OPÓŹNIONY LOT – CZY PRZYSŁUGUJE ODSZKODOWANIE?

Posted on 9 czerwca 20239 czerwca 2023 by Kancelaria

OPÓŹNIONY LOT – CZY PRZYSŁUGUJE ODSZKODOWANIE?

W obecnych realiach gospodarczych podróże lotnicze nabierają coraz większego znaczenia wobec czego warto zapoznać się do czego pasażer ma prawo w przypadku opóźnienia lotu.

Wielogodzinne opóźnienie lotów potrafi być zmorą pasażerów – dlatego warto wiedzieć jakie odszkodowanie przysługuje w sytuacjach gdy lot został opóźniony.

Oczywiście, tak samo jak w przypadku odwołania lotu, również opóźniony lot uprawnia pasażerów do otrzymania odszkodowania.

KIEDY ODSZKODOWANIE ZA OPÓŹNIONY LOT PRZYSŁUGUJE?

Nie każdy przypadek opóźnienia lotu daje prawo do otrzymania odszkodowania. Istotny jest tutaj czas opóźnienia, a dokładniej czas dotarcia do miejsca docelowego.

Pasażerowie linii lotniczych, muszą mieć świadomość, że godzinne opóźnienie lotów nie pozwoli uzyskać odszkodowania, choć bez wątpienia nie jest to małe opóźnienie i często może się wiązać z ich zmianą planu podróży.

Jakie w takim razie lot musi mieć opóźnienie aby uzyskać odszkodowanie? Pasażerowie lotów opóźnionych, muszą dotrzeć do miejsca docelowego minimum 3 godziny po planowanym czasie. Czyli Odszkodowanie pasażerom przysługuje, jeśli opóźnienie samolotu na miejscu docelowym wynosi minimum 3 godziny.

WYSOKOŚĆ ODSZKODOWANIA

Wiadomo już, że czas opóźnienia dotarcia samolotu do miejsca docelowego musi wynosić minimum 3 godziny. Można by założyć, że wysokość odszkodowania będzie zależeć od długości opóźnienia lotu. Jest to jednak błędne założenie.

Wysokość odszkodowania pasażerów opóźnionych linii lotniczych, zależy od dystansu jaki samolot ma do pokonania – czyli od długości samego lotu.

Reklamacja za opóźniony lot?

Możesz mieć prawo aż do 600 € odszkodowania, a dokładniej:

Do 1500 km – 250 euro

>1500 km w UE i 1500-3500 km wszystkie inne lotu – 400 euro

Wszystkie inne loty niż powyżej – 600 euro

Podsumowując, w przypadku opóźnionego lotu pasażerowie mają prawo do wypłaty odszkodowania w wysokości nawet 600 euro.

CZY PRZEWOŹNIK LOTNICZY MA PRAWO DO ODMOWY WYPŁATY ODSZKODOWANIA?

Tak, w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych okoliczności przewoźnik lotniczy zwolniony jest z wypłaty odszkodowania.

O nadzwyczajnych okolicznościach będziemy mówić, gdy zaistnieją sytuacje, na które nikt nie będzie miał wpływu.

Choć linie lotnicze powinny podjąć wszelkie niezbędne działania do uniknięcia danej sytuacji, to nie zawsze będzie to możliwe – wtedy przewoźnik lotniczy odmówi wypłaty odszkodowania.

Do nadzwyczajnych okoliczności można zaliczyć:

złe warunki atmosferyczne
strajki zewnętrzne – czyli strajki personelu lotniska czy kontrolerów ruchu lotniczego – UWAGA! w takich przypadkach linie lotnicze nie ponoszą odpowiedzialności za ewentualne opóźniania. Jeżeli strajkuje personel linii lotniczych i dojdzie do opóźnienia lotu przewoźnik będzie zobowiązany do wypłaty odszkodowania.
lądowanie awaryjne, z powodu pasażera stwarzającego niebezpieczeństwo
wojna
niestabilność polityczna
klęski żywiołowe

JAK OTRZYMAĆ ODSZKODOWANIE ZA OPÓŹNIONY LOT?

Rekompensatę za opóźniony lot, pasażer będzie mógł uzyskać składając reklamację oczywiście tej linii, która była linią obsługującą opóźniony lot.

Pasażerów lotniczych, których dotknęła nieprzyjemność związana z późniejszym dotarciem do miejsca docelowego, czeka więc złożenie reklamacji w formie pisemnej – przesyłką tradycyjną lub mailowo. Taka reklamacja powinna zawierać niezbędne dane dotyczące lotu oraz wskazanie przysługującej pasażerowi kwoty. Na stronach internetowych danego przewoźnika lotniczego można znaleźć gotowe wzory.

Należy również pamiętać o zachowaniu potwierdzenia wysyłki reklamacji w przypadku przesyłki pocztowej, ponieważ może się przydać np. w przypadku braku odpowiedzi linii lotniczych.

Reklamację należy złożyć nie później niż 12 miesięcy od wystąpienia opóźnionego lotu. Pasażerowie opóźnionych lotów mogą powoływać się na prawo do odszkodowania.

SKĄD WIADOMO JAKA KWOTA PRZYSŁUGUJE? – KALKULATOR ODSZKODOWANIA

Jeżeli pasażerowie, którzy mieli opóźniony lot chcą złożyć reklamację aby uzyskać odszkodowanie, a nie są pewni jakie im przysługuje – mogą skorzystać z tzw. kalkulatora odszkodowania.

Czym jest i na czym polega kalkulator odszkodowania?

Kalkulator odszkodowań za opóźniony lot, jak sama nazwa wskazuje wylicza jaka kwota rekompensaty za wystąpione opóźnienia lotu się należy. Jeżeli pasażer nie jest pewny co do długości lotu, łatwo będzie mógł to sprawdzić korzystając kalkulatora odszkodowania.

CO W PRZYPADKU ODMOWY PRZYJĘCIA REKLAMACJI?

W przypadku odmowy przyjęcia reklamacji przez linie lotnicze obsługujące dany lot, pasażer ma możliwość złożenia skargi do Rzecznika Praw Pasażera.

Z kolei, jeżeli przewoźnik lotniczy nie odpowiedział na złożoną prawidłowo reklamację w ciągu 30 dni – przyjmuje się, że reklamacja została uznana.

PRAWA PASAŻERÓW DOTYCZĄCE OPÓŹNIONYCH LOTÓW

W przypadku odwołanego lub opóźnionego lotu pasażer może starać się o odszkodowanie .

5 punktów o których należy pamiętać

Poza wypłaceniem rekompensaty, w przypadku opóźnień linie lotnicze muszą:

zwrócić koszty biletu za dany lot
zaoferować lot zastępczy do miejsca docelowego
zapewnić posiłek oraz napój
pokryć koszty noclegu hotelu, jeżeli lot opóźni się do następnego dnia
zapewnić transport między lotniskiem, a hotelem

KIEDY PASAŻEROWIE MOGĄ DOMAGAĆ SIĘ PRAWA DO OPIEKI ZE STRONY LINII LOTNICZYCH?

W przypadku opóźnionego lotu pasażerom przysługuje tzw. prawo do opieki – czyli wyżej wymienione zagwarantowanie posiłku i napoju itp., jest to prawo pasażerów dotyczące opóźnionych lotów.

Prawo do opieki zależy od czasu oczekiwania i długości jaką ma do pokonania dany lot.

DYSTANS i CZAS OCZEKIWANIA:

Do 1500 km – min. 2 h

>1500 km w UE i 1500-3500 km wszystkie inne loty – min. 3 h

Wszystkie inne loty niż powyżej – min. 4 h

Jeżeli obsługujący przewoźnik lotniczy nie zagwarantuje pasażerom prawa do opieki, będą mogli domagać się zwrotu kosztów od linii lotniczych, poniesionych za wyżywienie czy nocleg.

Domaganie się zwrotu kosztów, będzie możliwe oczywiście za przedstawieniem dowodów w postaci paragonu czy faktury.

Prawa przysługujące pasażerowi w sytuacji opóźnienia lotu zostały uregulowane w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 roku nr 261/2004., pasażerowie opóźnionych lotów mogą powoływać się na prawo do odszkodowania.

ZWROT KOSZTÓW BILETU

Zwrot kosztów biletu danego lotu należy się, jeżeli opóźnienie to wyniesie co najmniej 5 godzin.

Oprócz odszkodowania pasażerowi za opóźnienie lotu przysługuje prawo do zwrotu kosztów biletu, jeżeli opóźnienie trwało powyżej 5 godzin.

ODWOŁANY LOT, CO ZROBIĆ?

Pasażerowie mogą rezygnować z lotu i uzyskać zwrot pełnych kosztów lub przebukować lot, na pierwszy możliwy termin. Zmian można dokonać za pośrednictwem linków załączonych w mailu informacyjnym, na stronie internetowej, czy kontaktując się z centrum obsługi klienta.
Jeżeli pasażerowie zdecydują się na przebukowanie na kolejny lot. Linia lotnicza obsługująca opóźniony lot powinna zapewnić im opiekę w czasie oczekiwania na lot zastępczy. Instrukcję powinni pasażerom przekazać pracownik linii lotniczej lub lotniska obsługujący dany lot. Jeżeli linia lotnicza nie zapewni noclegu ani transportu do hotelu, pasażer może domagać się zwrotu na podstawie kopii paragonów / faktury.
Jeżeli lot został odwołany z wyprzedzeniem mniejszym niż 14 dni, może przysługiwać Ci odszkodowanie

ZACHĘCAMY DO ZAPOZNANIA SIĘ Z ARTYKUŁEM DOTYCZĄCYM ODWOŁANIA LOTU – KLIK

MASZ PYTANIA? KLIKNIJ TUTAJ I SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI!

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

——————–

Informacje dotyczące opóźnionych lotów

Pomagamy pasażerom uzyskać odszkodowanie i zrozumieć ich prawa

ALIMENTY POMIĘDZY BYŁYMI MAŁŻONKAMI

Posted on 8 maja 20238 maja 2023 by Kancelaria

Alimenty na byłego małżonka

Spis treści:

1. Alimenty na żądanie, a nie z urzędu

2. Obowiązek alimentacyjny małżonka

3.Przesłanki obowiązku alimentacyjnego zwykłej postaci

4.Szersza postać obowiązku alimentacyjnego

5.Kiedy można żądać alimentów od byłego małżonka?

6.Stwierdzenie wyłącznej winy w rozkładzie pożycia a obowiązek alimentacyjny

7.Czas trwania i przesłanki wygaśnięcia obowiązku

8.Kiedy wygasa obowiązek alimentacyjny?

Rozwiązanie związku małżeńskiego pociąga za sobą ustanie ogółu praw i obowiązków, wynikających dotychczasowo dla małżonków z tytułu wspólnego pożycia. Kodeks Rodzinny i opiekuńczy reguluje kwestię alimentów pomiędzy rozwiedzionymi małżonkami.

Alimenty na żądanie, a nie z urzędu

Kwestia alimentów na rzecz współmałżonka, jest jednym z najważniejszych zagadnień do rozstrzygnięcia w toku postępowania rozwodowego. Sąd, dokonując orzeczenia rozwodu, zamieści w wyroku rozwodowym rozstrzygnięcie dotyczące alimentów na rzecz byłego małżonka, ale tylko na jego wniosek. Sąd nie będzie orzekał w tym przedmiocie z urzędu, tak jak dzieje się to w przypadku alimentów na dziecko. W przypadku takiego żądania, alimenty na byłą żonę bądź męża, muszą zostać zawarte w wyroku sądowym

Obowiązek alimentacyjny małżonka

Regulacje te zostały zawarte w art. 60 k.r.o. Zasadą jest, że małżonek może dochodzić roszczeń alimentacyjnych od drugiego małżonka na wypadek orzeczenia rozwodu. Od powyższej zasady zostały jednak przewidziane wyjątki.

Małżonek wyłącznie winny rozpadu małżeństwa nie może żądać alimentów

Małżonek rozwiedziony, który został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego nie może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczenia środków utrzymania.

W języku prawniczym wyróżnia się dwie postaci obowiązku alimentacyjnego między rozwiedzionymi małżonkami:

1. zwykłą postać obowiązku alimentacyjnego (art. 60 § 1 k.r.o.) oraz

2. szerszą postać obowiązku alimentacyjnego (art. 60 § 2 k.r.p.).

Przesłanki obowiązku alimentacyjnego zwykłej postaci

Przesłanki tego obowiązku zależą od:

a. wystąpieniu niedostatku u uprawnionego – pojęcie to oznacza tak brak jakichkolwiek środków utrzymania, jak i sytuację, kiedy uzyskane środki nie wystarczają na pełne zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb. Ponadto w orzecznictwie podkreśla się, że “małżonek domagający się alimentów winien w pełni wykorzystać wszystkie możliwości w celu uzyskania dochodów niezbędnych do zaspokojenia usprawiedliwionych własnych potrzeb” (wyrok SA w Poznaniu z dnia 10 lutego 2004 r., I ACa 1422/03). Zdaniem Sądu Najwyższego: “usprawiedliwione potrzeby to takie, których zaspokojenie zapewni uprawnionemu normalne warunki bytowania, odpowiednie do jego stanu zdrowia i wieku” (wyrok SN z dnia 7 września 2000 r., I CKN 872/00). Uzupełniająco należy wskazać, że w przypadku gdy uprawniony jest chory, to do potrzeb, o których mowa w art. 60 § 1 k.r.o., należy zaliczyć także lekarstwa,

braku wyłącznej winy w rozkładzie pożycia po stronie małżonka uprawnionego

c. możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego (tj. pozwanego).

Orzeczenie przez sąd świadczenia alimentacyjnego uzależnione jest więc od ziszczenia się łącznie wszystkich trzech w/w przesłanek. Zakres świadczeń jest „odpowiedni” do potrzeb uprawnionego i możliwości zobowiązanego.

Szersza postać obowiązku alimentacyjnego

Regulacje odnoszące się do szerszej formy obowiązku alimentacyjnego zostały zawarte w art. 60 § 2 k.r.o., w którym wskazano, że:

„jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku”

W takim przypadku jeżeli alimentów domaga się małżonek niewinny od małżonka wyłącznie winnego, małżonek niewinny nie musi być w niedostatku.

Kiedy można żądać alimentów od byłego małżonka?

Przesłankami niezbędnymi do zasądzenia przez sąd alimentów na rzecz małżonka niewinnego są:

a. istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego. Badając czy mamy do czynienia z istotnym pogorszeniem sytuacji materialnej należy każdorazowo porównać sytuację małżonka niewinnego z położeniem, jakie istniałoby, gdyby rodzina się nie rozpadła. Jaki standard życia miałby małżonek niewinny? Jeżeli porównanie powyższych stanów prowadzi do wniosku, że jest istotna różnica między tym, co by było, a tym, co jest, to możemy mówić o podstawie do żądania alimentów. Trzeba jednak pamiętać, że późniejsze (po rozwodzie) wzbogacenie małżonka winnego nie mają już znaczenia dla analizy „co by było, gdyby”,

b. pogorszenie sytuacji majątkowej małżonka niewinnego musi nastąpić w związku z rozwodem. Jeżeli małżonek niewinny przykładowo straci pracę, to nie jest to zmiana w sytuacji majątkowej wywołana rozwodem,

c. sąd może orzec alimenty ale nie ma takiego obowiązku,

d. małżonek wyłącznie winny ma przyczyniać się do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego w odpowiednim zakresie. Sąd orzeka jaka wysokość alimentów jest lub nie jest odpowiednia do usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Dlatego też istotne jest odpowiednie sporządzenie pisma procesowego oraz jego uzasadnienie. Warto pamiętać, iż sąd nie będzie kierował się tym by stopa życiowa obojga małżonków była równa.

Reasumując powyższe należy wskazać, że małżonkowi niewinnemu nie zawsze uda się uzyskać alimenty na podstawie istotnego pogorszenia swojej sytuacji materialnej, bo nie każdy rozwód pociąga za sobą taką zmianę. Wobec powyższego celem prawidłowego zbadania stanu faktycznego niezbędna jest każdorazowa analiza konkretnego przypadku.

Niezależnie od powyższego możliwe jest żądanie zasądzenia alimentów na podstawie art. 60 § 1 k.r.o. i mamy wtedy obowiązek płacenia alimentów.

Na tej podstawie można domagać się alimentów zawsze (o ile obowiązek alimentacyjny między małżonkami nadal trwa)

Stwierdzenie wyłącznej winy w rozkładzie pożycia a obowiązek alimentacyjny

W sytuacji, kiedy sąd uzna jednego z małżonków za wyłącznie winnego rozkładu pożycia , to wtedy ten małżonek ponosi winę małżonek niewinny na skutek rozwodu może domagać się zasądzenia na jego rzecz alimentów od byłego małżonka nawet w wypadku, gdy nie znajduje się w niedostatku. Wystarczającym powodem uzasadniającym żądanie małżonka niewinnego jest okoliczność, że rozwód skutkuje istotnym pogorszeniem się jego sytuacji materialnej.

Wysokość alimentów w tym przypadku także odpowiadać możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego oraz usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego. Zgodnie z przyjętym orzecznictwem, jeśli rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, zakres jego usprawiedliwionych potrzeb jest nieco większy.

Czas trwania i przesłanki wygaśnięcia obowiązku

Podstawę prawną w zakresie trwania obowiązku alimentacyjnego oraz jego wygaśnięcia zawiera art. 60 § 3 k.r.o. Zgodnie z tym przepisem:

„obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni”.

Kiedy wygasa obowiązek alimentacyjny?

Zgodnie z przepisem art. 60 § 3 k.r.o. czas trwania tego obowiązku w odniesieniu do małżonka uznanego za winnego rozkładu pożycia (art. 60 § 1 k.r.o.), zarówno gdy świadczy on na rzecz drugiego winnego małżonka, jak i w sytuacji świadczeń na rzecz małżonka nie ponoszącego tej winy (art. 60 § 2 k.r.o.) nie jest z góry ograniczony żadnym terminem.

Wyjątkowo, i tylko w jednym wypadku, a mianowicie jeżeli zobowiązanym do świadczeń jest małżonek, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, jego obowiązek z art. 60 § 1 k.r.o. wygasa na podstawie art. 60 § 3 k.r.o. po pięciu latach od orzeczenia rozwodu.

Przepis ten. przewiduje jednak, z uwagi na szczególne okoliczności, możliwość przedłużenia tego terminu przez sąd na żądanie uprawnionego.

Obowiązek alimentacyjny względem rozwiedzionego małżonka ograniczony jest ponadto, z istoty rzeczy, czasem trwania przesłanek (na przykład niedostatku). Wreszcie wygaśnięcie obu postaci omawianego obowiązku następuje zawsze w przypadku zawarcia nowego małżeństwa przez uprawnionego do alimentów.

Zapraszamy do zapoznania się również z naszymi poprzednimi wpisami:

Alimenty na dorosłe dziecko

Rozwód a separacja czym się różnią?

Upadłość konsumencka a alimenty

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

——

obowiązek alimentacyjny, kiedy obowiązek alimentacyjny wygasa

SPRZEDAŻ I KUPNO PODRÓBEK

Posted on 3 lutego 202316 lutego 2023 by Kancelaria

CO GROZI ZA SPRZEDAŻ I KUPNO PODRÓBEK?

Sprzedaż towarów podrobionych a prawo własności przemysłowej

Prawdziwą plagą XXI wieku jest plaga wszechobecnych towarów podrobionych, które od lat cieszą się dużą popularnością. Popularność ta wiąże się przede wszystkim z niską ceną oraz łatwiejszą dostępnością. Obecnie każdy towar można podrobić. Podrabiane są już nie tylko ubrania czy galanteria, ale również obuwie, biżuteria, meble, wyroby ceramiczne, wyroby tytoniowe, elektronika, części motoryzacyjne czy nawet różnego rodzaju lakiery samochodowe lub folie zabezpieczające. Niestety coraz więcej konsumentów woli i decyduje się na zakup towarów podrabianych, co nakręca tylko jeszcze bardziej cały mechanizm produkcji i sprzedaży podrobionych markowych towarów.

Należy jednak mieć na uwadze, iż sprzedaż towarów podrabianych – potocznie zwanymi „podróbkami”, jest przestępstwem, za które może grozić szereg kar przewidzianych m.in. w ustawie Prawo własności przemysłowej. Podrobiony znak towarowy to nic innego jak bezprawnie użyty znak identyczny albo taki, który nie może być odróżniony w zwykłych warunkach obrotu od znaku zarejestrowanego dla towarów objętych prawem ochronnym.

Przepisy art. 305 ustawy Prawo własności przemysłowej prawnie chronią możliwość niezakłócanego i wyłącznego korzystania z prawa ochronnego na znak towarowy. Przepis ten stoi więc na straży ochrony interesów podmiotów uprawnionych z tytułu rejestracji znaków towarowych, które skorzystały ze zgłoszenia znaku towarowego i zgłoszenia wzoru przemysłowego. Chodzi o przeciwdziałanie występującemu zjawisku „podszywania się” pod cudzą markę i korzystanie ze wzoru przemysłowego (tzw. „piractwo” w dziedzinie znaków towarowych). Mamy w tym wypadku do czynienia z działaniami w oczywisty sposób podważającymi zaufanie do znaków towarowych, ich zdolności do odróżniania towarów istniejących na rynku. W praktyce sprowadza się to zazwyczaj do tego, że w sklepach bądź na targowiskach oferowane są towary oznaczone bezprawnie cudzymi, zarejestrowanymi znakami towarowymi lub też takimi znakami podrobionymi. W ten sposób następuje sprzedaż towarów zazwyczaj jakościowo gorszych od oryginalnych. Oczywistą konsekwencją takiej sytuacji jest zjawisko dewaluacji marki. Są to najczęściej stosowane w wymiarze praktycznym przepisy karne prawa własności przemysłowej. [1]

Prawa własności przemysłowej

Własność przemysłowa obejmuje patenty na wynalazki, znaki towarowe, wzory przemysłowe, oznaczenia geograficzne, a w niektórych państwach, w tym w Polsce, również wzory użytkowe oraz topografie układów scalonych.

Prawa własności przemysłowej uzyskuje się w drodze zgłoszenia lub rejestracji w przeznaczonej do tego instytucji. W Polsce tą instytucją jest Urząd Patentowy RP.

Własność przemysłowa może być chroniona poprzez :

Patenty udzielane na wynalazki
Prawa ochronne na wzory użytkowe
Prawa wynikające z rejestracji na wzory przemysłowe
Prawa ochronne na znaki towarowe
Prawa wynikające z rejestracji na oznaczenia geograficzne
Prawa które wynikają z rejestracji na topografie układów scalonych
Przepisy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

Powyższe prawa, przepisy, czy też patenty powinny zapewniać kompleksową ochronę wielu przedmiotów własności przemysłowej.

Przestępstwo wprowadzenia do obrotu

Zgodnie z obowiązującymi przepisami przestępstwo popełnia nie tylko osoba, która w celu wprowadzenia do obrotu oznacza towary podrobionym znakiem towarowym, ale również osoba, która bezpośrednio już dokonuje obrotu towarami podrobionymi. Za powyższe czyny przewidziana jest kara grzywny, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Większa kara przewidziana jest natomiast w sytuacji, gdy osoba oznaczająca towary podrobionym znakiem towarowym lub osoba pałająca się obrotem towarami podrobionymi czyni sobie z tych działań stałe źródło dochodu albo dopuszcza się powyższego przestępstwa w stosunku do towaru o znacznej wartości. W takiej sytuacji dla sprawców powyższych czynów przewidziana jest kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.

Jednak czym jest pojęcie „towaru o znacznej wartości”? Otóż z pomocą przychodzi przepis z ustawy Kodeks karny, a dokładniej art. 115 § 5, zgodnie z którym mieniem znacznej wartości jest mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200.000 złotych.

Przestępstwo polegające na oznaczaniu towarów podrobionym znakiem towarowym czy wprowadzaniu takich towarów do obrotu można popełnić wyłącznie umyślnie. W przypadku przestępstwa w postaci dokonywania obrotu towarami sprawca musi działać w zamiarze bezpośrednim bądź ewentualnym, innymi słowy musi chcieć lub godzić się na to, że nie mając do tego uprawnień, dokonuje obrotu towarami oznaczonymi podrobionym znakiem towarowym.

W razie skazania za powyższe przestępstwo właściwy sąd może orzec o przepadku na rzecz Skarbu Państwa materiałów i narzędzi, jak również środków technicznych, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, chociażby nie były własnością sprawcy. Sąd orzeka obligatoryjnie o przepadku w/w rzeczy w razie skazania za przestępstwo oznaczania towarów podrobionym znakiem towarowym lub/i dokonania obrotu towarami oznaczonymi podrobionym znakiem, z którego sprawca uczynił sobie stałe źródło dochodu albo gdy sprawca dopuścił się powyższego przestępstwa w stosunku do towaru o znacznej wartości.

Należy również pamiętać, iż poza wspomnianym powyżej art. 305 ustawy Prawo własności przemysłowej, dla ochrony z perspektywy karnoprawnej znaków towarowych znaczenie mają również art. 24 ustawy Zwalczanie nieuczciwej konkurencji, gdyż sprzedaż tak zwanych podróbek może zostać także uznana za czyn nieuczciwej konkurencji. Takie działanie otwiera również możliwość ścigania i ukarania sprawcy na drodze cywilnej. Ściganie rozpoczyna się na wniosek pokrzywdzonego przedsiębiorcy, którego znak towarowy lub zarejestrowany produkt został podrobiony.

Zapewnienie ochrony własności przemysłowej

Pokrzywdzonemu przedsiębiorcy, którego podrobione towary były sprzedawane, przysługuje roszczenie o wydanie bezpodstawnie uzyskanej korzyści majątkowej. Roszczenie te należy udowodnić nie tylko poprzez wykazanie braku tytułu używania znaku towarowego przez naruszyciela, ale również należy udowodnić wzbogacenie się naruszyciela cudzym kosztem i odpowiadającego temu zubożenia po stronie uprawnionego. Co istotne, również w toczącym się postępowaniu karnym, poszkodowany przedsiębiorca może złożyć wniosek do sądu o orzeczenie obowiązku naprawienia wyrządzonej mu tym czynem szkody. Należy jednak pamiętać, iż brak orzeczenia obowiązku naprawienia szkody w sprawie karnej nie jest równoznaczny z niemożnością dochodzenia odszkodowania w postępowaniu cywilnym.

Odpowiedzialność konsumenta

O ile polskie przepisy przewidują odpowiedzialność zarówno karną jak i cywilną wobec sprawców dopuszczających się wprowadzenia do obrotu towarów podrobionych znakiem towarowym czy sprawców bezpośrednio dopuszczających się dokonaniem obrotu towarami podrobionymi, o tyle przepisy te nie przewidują żadnych konsekwencji dla nabywców towarów podrobionych. Oznacza to więc, iż konsumenci podróbek nie mogą ponieść m.in. odpowiedzialności karnej przewidzianej w art. 305 ustawy Prawo własności przemysłowej, bowiem takie osoby nie dokonują obrotu towarów podrabianych. Nie można ukarać również konsumenta, który nabywa towar podrabiany świadomie przyczyniając się do zwiększenia popytu na tak zwane podróbki. Również zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego – takiej osoby nie można również pociągnąć do odpowiedzialności karnej za przestępstwo paserstwa.

Pomimo obowiązujących przepisów, zgodnie z którymi podrabianie towarów oraz wprowadzanie ich do obrotu jest przestępstwem, handel podróbkami trwa w najlepsze. Niestety problem z „piractwem” znaków towarowych nie skończy się, dopóki wśród konsumentów nie zrodzi się pewna świadomość, iż działanie ich, polegające na zakupie podrabianych towarów, przyczynia się nie tylko do napędzania dalszego mechanizmu handlu podróbkami, ale również przyczynia się do powstawania szkody oraz strat u przedsiębiorców, do których należy podrobiony znak towarowy.

Czym jest wzór przemysłowy?

Wzór przemysłowy to nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, która jest nadana w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, strukturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentacje.

Ochrona wzorów przemysłowych dotyczy wyglądu zewnętrznego dowolnego produktu przemysłowego lub rzemieślniczego. Można powiedzieć, że wzorem przemysłowym jest kształt lub wygląd przedmiotu. Wzorem może być faktura materiału,krój czcionki, kolor, użyte zdobienia. Wzorem przemysłowym może być praktycznie każdy przedmiot, który spełnia warunek, musi być nowy i oryginalny i taki wzór może pod warunkiem, że jest nowy i oryginalny – może być zgłoszony do rejestru wzorów przemysłowych a instytucją która zajmuje się zgłoszeniami jest urząd patentowy.

Wzór przemysłowy uważa się za nowy, jeżeli przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa z rejestracji, identyczny wzór nie został udostępniony publicznie przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w inny sposób. Zgłoszenie wzoru przemysłowego musi się odbyć przy pomocy rzecznika patentowego.

Rejestracja wzorów przemysłowych jest oparta na międzynarodowym systemie klasyfikacji wzorów przemysłowych, który jest prowadzony przez Światową Organizację Własności Intelektualnej – WIPO i jest to klasyfikacja lokarneńska.

Wzór użytkowy

Wzory użytkowe i wynalazki są przedmiotami ochrony, na które Urząd Patentowy RP udziela praw wyłącznych. Na wynalazki udzielane są patenty, a udzielenie prawa ochronnego można uzyskać na wzory użytkowe.

Pełnomocnikiem do Zgłoszenia wzoru użytkowego do Urzędu Patentowego RP najczęściej jest rzecznik patentowy.

Zachęcamy do zapoznania się z innymi pokrewnymi artykułami:

Ochrona znaku towarowego

Zastrzeżenie znaku towarowego

Logo a znak towarowy

Znak towarowy w Unii

Start up

Utwór jako przedmiot prawa autorskiego

Użytkowanie utworów bez zgody autora

Znak towarowy a logo

źródła:

[1] Raglewski Janusz, Prawo własności przemysłowej. Komentarz do przepisów karnych, wyd. II

https://www.biznes.gov.pl/pl/opisy-procedur/-/proc/600

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się. Kliknij .

START UP

Posted on 13 grudnia 202216 lutego 2023 by Pasternaklegal Pasternaklegal

W obecnych pojęcie start-upu jest coraz częściej znane, choć dopiero od kilku lat polskie startupy zagościły na rynku, to są już one z nami na dobre, dlatego warto przedstawić dokładnie czym jest wspomniany start up i jaka jest definicja startupu.

Start up oznacza przedsiębiorstwo stworzone w celu poszukiwania konkretnego modelu biznesowego.

Start up jest to młoda organizacja bądź przedsiębiorstwo a zarazem model biznesowy jest w toku rozwoju i ulega ciągłej optymalizacji, finansowanie działalności odbywa się najczęściej z wykorzystaniem środków ich założycieli, inwestorów, funduszy kapitałowych. Jest to firma, która chce wejść na rynek, opierając się na bardziej dochodowym lub innowacyjnym modelu biznesowym w porównaniu do modeli stosowanych przez innych w branży.

Dany model biznesowy charakteryzuje się niezależnością pomysłodawcy. Bazuje na innowacjach, które pojawiają się na rynku danej branży. Główne zadanie takiej organizacji tymczasowej stanowi rozwiązanie ważnego problemu istniejącego na świecie lub w lokalnym otoczeniu.

Start up i jego cechy

Najważniejszą cechą start upu i nowym modelem biznesowym jest świeżość pomysłu, natomiast na star up składają się również inne cechy, które również przypisujemy do start-upów.

Wspomniana świeżość przedsięwzięcia
Podmiot gospodarczy prowadzący działalność inwestycyjną
Innowacyjność
Krótki czas działalności
Skalowalność
Dążenie do rozwiązania problemu, dzięki któremu start up może zaistnieć
Ryzyko
Kreatywność

Podejmując decyzję o założeniu własnego startupu podejmijmy ją właściwie, a dokładniej przygotujmy się na rozpoznanie rynku, rozeznanie oczekiwań rynku i potencjalnych klientów. Warto by rozpoznanie rynku zostało gruntownie sprawdzone, by wejść ze strat upem i by start up okazał się strzałem w rynek.

Startupy, które są prowadzone w odpowiedni sposób, których produkt lub usługa oferowana przez dane przedsiębiorstwo jest przez rynek pożądana, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że startup odniesie sukces i będzie przynosił zyski.

Nowa firma, koszty i inwestorzy

Do największych zalet startupu z pewnością należą niskie koszty. Sposób finansowania start-upu zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj projektu, potrzeby finansowe czy wyznaczone cele. Założenie tego rodzaju działalności nie wymaga kapitału początkowego. Dla młodych, ambitnych osób, które marzą o rozwoju swojej działalności, mają bardzo dużo pomysłów na zbudowanie dochodowego biznesu, jest to bardzo dobra wiadomość. Nie każdy początkujący przedsiębiorca ma do dyspozycji pokaźny kapitał, dlatego też startupy cieszą się taką popularnością wśród młodych ludzi, którzy myślą o rozpoczęciu własnej działalności, ale nie stać ich na wszystkie inwestycje, które musieliby ponieść przy zakładaniu standardowej firmy.

Za cechę dodatkową, która nie jest wymagana, uznaje się pozyskiwanie kapitału od inwestora. Nie wszyscy potrzebują dodatkowych źródeł finansowania , działają na swoich źródłach , na swoich oszczędnościach , ale często jest tak że założenie startupu wiąże się z pozyskaniem inwestora, bądź osób które będą partnerami biznesowymi chcąc wprowadzać innowacje na rynek, a sposób finansowania start-upu zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj projektu, potrzeby finansowe czy wyznaczone cele.

Jak powstały firmy Google i Facebook?

Wszystkim pesymistom, którzy mogą być zniechęceni i pesymistycznie nastawieniu do startupów, należy powiedzieć, że właśnie tak duże firmy jak Google i Facebook które odniosły światowy sukces , oraz które cieszą się ogromnymi zyskami powstały właśnie jako startupy. Wiele innych również firm założonych jako start upy także odniosły światowy sukces m.in polski brand który podjął się prowadzenia własnej firmy rozpoczynając od start upu i który odniósł światowy sukces to projekt Brand24. Każdy start up musi być w pełni przygotowany na możliwości dużego ryzyka, ale też dużego rozwoju, jeżeli nie jesteśmy w stanie podjąć ryzyka z tym związanych to nie będziemy w stanie stanąć na polskim, europejskich czy światowym rynku a rynki te w XXI wieku czekają na innowacyjne własne firmy.

Plan który zakłada młoda firma w formie start upu Powinien być on tak skonstruowany, by umożliwiał podbijanie kolejnych rynków oraz by zapewniał rozwój jednostki zgodny z założeniami modelu biznesowego oraz planami właścicieli czy też inwestorów, jeżeli dany startup takich posiada .

Forma działalności swojej firmy w formie start up

Wraz z pomysłem prowadzenia własnej firmy, należy wybrać w jakiej formie chcemy prowadzić działalność. Nasza Kancelaria doradzi jaka forma działalności dla danego strat upu będzie najkorzystniejsza. Zapraszamy również do zapoznania się z naszym artykułami na temat spółek, m.in. Korzyści z założenia Spółki z o.o. , Spółka z o.o. a zus, Dlaczego warto założyć spółkę z o.o.?, Czym jest Prosta spółka akcyjna?, i inne artykuły które ssą dostępne na stronie internetowej Pasternak Legal .

Kancelaria dla start upów

Zastanawiasz się czy założyć start up?

Kancelaria Adwokacka Pasternak Legal kompleksowo zajmuje się obsługą startupów , dlatego jeżeli chcesz by Kancelaria Adwokacka Pasternak Legal zajęła się obsługa prawną startupu, to skontaktuj się z nami, dowiedz się jak możemy Ci pomóc byś mógł skupić się na tym na czym musisz a obsługą prawną startupu zajmiemy się my!

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się. Kliknij .

WYCZERPANIE PRAWA AUTORSKIEGO

Posted on 6 grudnia 202216 lutego 2023 by Pasternaklegal Pasternaklegal

Wyczerpanie prawa autorskiego – wprowadzenie do obrotu egzemplarza utworu.

Kwestię wyczerpania autorskich praw reguluje ustawa – Prawo autorskie i prawa pokrewne i odnosi się ona do jednego przypadku.

Aktualnie obowiązujące przepisy art 51 dotyczą wyczerpanie prawa autorskiego dotyczy wprowadzenia utworu do obrotu na terytorium EOG.

Wprowadzenie do obrotu oryginału albo egzemplarza utworu na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego wyczerpuje prawo do zezwalania na dalszy obrót takim egzemplarzem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem jego najmu lub użyczenia.

Czym jest utwór?

Utwór jako przedmiot ochrony praw autorskich, jest to – zgodnie z przepisami art 1 wspomnianej ustawy – każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności mowa o utworach:

wyrażonych słowem lub znakami graficznymi – np. utwory literackie, naukowe itp.
plastyczne
fotograficzne
lutnicze
wzornictwa przemysłowego
architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne
muzyczne i słowno-muzyczne
sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne
audiowizualne

Więcej o utworze jako przedmiocie ochrony praw autorskich kliknij tutaj.

Co oznacza wprowadzenie do obrotu egzemplarza utworu?

Przepisy art 6 ustawy o Prawie autorskim wyjaśniają z kolei pojęcie wprowadzenia egzemplarza utworu do obrotu. Dotyczy ono przeniesienia prawa własności.

Wprowadzeniem utworu do obrotu jest publiczne udostępnienie jego oryginału albo egzemplarzy drogą przeniesienia ich własności dokonanego przez uprawnionego lub za jego zgodą.

Korzystanie z utworu bez zgody autora – kliknij aby dowiedzieć się więcej.

Pojęcie uprawnionego w powyższym przepisie odnosi się do podmiotów praw autorskich. Co do zasady – twórcom utworu prawo autorskie przysługuje zawsze, chyba, że ustawa stanowi inaczej.

Skutek wprowadzenia utworu do obrotu

Podmiot praw autorskich wyrażając zgodę aby w drodze przeniesienia własności wprowadzić utwór w obrót, tym samym traci możliwość ingerencji, na zasadzie wyrażenia braku zgody w każdych kolejnych odsprzedażach utworu.

Na czym polega wyczerpanie prawa autorskiego?

Zgodnie z przepisem ustawy, przytoczonym na początku artykułu – wprowadzenie do obrotu utworu na terytorium EOG, równa się z tym, że prawo nie zezwala na dalszy obrót tego utworu na terytorium Polski.

Mówiąc jasno wyczerpanie prawa – definicja dotycząca prawa autorskiego wskazuje nam , że prawo do wprowadzania do obrotu wygasło i nie mamy już możliwości z niego dalej korzystać.

Charakter prawny wyczerpania prawa, sprowadza się do tego, że podmiot, któremu przysługują majątkowe prawa autorskie do utworu, na skutek pierwszego wprowadzenia tego utworu do obrotu traci uprawnienia składające się na chronioną prawem wyłączność rozporządzania

Jakie przesłanki muszą zostać spełnione by mogło dojść do wyczerpania praw autorskich tj. wyczerpanie praw własności?

Aby doszło do wyczerpania autorskich praw, muszą zaistnieć trzy następujące przesłanki:

egzemplarz został już wprowadzony do obrotu
podmiot praw autorskich zadecydował o miejscu wprowadzenia egzemplarza utworu do obrotu
doszło do przeniesienia prawa własności utworu

Nielegalne wprowadzenie do obrotu ma miejsce, kiedy podmiot który nie posiada licencji na korzystanie z dane utworu na polu eksploatacji wprowadzenie do obrotu, po prostu wprowadza do obrotu egzemplarze utworu, dotyczy to aspektów praw autorskich.

Co zrobić gdy zasada wyczerpania prawa zostanie złamana? Osoba, która uprawniona jest do dochodzenia roszczeń z tytułu wprowadzenie do obrotu prawo autorskie jest posiadacz praw autorskich do określonych pól eksploatacji.

Jednakże prawo autorskie mówi, że takim podmiotem jest ten też, kto posiada licencję wyłączną w zakresie wprowadzania egzemplarzy utworu do obrotu i tego również wyczerpanie prawa dotyczy.

Naruszenie praw autorskich

Z naruszeniem praw własności mamy do czynienia, gdy wykorzystywany jest utwór poza zakresem dozwolonego użytku bez uzyskania wymaganego zezwolenia, np. w postaci licencji bądź przeniesienia praw.

Naruszenie praw autorskich może skutkować odpowiedzialnością cywilną lub karną.

Znaki towarowe a norma dotycząca wyczerpania prawa

Kiedy po raz pierwszy zostaje wprowadzony do obrotu produkt, który korzystał z ochrony która wynikała ze znaku towarowego, prawo do dalszego obrotu ulega wyczerpaniu. Tym samym osoba która jest uprawniona z prawa do znaku towarowego nie może następnie sprzeciwić się dalszej sprzedaży egzemplarza takiego produktu. Należy podkreślić, że w tym przypadku wyczerpanie prawa do znaku towarowego stanowi konsekwencję wprowadzenia do obrotu przez uprawnionego określonego towaru wytworzonego za pomocą dobra nie-

materialnego, który objęty jest ochroną prawną.

ZAPRASZAMY DO ZAPOZNANIA SIĘ Z INNYMI WPISAMI DOTYCZĄCYMI PRAWA AUTORSKIEGO:

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się. Kliknij .

CZY KRYPTOWALUTY SĄ LEGALNE?

Posted on 15 listopada 202216 lutego 2023 by Pasternaklegal Pasternaklegal

W ostatnich latach popularność zdobywają wirtualne waluty, które coraz częściej pojawiają się nie tylko w opracowaniach naukowych (przeważnie w ekonomii), publikacjach prasowych czy informacyjnych, ale również zyskują coraz większą popularność w obrocie gospodarczym, niekiedy zastępując wręcz pieniądz w rozumieniu tradycyjnym.

Wirtualne waluty, a w tym kryptowaluty używane są w wielu „zakątkach świata” jako środki płatnicze czy wręcz jako forma inwestycji. Warto zaznaczyć, iż stale rośnie liczba transakcji dokonywanych przy pomocy kryptowaluty oraz liczba miejsc, gdzie sposób zapłaty np. Bitcoinem jest dopuszczalny. Przykładowo można wskazać, na coraz większą liczbę sklepów internetowych, portali społecznościowych, portali gier, gdzie płatności Bitcoinem są dopuszczalne, tworzone są również giełdy Bitcoin.

Dynamiczny rozwój wirtualnych walut stawia nas, uczestników obrotu, gospodarczego przed coraz to bardziej realną szansą stworzenia zupełnie nowego modelu pieniądza i płatności. Wirtualne waluty pozwalają bowiem na dokonywanie błyskawicznych płatności ponad granicami państw i poza ramami oficjalnych systemów płatniczych.

Status prawny krypto waluty jest raczej skomplikowany. W większości krajów na świecie nie ma konkretnych przepisów zakazujących wydobywania, kupowania lub handlu krypto walutami. Jednak nawet jeśli krypto waluty są legalne w posiadaniu, niekoniecznie mogą być akceptowane jako legalny środek płatniczy. Niektóre kraje wprowadziły nowe przepisy, które wyraźnie zezwalają na używanie i handel kryptowalutami, podczas gdy w innych krajach kryptowaluty zostały uznane za nielegalne z powodu możliwości prania pieniędzy przy użyciu tych walut.

Niezależnie jednak od powyższego popularyzacja wirtualnej waluty niesie ze sobą szereg zagadnień rewolucyjnych, nowych nie tylko dla systemów płatniczych, ale również dla prawa. Wirtualne waluty stwarzają bowiem szereg nowych zagadnień prawnych, których istnienia często nie byliśmy dotąd świadomi.

Jaki status prawny mają dziś kryptowaluty w Polsce?

Na dzień dzisiejszy wydaje się, że brak jest jednego aktu prawnego, który w sposób szczegółowy regulowałby w sposób całościowy i kompleksowy zagadnienia dotyczące kryptowalut. Wydaje się, iż zagadnienia związane z krypto walutami regulowane są przez różne ustawy, które mają zastosowanie z różnych przyczyn właśnie do krypto walut.

Mówiąc o statusie prawnym kryptowalut warto zwrócić uwagę na przepisy ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowania terroryzmu. Według w/w ustawy wirtualna waluta została określona poprzez opis tego czym nie jest, i tak ustawa AML (ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu) wprowadza definicję waluty wirtualnej – według tej ustawy waluta wirtualna to cyfrowe odwzorowanie wartości, które nie jest:

prawnym środkiem płatniczym emitowanym przez NBP, zagraniczne banki centralne lub inne organy administracji publicznej,
międzynarodową jednostką rozrachunkową ustanawianą przez organizację międzynarodową i akceptowaną przez poszczególne kraje należące do tej organizacji lub z nią współpracujące,
pieniądzem elektronicznym w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;
instrumentem finansowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowym;
wekslem ani czekiem.

Waluty wirtualne zaliczamy dziś do wartości majątkowych jednak nie posiadają one statusu pieniądza, czy prawnego środka płatniczego. Na chwilę obecną w Polsce użycie Bitcoina jako innego środka płatniczego niewątpliwie wymaga umowy społeczności, która go akceptuje. Bitcoin nie jest więc powszechnie uznawanym środkiem płatniczym pozwalającym na zapłatę nim w każdym miejscu i w każdym czasie. Bitcoin wciąż pozostaje nowym środkiem płatniczym, coraz powszechniej używanym w obrocie gospodarczym, niemniej jednak nie jest on jeszcze powszechnym środkiem płatniczym, którym mógłby zostać użyty w sposób nieograniczony jako surogat pieniądza.

Oznacza to mniej więcej tyle, że Polska, tak jak wiele innych państw, nie uznaje wirtualnych walut za ogólnoakceptowalny środek płatniczy czy też pieniądz elektroniczny, ale rozpatruje je w zakresie majątkowym. Przez co ich użycie jest prawnie dopuszczalne.

Adwokat Łukasz Pasternak jest autorem publikacji naukowych dotyczących m.in. waluty wirtualnej. Zapraszamy do zapoznania się z publikacją w/w autora “Kryptowaluta i pieniądz wirtualny jako przedmiot przestępstwa z art. 310 § 1 k.k.” opublikowanej na łamach czasopisma Prokuratura i Prawo.