WYPADEK W PRACY – OBOWIĄZKI PRACODAWCY

Niekiedy mimo zachowania należytej ostrożności oraz spełnieniu wymogów BHP, pracownik może ulec wypadkowi przy wykonywaniu swojej pracy. Skutki wypadku przy pracy jak doskonale wiadomo, mogą być niewielkie, a mogą być też tragiczne – jak poważny uszczerbek na zdrowiu, czy w najgorszym przypadku śmierć pracownika. Jednak niezależnie od tego jakie skutki poniesie za sobą wypadek, rodzi to zawsze pewne obowiązki po stronie pracodawcy.

Jak pracodawca musi się zachować gdy dojdzie do wypadku przy wykonywaniu powierzonej pracownikowi pracy?

Zgodnie z prawem, a konkretniej – zgodnie z art. 234 Kodeksu Pracy, pracodawca, gdy dojdzie do wypadku ma obowiązek:

– wyeliminować lub ograniczyć występujące zagrożenie

– zapewnić udzielenie pierwszej pomocy

– ustalić przyczyny i okoliczności wypadku

– zastosować środki zapobiegające podobnym wypadkom w przyszłości

Jakie obowiązki spoczywają na pracodawcy gdyby doszło do wypadku śmiertelnego?

W przypadku wypadków śmiertelnych, ciężkich czy też zbiorowych, pracodawca:

– niezwłocznie zawiadamia właściwego okręgowego inspektora pracy oraz prokuratora

O czym jeszcze musi pamiętać pracodawca?

Kolejnym istotne obowiązki ciążące na pracodawcy to:

– prowadzenie rejestru wypadków powstałych przy pracy

– przechowywanie protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku oraz wszelką inną pozostałą dokumentację powypadkową przez okres 10 lat.

 Oczywiście koszty, ustalenia okoliczności oraz przyczyn wypadku, spoczywają na pracodawcy, z racji tego, że jest to jego obowiązek.

Jakie konsekwencje może ponieść pracodawca nie wypełniając swoich obowiązków związanych z wypadkiem przy pracy?

Przede wszystkim pracodawca będzie podlegał karze grzywny, m.in. za:

– zaniechanie obowiązku zawiadomienia właściwych organów o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku

– zatajenie wypadku przy pracy

– przedstawienie nieprawdziwych informacji związanych z wypadkiem

– przedstawienie nieprawdziwych dowodów lub dokumentów dotyczących wypadku

Grzywna jaka będzie grozić pracodawcy wynosi 1000 zł – 30 000 zł.

Ponadto, dodatkowo za nie zawiadomienie w terminie właściwego organu o wypadku przy pracy, a także za nie sporządzenie lub też nie przedstawienie wymaganej dokumentacji, pracodawca będzie podlegał grzywnie do 180 stawek dziennych albo nawet Sąd będzie mógł orzec karę ograniczenia wolności.

Pracodawca, musi się także liczyć z ewentualnymi pozwami o odszkodowanie. Pracownik będzie mógł bowiem, żądać świadczenia odszkodowawczego od niego, kiedy wypadek, któremu uległ pracownik, był przede wszystkim wynikiem nie przestrzegania zasad BHP przez pracodawcę.

Podsumowując, pracodawca musi być świadomy obowiązków, jakie na nim ciążą w sytuacji, gdy dochodzi do wypadku w pracy. Niedopełnienie tych obowiązków, może doprowadzić nawet do kary ograniczenia wolności.

 

ŹRÓDŁA:

  1. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 z późn. zm.).
  2. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2345 z późn. zm.).

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

DLACZEGO WARTO ZAŁOŻYĆ SPÓŁKĘ Z O.O.?

CZYM JEST SPÓŁKA Z O.O. ?

Jest to spółka kapitałowa. Spółka z o ograniczoną odpowiedzialnością odpowiada za zobowiązania całym swoim majątkiem. Przeznaczona jest do prowadzenia działalności gospodarczych średnich i większych rozmiarów.  Ponadto, jest atrakcyjna ze względu na  minimalny kapitał zakładowy spółki w wysokości 5.000 PLN.  Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością daje możliwość prowadzenia różnorodnej działalności gospodarczej, przez to, że może być utworzona w każdym  prawnie dopuszczalnym celu.

Spółkę taką można założyć samodzielnie – jednoosobowo. Ograniczenie polega na tym, że spółka taka nie może być zawiązana wyłącznie przez inną jednoosobową spółkę z o.o. Zaletą spółki z o.o. dla potencjalnych inwestorów jest brak odpowiedzialności wspólników za zobowiązania spółki. Wspólnicy ryzykują więc tylko wkładami wniesionymi na pokrycie kapitału zakładowego, ewentualnie innymi świadczeniami, do których wniesienia zostali zobowiązani na podstawie umowy spółki np. dopłatami.

Spółkę z o.o. można założyć zarówno u notariusza jak i przez internet. Warto wziąć pod uwagę, że są możliwe różne warianty zapisów w  umowie spółki, a brak określonego rodzaju zapisów może skutkować negatywnymi konsekwencjami na przyszłość lub obowiązkiem zmiany umowy spółki – co o niesie ze sobą dodatkowe koszty, dlatego warto powierzyć wykonanie takiej umowy specjalistom.

Umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powinna określać:

  • Firmę i siedzibę spółki
  • Przedmiot działalności spółki,
  • Wysokość kapitału zakładowego,
  • Czy wspólnik może mieć więcej niż jeden udział,
  • Liczbę i wartość nominalną udziałów objętych przez poszczególnych wspólników, czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony.

 

Do powstania pełnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, oprócz zawarcia umowy spółki, konieczne jest:

− wniesienie przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, a w razie objęcia udziału za cenę wyższą od wartości nominalnej, także wniesienia nadwyżki,

− powołanie organów (zarządu oraz ewentualnie rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej),

− dokonanie wpisu spółki do KRS

 

Masz pytania? Planujesz założenie spółki? Pomożemy Ci.

Tel. 510-328-596

Mail: biuro@pasternaklegal.pl

Źródła:
  1.  Ciszewski Piotr, Założenie spółki z o.o. – kompendium wiedzy, ,,Infakt”, [dostęp: 03.08.2021]
  2. Dobre praktyki przedsiębiorczości akademickiej Kompendium wiedzy, studium przypadków, Prawne aspekty zakładania i funkcjonowania spółek handlowych w Polsce, red. naukowa Adam P. Balcerzak, Agnieszka Syrocka-Sijka, Polskie Towarzystwo Ekonomiczne Oddział w Toruniu, 2011.

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

UPADŁOŚĆ KONSUMENCKA A ALIMENTY

Dla osób, które z różnych życiowych powodów, zaczęły „tonąć” w długach oraz stały się niewypłacalne – ogłoszenie upadłości konsumenckiej staje się nie tylko ostateczną, ale i skuteczną deską ratunku.

Proces oddłużania, pomoże wyjść na prostą. Toczące się postanowienia egzekucyjne, po uprawomocnieniu się upadłości, z kolei zostaną umorzone, o czym pisaliśmy w innym artykule -> link.

Przy ogłaszaniu upadłości konsumenckiej, nie powinniśmy jednak zapominać o ciążącym obowiązku alimentacyjnym.

Zgodnie z art. 49121 ust. 2 ustawy Prawo upadłościowe, obowiązek alimentacyjny, mimo ogłoszenia upadłości konsumenckiej nie wygasa.

Nie podlegają umorzeniu zobowiązania o charakterze alimentacyjnym, zobowiązania wynikające z rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci, zobowiązania do zapłaty orzeczonych przez sąd kar grzywny, a także do wykonania obowiązku naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, zobowiązania do zapłaty nawiązki lub świadczenia pieniężnego orzeczonych przez sąd jako środek karny lub środek związany z poddaniem sprawcy próbie, jak również zobowiązania do naprawienia szkody wynikającej z przestępstwa lub wykroczenia stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem oraz zobowiązania, których upadły umyślnie nie ujawnił, jeżeli wierzyciel nie brał udziału w postępowaniu.”

Kto płaci alimenty po ogłoszeniu upadłości?

Po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej alimenty wypłacane są przez syndyka, w terminach ich płatności, jednak w kwocie nie wyższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę. Mówi o tym art. 343 ust. 2 wspomnianej wyżej ustawy.

„Zobowiązania alimentacyjne ciążące na upadłym, przypadające za czas po ogłoszeniu upadłości, syndyk zaspokaja zgodnie z ust. 1 w terminach ich płatności, do dnia sporządzenia ostatecznego planu podziału, każdorazowo dla każdego uprawnionego w kwocie nie wyższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę. Pozostała część tych należności nie podlega zaspokojeniu z masy upadłości.”

Ważne, jest aby mieć świadomość, że syndyk ma prawo zgodnie z art. 144 ust. 4 ustawy Prawo Upadłościowe, żądać m.in. mniejszych alimentów.

„Syndyk może żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.”

Co jeśli upadły posiada zaległości w alimentach?

Do odzyskania zaległych alimentów, zgłasza się sam wierzyciel dłużnika. Najczęściej będzie to matka niepełnoletniego dziecka czy też dzieci, ale także wszyscy inni wierzyciele, wobec których zasądzono alimenty (np. pełnoletnie dziecko). Zgodnie z art. 236 ust. 1 Prawa Upadłościowego wierzyciel osobisty upadłego powinien zgłosić syndykowi swoją wierzytelność za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.

„Wierzyciel osobisty upadłego, który chce uczestniczyć w postępowaniu upadłościowym, jeżeli niezbędne jest ustalenie jego wierzytelności, powinien w terminie oznaczonym w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości zgłosić syndykowi swoją wierzytelność za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe.”

Art.342 wspomnianej ustawy, wprowadza z kolei katalog należności. Należności alimentacyjne znajdują się w kategorii pierwszej co daje im pierwszeństwo przed m.in. podatkami.

„Należności podlegające zaspokojeniu z funduszów masy upadłości dzieli się na następujące kategorie:

1) kategoria pierwsza – przypadające za czas przed ogłoszeniem upadłości należności ze stosunku pracy, z wyjątkiem roszczeń z tytułu wynagrodzenia reprezentanta upadłego lub wynagrodzenia osoby wykonującej czynności związane z zarządem lub nadzorem nad przedsiębiorstwem upadłego, należności rolników z tytułu umów o dostarczenie produktów z własnego gospodarstwa rolnego, należności alimentacyjne oraz renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci i renty z tytułu zamiany uprawnień objętych treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę, przypadające za trzy ostatnie lata przed ogłoszeniem upadłości należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266, 321, 568, 695 i 875) oraz należności powstałe w postępowaniu restrukturyzacyjnym z czynności zarządcy albo należności powstałe z czynności dłużnika dokonanych po otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego niewymagających zezwolenia rady wierzycieli albo zgody nadzorcy sądowego lub dokonanych za zezwoleniem rady wierzycieli albo zgodą nadzorcy sądowego, jeżeli upadłość ogłoszono w wyniku rozpoznania uproszczonego wniosku o ogłoszenie upadłości jak również należności z tytułu kredytu, pożyczki, obligacji, gwarancji lub akredytyw lub innego finansowania przewidzianego układem przyjętym w postępowaniu restrukturyzacyjnym i udzielonego w związku z wykonaniem takiego układu, jeżeli upadłość ogłoszono w wyniku rozpoznania wniosku o ogłoszenie upadłości złożonego nie później niż trzy miesiące po prawomocnym uchyleniu układu;

2) kategoria druga – inne należności, jeżeli nie podlegają zaspokojeniu w innych kategoriach, w szczególności podatki i inne daniny publiczne oraz pozostałe należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne;

3) kategoria trzecia – odsetki od należności ujętych w wyższych kategoriach w kolejności, w jakiej podlega zaspokojeniu kapitał, a także sądowe i administracyjne kary grzywny oraz należności z tytułu darowizn i zapisów;

4) kategoria czwarta – należności wspólników albo akcjonariuszy z tytułu pożyczki lub innej czynności prawnej o podobnych skutkach, w szczególności dostawy towaru z odroczonym terminem płatności, dokonanej na rzecz upadłego będącego spółką kapitałową w okresie pięciu lat przed ogłoszeniem upadłości, wraz z odsetkami.”

 

W przypadku, wniesienia pozwu o zasądzenie alimentów od upadłego, oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie.

 

ŹRÓDŁO:

  1. Ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1228 z późn. zm.).

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

NOWA USTAWA DEWELOPERSKA – CO SIĘ ZMIENI?

1 lipca 2022 roku w życie wejdzie ustawa o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym, czyli tzw. „nowa ustawa deweloperska”.

Ustawa ta zawiera istotne zmiany, które mają na celu m.in. doprecyzowanie ustawy z dnia 16 września 2011 roku o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego.

O jakie więc zmiany chodzi?

Przede wszystkim, przepisy nowej ustawy będą stosowane do wszystkich umów zawartych między nabywcą a deweloperem, w których deweloper zobowiązuje się do.:

a) wybudowania budynku oraz ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia własności tego lokalu oraz praw niezbędnych do korzystania z tego lokalu na nabywcę

b) ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia własności tego lokalu oraz praw niezbędnych do korzystania z tego lokalu na nabywcę

c) przeniesienia na nabywcę własności lokalu mieszkalnego oraz praw niezbędnych do korzystania z tego lokalu

d) zabudowania nieruchomości gruntowej stanowiącej przedmiot własności lub użytkowania wieczystego domem jednorodzinnym i przeniesienia na nabywcę własności tej nieruchomości lub użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej i własności domu jednorodzinnego na niej posadowionego stanowiącego odrębną nieruchomość lub przeniesienia ułamkowej części własności tej nieruchomości wraz z prawem do wyłącznego korzystania z części nieruchomości służącej zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych

e) przeniesienia na nabywcę własności nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym lub użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej i własności domu jednorodzinnego na niej posadowionego stanowiącego odrębną nieruchomość lub przeniesienia ułamkowej części własności tej nieruchomości wraz z prawem do wyłącznego korzystania z części nieruchomości służącej zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych

Jednak co najistotniejsze, również do:

a) wybudowania budynku i przeniesienia własności lokalu użytkowego

b) przeniesienia własności lokalu użytkowego

c) wybudowania budynku i przeniesienia ułamkowej części własności lokalu użytkowego

d) przeniesienia ułamkowej części własności lokalu użytkowego

W przeciwieństwie do wyżej wspomnianej ustawy z 2011, przepisy nowej ustawy będą miały zastosowanie również po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie.

Jakie inne zmiany przewiduje nowa ustawa?

Kolejną istotną zmianą jest obowiązek doręczenia prospektu informacyjnego osobie zainteresowanej. Deweloper przed zawarciem umowy deweloperskiej lub umowy rezerwacyjnej zobowiązany będzie doręczyć na trwałym nośniku oraz nieodpłatnie, prospekt informacyjny wraz z załącznikami osobie zainteresowanej.

Wzór prospektu informacyjnego, również został rozszerzony m.in. o datę wydania decyzji o pozwolenie na użytkowanie, datę wydania zaświadczenia o samodzielności lokalu mieszkalnego, czy też o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkaniowego.

Inną ale również bardzo ważną zmianą w prawie deweloperskim, to tzw. „domniemanie uznania wad”. Wprowadza je art. 41 ust.5 nowej ustawy – jeżeli deweloper nie poinformuje nabywcy o uznaniu wad albo o odmowie uznania wad oraz jej przyczynach w terminie, uważa się, że uznał wady. Termin ten wynosi 14 dni. Na usunięcie wad, w przypadku ich uznania deweloper będzie miał 30 dni (chyba, że zostanie wyznaczony termin dodatkowy), licząc od dnia podpisania protokołu – jeżeli wady nie zostaną usunięte w tym terminie, to nabywca będzie miał prawo je usunąć na koszt dewelopera.

Wśród przytaczanych nowy regulacji, nie można pominąć wprowadzenia Deweloperskiego Funduszu Gwarancyjnego, którego rolą będzie ochrona klienta.

Deweloperski Fundusz Gwarancyjny, stanowić będzie wyodrębniony rachunek w Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym. Środki Funduszu mają być pozyskiwane z m.in. składek należnych od deweloperów, przychodów z lokat środków Funduszu itp. i będą one pokrywać straty poniesione przez klientów, np. w przypadku upadku banku prowadzącego mieszkaniowy rachunek powierniczy lub dewelopera (pod warunkiem, że inwestycja nie dojdzie do skutku).

 

ŹRÓDŁA:

  1. Ustawa z dnia 20 maja 2021 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. poz. 1177).
  2. Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1445).

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

ALIMENTY NA RZECZ BYŁEGO MAŁŻONKA

Przepisy Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego przewidują możliwość zobowiązania rozwiedzionego małżonka do płacenia świadczeń alimentacyjnych na rzecz byłej żony lub męża.

Regulacje te zostały zawarte w art. 60 k.r.o. Przepis ten określa kiedy i na jak długo takie roszczenie przysługuje.

Z przepisu tego wynika, że małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczenia środków utrzymania. O przesłankach poniżej.

W języku prawniczym wyróżnia się dwie postaci obowiązku alimentacyjnego między rozwiedzionymi małżonkami:

  1. zwykłą postać obowiązku alimentacyjnego (art. 60 § 1 k.r.o.)
  2. szerszą postać obowiązku alimentacyjnego (art. 60 § 2 k.r.o.).

PRZESŁANKI ZWYKŁEJ POSTACI OBOWIĄZKU ALIMENTACYJNEGO – art. 60 § 1 k.r.o.

Małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.”

  1. Wystąpieniu niedostatku u uprawnionego – pojęcie to oznacza brak jakichkolwiek środków utrzymania, a także sytuacje, kiedy uzyskane środki nie wystarczają na pełne zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb. Ponadto w orzecznictwie podkreśla się, że “małżonek domagający się alimentów winien w pełni wykorzystać wszystkie możliwości w celu uzyskania dochodów niezbędnych do zaspokojenia usprawiedliwionych własnych potrzeb” (wyrok SA w Poznaniu z dnia 10 lutego 2004 r., I ACa 1422/03). Zdaniem Sądu Najwyższego: “usprawiedliwione potrzeby to takie, których zaspokojenie zapewni uprawnionemu normalne warunki bytowania, odpowiednie do jego stanu zdrowia i wieku” (wyrok SN z dnia 7 września 2000 r., I CKN 872/00). Uzupełniająco należy wskazać, że w przypadku gdy uprawniony jest chory, to do potrzeb, o których mowa w art. 60 § 1 k.r.o., należy zaliczyć także lekarstwa.
  2. Braku wyłącznej winy w rozkładzie pożycia po stronie małżonka              uprawnionego – Sąd nie orzekł rozpadu z wyłącznej winy małżonka ubiegającego się o alimenty.
  3. Możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego (tj. pozwanego).

Orzeczenie przez sąd świadczenia alimentacyjnego uzależnione jest więc od ziszczenia się łącznie wszystkich trzech w/w przesłanek. Zakres świadczeń jest „odpowiedni” do potrzeb uprawnionego i możliwości zobowiązanego.

SZERSZA POSTAĆ OBOWIĄZKU ALIMENTACYJNEGO – art. 60 § 2 k.r.o.

„Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku”

W takim przypadku jeżeli alimentów domaga się małżonek niewinny od małżonka wyłącznie winnego, małżonek niewinny nie musi być w niedostatku.

PRZESŁANKI:

  1. Istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego – badając czy mamy do czynienia z istotnym pogorszeniem sytuacji materialnej należy każdorazowo porównać sytuację małżonka niewinnego z położeniem, jakie istniałoby, gdyby rodzina się nie rozpadła. Jaki standard życia miałby małżonek niewinny? Jeżeli porównanie powyższych stanów prowadzi do wniosku, że jest istotna różnica między tym, co by było, a tym, co jest, to możemy mówić o podstawie do żądania alimentów. Trzeba jednak pamiętać, że późniejsze (po rozwodzie) wzbogacenie małżonka winnego nie mają już znaczenia dla analizy „co by było, gdyby”.
  2. Pogorszenie sytuacji majątkowej małżonka niewinnego musi nastąpić w związku z rozwodem – jeżeli małżonek niewinny przykładowo straci pracę, to nie jest to zmiana w sytuacji majątkowej wywołana rozwodem.
  3. Małżonek wyłącznie winny ma przyczyniać się do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego w odpowiednim zakresie – Sąd orzeka jaka wysokość alimentów jest lub nie jest odpowiednia do usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Dlatego też istotne jest odpowiednie sporządzenie pisma procesowego oraz jego uzasadnienie. Warto mieć na uwadze, iż Sąd nie będzie kierował się tym by stopa życiowa obojga małżonków była równa.

Należy pamiętać, że mimo iż niewinny małżonek ma prawo żądać alimentów, to Sąd nie ma obowiązku uwzględnić takiego żądania.

Reasumując powyższe należy wskazać, że małżonkowi niewinnemu nie zawsze uda się uzyskać alimenty na podstawie istotnego pogorszenia swojej sytuacji materialnej, bo nie każdy rozwód pociąga za sobą taką zmianę. Wobec powyższego celem prawidłowego zbadania stanu faktycznego niezbędna jest każdorazowa analiza konkretnego przypadku.

Niezależnie od powyższego możliwe jest żądanie zasądzenia alimentów na podstawie art. 60 § 1 k.r.o. Na tej podstawie można domagać się alimentów zawsze (o ile obowiązek alimentacyjny między małżonkami nadal trwa)

CZAS TRWANIA I PRZESŁANKI WYGAŚNIĘCIA OBOWIĄZKU – art. 60 § 3 k.r.o.

„Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni”.

Zgodnie z powyższym paragrafem – czas trwania obowiązku nie jest z góry ograniczony żadnym konkretnym terminem, z wyjątkiem sytuacji gdy zobowiązanym do świadczeń jest małżonek, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, jego obowiązek z art. 60 § 1 k.r.o. wygasa po pięciu latach od orzeczenia rozwodu. Przepis ten. przewiduje jednak, z uwagi na szczególne okoliczności, możliwość przedłużenia tego terminu przez Sąd na żądanie uprawnionego.

PRZESŁANKI WYGAŚNIĘCIA OBOWIĄZKU:

– Zawarcia nowego małżeństwa przez uprawnionego do alimentów

– Poprawa sytuacji finansowej uprawnionego – uprawniony/uprawniona nie zmagają się już z niedostatkiem

ŹRÓDŁA:

  1. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).
  2. Wyrok SA w Poznaniu z dnia 10 lutego 2004 r., I ACa 1422/03
  3. Wyrok SN z dnia 7 września 2000 r., I CKN 872/00

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

 

RODO A EMAIL – DANE OSOBOWE W ROZUMIENIU RODO

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego z dnia 27 kwietnia 2016 roku w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE – czyli ogólne rozporządzenie o ochronie danych osobowych (RODO), do dziś potrafi rodzić wiele pytań, mimo, że stało się ono nieodłącznym elementem naszego codziennego życia.

Wśród częstych wątpliwości związanych z przetwarzaniem danych jest to czy dane, które są przetwarzane są danymi osobowymi w rozumieniu RODO.

Art. 4 ust. 1 tego rozporządzenia definiuje pojęcie danych osobowych jako wszelkie informacje o zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej (czyli tej osobie, której dane dotyczą).

Kim jest możliwa do zidentyfikowania osoba fizyczna? Idąc dalej za art. 4 ust.1 rozporządzenia – jest to osoba, którą można bezpośrednio lub pośrednio zidentyfikować, w szczególności na podstawie identyfikatora takiego jak:

– imię i nazwisko

– numer identyfikacyjny

– dane o lokalizacji

– identyfikator internetowy

Lub jeden bądź kilka szczególnych czynników określających:

– fizyczną tożsamość osoby fizycznej

– fizjologiczną tożsamość osoby fizycznej

– genetyczną tożsamość osoby fizycznej

– psychiczną tożsamość osoby fizycznej

– ekonomiczną tożsamość osoby fizycznej

– kulturową tożsamość osoby fizycznej

– społeczną tożsamość osoby fizycznej

Czy dane takie jak adres email są danymi osobowymi w rozumieniu powyższego artykułu RODO?

Zgodnie ze stanowiskiem Urzędu Ochrony Danych Osobowych – “Adres poczty elektronicznej związany jest z usługą dostarczania/wysyłania wiadomości przy użyciu sieci telekomunikacyjnej. Podobnie jak numer telefonu komórkowego, adres poczty elektronicznej związany jest z infrastrukturą sieciową zarządzaną przez określonego operatora/dostawcę, u którego podczas tworzenia konta poczty elektronicznej rejestrowane są dane użytkownika. Natomiast, dla oceny, czy określony adres e-mail będzie daną osobową niezbędnym jest analiza wszelkich informacji związanych z danym adresem e-mail (np. IP komputera, czy danych z formularza wypełnianego przy tworzeniu konta pocztowego). Informacje uzyskane z tej analizy mogą pozwolić na bezpośrednie zidentyfikowanie osoby fizycznej lub umożliwią jej pośrednią identyfikację. Istnieje zatem możliwość identyfikacji osoby będącej użytkownikiem danego adresu, podobnie jak na podstawie adresu IP użytkownika komputera. Elementarnym kryterium ułatwiającym uznanie adresu e-mail za daną osobową będzie w szczególności jego treść (np. zawierająca imię lub skrót imienia i nazwisko). Nie zawsze jednak adres ten prowadzi do identyfikacji osoby fizycznej. Może dotyczyć również podmiotów innych nie będących osobami fizycznymi. Adres poczty elektronicznej należy zatem traktować jako informację, która potencjalnie może być daną osobową, ale z uwzględnieniem wszelkich okoliczności występujących w konkretnym przypadku“.

Z powyższych informacji wynika, że adres e-mail, może być uznany za daną osobową tylko wtedy, gdy można dzięki niemu zidentyfikować konkretną osobę fizyczną – np. przez znajdujące się w treści imię i nazwisko tej osoby. Jeżeli treść adresu mailowego nie pozwala na bezpośrednie zidentyfikowanie osoby fizycznej, to nie uznaje się takiego adresu za daną osobową.

Oczywiście brak możliwości bezpośredniego zidentyfikowania osoby fizycznej przez adres e-mail, nie oznacza, że wcale nie będzie można takiej osoby zidentyfikować. Jednak przez skomplikowane i trudne dojście do identyfikacji danej osoby fizycznej, które ogranicza krąg osób mogących dokonać takiej identyfikacji, nie uznaje się adresów mailowych o nazwie zawierającej np. przypadkowe litery jako dane osobowe.

 

ŹRÓDŁA:

  1. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. U. UE. L. z 2016 r. Nr 119, str. 1 z późn. zm.).

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

UPADŁOŚĆ KONSUMENCKA – CZY CHRONI PRZED EGZEKUCJĄ KOMORNICZĄ?

Upadłość konsumencka to proces, prowadzący do oddłużenia osoby, która z danych przyczyn stała się niewypłacalna. Dotyczy ona oczywiście osób nieprowadzących działalności gospodarczej. Proces ten uregulowany jest w ustawie z dnia 28.02.2003r. Prawo upadłościowe.

Powstaje pytanie, co w przypadku postępowania egzekucyjnego toczącego się przeciwko dłużnikowi, wobec którego ogłoszono upadłość konsumencką?

Z odpowiedzią przychodzi art. 146 wyżej wymienionej ustawy. Otóż, postępowanie egzekucyjne skierowane do majątku wchodzącego w skład masy upadłości, wszczęte przed dniem ogłoszenia upadłości, ulega zawieszeniu z mocy prawa z dniem ogłoszenia upadłości. Postępowanie to umarza się z mocy prawa po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszeniu upadłości. Zawieszenie postępowania egzekucyjnego nie stoi na przeszkodzie przysądzeniu własności nieruchomości, jeżeli przybicia prawomocnie udzielono przed ogłoszeniem upadłości, a nabywca egzekucyjny wpłaci w terminie cenę nabycia.

Jeżeli chodzi o sumy uzyskane w postępowaniu egzekucyjnym, to:

– przelewa się je do masy upadłości po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszeniu upadłości – w przypadku gdy uzyskane sumy nie zostały jeszcze wydane

– traktuje się je w postępowaniu upadłościowym jak sumy uzyskane z likwidacji obciążonych rzeczowo składników masy upadłości – w przypadku gdy zostały uzyskane ze sprzedaży składników majątkowych obciążonych rzeczowo w postępowaniu egzekucyjnym.

Z przytoczonego wyżej przepisu jasno wynika, że postępowanie egzekucyjne, które toczyło się przed ogłoszeniem upadłości konsumenckiej zostaje zawieszone. Z kolei uprawomocnienie się tej upadłości, powoduje umorzenie zawieszonego postępowania egzekucyjnego.

Ponadto, ust. 3 wspomnianego wyżej artykułu, mówi o niedopuszczalności skierowania egzekucji do majątku wchodzącego w skład masy upadłości oraz wykonaniu postanowienia o zabezpieczeniu lub zarządzenia zabezpieczenia na majątku upadłego, po dniu ogłoszenia upadłości. Wyjątkiem jednak będą:

– zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych

– zabezpieczenia roszczeń o rentę z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci

– zabezpieczenia roszczeń o zamianę uprawnień objętych treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę.

Powyższy wyjątek oznacza, że możliwe jest wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu wobec wymienionych roszczeń.

Należy także pamiętać, że zgodnie z art.  49121  tej ustawy, że po wykonaniu przez upadłego obowiązków określonych w planie spłaty wierzycieli sąd wydaje postanowienie o stwierdzeniu wykonania planu spłaty wierzycieli i umorzeniu zobowiązań upadłego powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości i niewykonanych w wyniku wykonania planu spłaty wierzycieli. Po wydaniu takiego postanowienia wszczęcie postępowania egzekucyjnego dotyczącego wierzytelności powstałej przed dniem ustalenia planu spłaty wierzycieli jest niedopuszczalne.

Oczywiście, wobec powyższego również przysługuje wyjątek – umorzeniu nie podlegają zobowiązania o charakterze alimentacyjnym, zobowiązania wynikające z rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci, zobowiązania do zapłaty orzeczonych przez sąd kar grzywny, a także do wykonania obowiązku naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, zobowiązania do zapłaty nawiązki lub świadczenia pieniężnego orzeczonych przez sąd jako środek karny lub środek związany z poddaniem sprawcy próbie, jak również zobowiązania do naprawienia szkody wynikającej z przestępstwa lub wykroczenia stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem oraz zobowiązania, których upadły umyślnie nie ujawnił, jeżeli wierzyciel nie brał udziału w postępowaniu.

Wobec takich zobowiązań, wspomniana wcześniej niedopuszczalność wszczęcia postępowania egzekucyjnego, nie będzie mieć zastosowania.

 

ŹRÓDŁO:

Ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1228 z późn. zm.).

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

ZASADY PRZYJĘCIA DO PRACY OBYWATELA UKRAINY

W związku z konfliktem zbrojnym na terytorium Ukrainy, została wprowadzona specustawa określająca m.in. zasady powierzenia pracy obywatelom Ukrainy, którzy legalnie przebywają na terytorium naszego kraju.

Nowe przepisy, ułatwią legalizację pobytu uchodźcom przybywającym do Polski, a co za tym idzie – przyspieszą możliwość podjęcia przez nich pracy. Obywatele Ukrainy wjeżdżający legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od dnia 24 lutego 2022 roku, mają prawo do legalnego pobytu w okresie 18 miesięcy. Z oczywistych względów – prawo do 18-miesięcznego legalnego pobytu nie ma zastosowania m.in. do osób:

– posiadających zezwolenie na pobyt stały

– posiadających zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE

– posiadających zezwolenie na pobyt czasowy

Ponadto, obywatel Ukrainy może złożyć wniosek o zezwolenie na pobyt czasowy – takie zezwolenie udziela się jednorazowo na okres 3 lat, licząc od dnia wydania decyzji. Mowa oczywiście o obywatelach przybyłych legalnie po dniu 24 lutego 2022 roku. Wniosek będzie mógł zostać złożony dopiero po upływie 9 miesięcy od dnia wjazdu na terytorium naszego kraju, jednak nie później niż w okresie 18 miesięcy od dnia 24 lutego 2022r. Jest to o tyle istotna informacja, gdyż udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy obywatelowi Ukrainy, będzie skutkować brakiem konieczności posiadania zezwolenia na pracę.

Natomiast zgodnie z art. 22 specustawy – obywatel Ukrainy jest uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Polski w okresie swojego pobytu, gdy:

– jego pobyt uznawany jest za legalny – tzn. korzysta z prawa 18-miesięcznego legalnego pobytu

– jest obywatelem Ukrainy przebywającym legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

Pracodawca musi powiadomić w ciągu 14 dni od dnia podjęcia pracy przez obywatela Ukrainy o powierzeniu wykonywania pracy, właściwy powiatowy urząd pracy. Powiadomienie następuje za pośrednictwem portalu – praca.gov.pl

Jakie dane powinien przekazać pracodawca urzędowi pracy?

Pracodawca powiadamiając urząd pracy, przekazuje następujące dane:

– nazwę działalności lub imię (ewentualnie imiona) i nazwisko

– adres siedziby albo miejsca zamieszkania

– numer telefonu lub adres e-mail o charakterze służbowym

– NIP oraz REGON – w przypadku podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą

– numer PESEL – w przypadku osoby fizycznej

– symbol PKD oraz opis wykonywanej działalności związanej z pracą obywateli Ukrainy

– numer wpisu do rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia – w przypadku podmiotu powierzającego wykonywanie pracy obywatelowi Ukrainy, który prowadzi agencję zatrudnienia świadczącą usługi pracy tymczasowej

oraz dane osobowe obywatela Ukrainy – czyli:

– imię (lub imiona) i nazwisko

– datę urodzenia

– płeć

– obywatelstwo

– rodzaj, numer i serię dokumentu podróży lub innego dokumentu stwierdzającego lub pozwalającego ustalić tożsamość oraz państwo, w którym wydano ten dokument

– numer PESEL – jeżeli został nadany

Ponadto pracodawca powinien wskazać:

– rodzaj umowy zawartej pomiędzy nim a obywatelem Ukrainy

– stanowisko lub rodzaj wykonywanej pracy

– miejsce wykonywanej pracy

Jakie inne obowiązki ciążą na pracodawcy?

Bardzo ważnym jest aby pracodawca pamiętał o zgłoszeniu nowego pracownika w ciągu 7 dni od dnia podjęcia przez niego pracy do ZUS.

Wynagrodzenie nie może być z kolei niższe niż płaca minimalna lub minimalna stawka godzinowa – 3010 zł brutto lub w przypadku stawki godzinowej – 19,70 zł brutto.

Ponadto, pracodawca zawiera z nowym pracownikiem umowę pisemną, przy czym przed podpisaniem powinien przedstawić tłumaczenie owej umowy – tak, aby obywatel Ukrainy, nie mówiący biegle po polsku, mógł zrozumieć dokładnie wszystkie warunki tej umowy.

Podsumowując, pracodawca przyjmujący do pracy obywatela Ukrainy, na początku powinien upewnić się czy pobyt jego na terenie Polski jest legalny. Jeżeli tak, to może bez problemu zatrudnić taką osobę, zgłaszając ten fakt do właściwego powiatowego urzędu pracy w terminie 14 dni od dnia podjęcia pracy przez obywatela Ukrainy, jednocześnie pamiętając o spełnieniu wszystkich innych obowiązków związanych z zatrudnieniem.

 

ŹRÓDŁA:

  1. Ustawa z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. poz. 583 z późn. zm.).
  2. https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/00211#4

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

POMOC OFIAROM DZIAŁAŃ WOJENNYCH W UKRAINIE Z ZEROWĄ STAWKĄ VAT

5 marca 2022 roku weszło w życie Rozporządzenie Ministra Finansów zmieniające rozporządzenie w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem zostaje wprowadzona zerowa stawka VAT dla nieodpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług na cele związane z pomocą dla ofiar konfliktu w Ukrainie. Należy mieć na uwadze, że stawka ta obejmuje świadczenia dokonane od momentu wystąpienia konfliktu zbrojnego w Ukrainie – czyli od dnia 24.02.2022r. Czas obowiązywania stawki 0% VAT trwa na razie do 30 czerwca 2022r.

Nową, obniżoną stawkę podatkową należy stosować wyłącznie do dostaw towarów lub świadczenia usług realizowanych na rzecz:

– Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych

– Podmiotów leczniczych

– Jednostek samorządu terytorialnego

Jaki zakres świadczeń obejmuje zerowa stawka VAT?

Wprowadzona w rozporządzeniu stawka 0% VAT obejmuje każde niezbędne dla pomocy ofiarom świadczenie. Zakres w tym przypadku jest otwarty – każde świadczenie czy nieodpłatne dostawy towarów związane z pomocą osobom poszkodowanym w wyniku zbrojnej agresji, zostanie objęte stawką 0% VAT.

Jaki jest wymóg formalny zastosowania obniżonej stawki podatku?

Wymogiem zastosowania zerowej stawki VAT, będzie zawarcie pisemnej umowy pomiędzy podatnikiem a jednym z wymienionych wyżej podmiotów. Z umowy tej będzie musiało wynikać, że dostarczone towary lub świadczone usługi będą wykorzystane na cele związane z pomocą ofiarom skutków działań wojennych na terytorium Ukrainy. Umową taką może być np. elektronicznie podpisane oświadczenie woli. Ważnym jest aby przesłane umowy zostały podpisane również przez podmioty będące odbiorcami świadczeń czy towarów – chodzi o to aby z dokumentacji wynikało, że obydwie strony złożyły oświadczenie woli.

Zawarcie umowy podatnika z wymienionym przez rozporządzenie podmiotem, ma m.in. zagwarantować, że przekazanie darowizny w postaci towarów czy usług zostanie faktycznie wykorzystane na pomoc pokrzywdzonym.

 

ŹRÓDŁA:

  1. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 marca 2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. poz. 531).
  2. Ministerstwo Finansów, Pomoc na rzecz ofiar konfliktu w Ukrainie bez VAT, LEX/el. 2022.

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

ZAŁOŻENIE SPÓŁKI KOMANDYTOWEJ

Kodeks Spółek Handlowych definiuje spółkę komandytową jako spółkę osobową mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia, a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika jest ograniczona. Wspólnik, który odpowiada za zobowiązania spółki wobec wierzycieli bez ograniczenia (całym swoim majątkiem) to komplementariusz, z kolei drugi ze wspólników, którego odpowiedzialność jest ograniczona to komandytariusz.

Spółka komandytowa posiada zdolność prawną oraz zdolność do czynności prawnych – może we własnym imieniu nabywać prawa, zaciągać zobowiązania itp.

Jak założyć spółkę komandytową?

Trzeba spełnić dwa warunki aby spółka komandytowa mogła powstać. Pierwszy to zawarcie umowy spółki przez min. dwóch wspólników (jeden musi być komplementariuszem, a drugi komandytariuszem. Drugi z warunków, to rejestracja spółki w KRS – bowiem spółka powstaje z chwilą rejestracji w KRS.

Co powinna zawierać umowa spółki komandytowej?

Umowa spółki komandytowej może być zawarta w formie aktu notarialnego lub też bez udziału notariusza w systemie S24 – należy wtedy uzupełnić wzorzec umowy.

Umowa spółki komandytowej powinna zawierać przede wszystkim:

– firmę i siedzibę spółki

– przedmiot działalności spółki

– czas trwania spółki (o ile jest oznaczony)

– oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość

– sumę komandytową – czyli kwotowe oznaczenie zakresu odpowiedzialności każdego komandytariusza wobec wierzycieli

Należy pamiętać, że każdy ze wspólników ma obowiązek wniesienia wkładu i nie można zostać zwolnionym z tego obowiązku.

Jak powinno wyglądać oznaczenie spółki komandytowej?

Zgodnie z Kodeksem Spółek Handlowych firma (nazwa) spółki komandytowej powinna zawierać nazwisko jednego lub więcej komplementariuszy. Po nazwiskach musi pojawić się „spółka komandytowa” lub dopuszczalny przez kodeks skrót „ sp.k.”.

W przypadku gdy komplementariuszem jest sp. z o.o. lub spółka akcyjna, wtedy firma spółki komandytowej powinna zawierać pełną nazwę osoby prawnej wraz z oznaczeniem „spółka komandytowa”.

Koniecznie trzeba zwrócić uwagę, na to aby przypadkowo nie umieścić w firmie spółki nazwiska komandytariusza. Umieszczenie w nazwie spółki komandytowej nazwiska komandytariusza wiąże się z ponoszeniem przez niego nieograniczonej odpowiedzialności za zobowiązania spółki.

Jakie są koszty rejestracji?

Od 1 lipca 2021 roku rejestracja spółki komandytowej możliwa jest tylko elektronicznie, za pośrednictwem Portalu Rejestru Sądowych lub portalu S24.

Jeżeli umowa spółki została zawarta u notariusza, opłata sądowa za wpis wynosi 500 zł, natomiast gdy umowa spółki została zawarta za pośrednictwem S24 – wtedy opłata jest o połowę mniejsza, czyli wynosi 250 zł. Opłata za ogłoszenie wpisu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym wynosi 100zł.

Należy również pamiętać, że jeżeli wniosek składany jest przez pełnomocnika, wtedy trzeba uiścić opłatę skarbową za pełnomocnictwo w wysokości 17zł.

Potrzebujesz pomocy przy założeniu spółki komandytowej? Skontaktuj się z nami!

ŹRÓDŁA:

  1. https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/00164
  2. Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 z późn. zm.).

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Download file
1