁKA Z O.O. A ZUS.

CZY WSPÓLNICY SPÓŁKI MUSZĄ OPŁACAĆ SKŁADKI ZUS?

Obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu oraz ubezpieczeniu rentowemu, podlegają wspólnicy spółek, których traktuje się jak pracowników, którzy pozostają w stosunku pracy.

Zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych za pracowników pozostających w stosunku pracy uważa się:

  • wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
  • wspólników spółki jawnej
  • wspólników spółki komandytowej
  • wspólników spółki partnerskiej

 

SKŁADKA ZDROWOTNA A SPÓŁKI Z ORGANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych wyraźnie wskazuje, że wspólnika jednoosobowej spółki z o.o., obowiązuje ubezpieczenie emerytalne oraz rentowe. Status wspólnika jednoosobowej spółki z o.o. jest kluczowy w przypadku gdy zachodzi wątpliwość co do obowiązku płacenia składek zdrowotnych, bowiem tylko osoby, będące wspólnikiem jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zobowiązane są do płacenia składek ZUS.

Pozostali wspólnicy spółek z ograniczoną odpowiedzialnością pozostają zwolnieni z obowiązku płacenia składek ZUS.

 

SKŁADKI ZUS – JAKIE ZMIANY OBOWIĄZUJĄ WSPÓLNIKÓW SPÓŁEK Z .O.O. OD 2022 ROKU?

Z początkiem tego roku, a konkretnie od 1 stycznia 2022r. – czyli z wejściem Nowego Ładu zmieniły się przepisy dotyczące płacenia składek ZUS dla wspólników spółek z o.o.

Na czym polegają te zmiany?

Zmiany uderzają w członków zarządu spółki z o.o. Od stycznia bieżącego roku członkowie zarządu pełniący swoją funkcję na podstawie powołania i otrzymujący z tego tytułu wynagrodzenie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia.

Warto pamiętać o tym, że otrzymywana wyplata z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu nie musi być wypłacana regularnie, aby dalej istniał obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego tych członków.

 

Składka zdrowotna – wysokość

Wysokość składki zdrowotnej pobieranej od powołanych członków zarządu wynosi 9% – podstawą odliczenia jest oczywiście osiągnięty dochód. Oczywiście, odliczona składka zdrowotna nie będzie podlegała już odliczeniu od podatku dochodowego.

 

ŹRÓDŁO:

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19981370887/U/D19980887Lj.pdf

 

MOŻE ZAINTERESUJE CIĘ TAKŻE -> ODWOŁANIE CZŁONKA ZARZĄDU A UMOWA O PRACĘ

ZAPRASZAMY DO ŚLEDZENIA NASZEGO BLOGA!

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Download file
1