Czym jest europejski nakaz aresztowania i wobec kogo może zostać wydany?

Europejski Nakaz Aresztowania (ENA) stanowi uproszczoną formę ekstradycji osoby podejrzanej lub skazanej, przebywającej w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej. Przesłanki związane z wydaniem europejskiego nakazu aresztowania zostały określone w art. 607a Kodeksu postępowania karnego, który to stanowi implementację art. 6 ust. 1 decyzji ramowej Rady z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między Państwami Członkowskimi (2002/584/WSiSW).

W razie podejrzenia, że osoba ścigana za przestępstwo podlegające jurysdykcji polskich sądów karnych może przebywać na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, właściwy miejscowo sąd okręgowy, na wniosek prokuratora, a w postępowaniu sądowym i wykonawczym – z urzędu lub na wniosek właściwego sądu rejonowego, może wydać europejski nakaz aresztowania

Negatywne przesłanki do wydania Europejskiego Nakazu Aresztowania zostały wskazane w art. 607b k.p.k. który to stwierdza, że wydanie nakazu jest niedopuszczalne:

1) w związku z prowadzonym przeciwko osobie ściganej postępowaniem karnym o przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności do roku,

2)w celu wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze do 4 miesięcy albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności na czas nieprzekraczający 4 miesięcy.

Europejski nakaz aresztowania może zostać wydany wobec osoby ściganej za przestępstwo niezależnie od jej obywatelstwa, a więc osoba ta może być zarówno obywatelem polskim, obywatelem jednego z pozostałych państw członkowskich Unii Europejskiej, jak i każdą osobą przebywającą na terytorium Unii Europejskiej.

Źródło:

Ustawa z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U.2020.30 t.j. z dnia 2020.01.09)

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Jak odwołać się od wypowiedzenia umowy o pracę?

Zgodnie z zasadami wyrażonymi w Kodeksie pracy każdy pracownik ma prawo złożyć odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę w ciągu 21 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę.

Powództwo w tym zakresie należy wytoczyć bądź przed sąd ogólnie właściwy dla pozwanego, bądź przed sąd, w którego obszarze właściwości praca jest, była lub miała być wykonywana.

Odwołanie jest wolne od opłat w sprawach, w których wartość przedmiotu sporu nie przekracza 50.000 zł. W pozostałych przypadkach pobiera się opłatę stosunkową wynoszącą 5% wartości przedmiotu sporu.

Pracownik w zależności od sytuacji może domagać się:

– orzeczenia o bezskuteczności wypowiedzenia,

– przywrócenia pracownika do pracy na poprzednich warunkach

– odszkodowania.

Należy pamiętać, że samo poczucie niesprawiedliwości nie wystarczy. Należy wskazać argumenty uzasadniające odwołanie.

Źródło:

Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz.U.2019.1040 ze zm.)

Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U.2019.1460 ze zm.)

Ustawa z dnia z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2019.785 ze zm.)

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Skrócenie kary ograniczenia wolności

Kara ograniczenia wolności jest karą o charakterze nieizolacyjnym. Wykonanie kary ograniczenia wolności ma na celu wzbudzenie w skazanym woli kształtowania jego społecznie pożądanych postaw, w szczególności poczucia odpowiedzialności oraz potrzeby przestrzegania porządku prawnego. Kara ta orzekana jest w miesiącach, a jej ustawowy wymiar wynosi od 1 miesiąca do 2 lat. Jednakże przepisy Kodeksu karnego przewidują sytuację, w której faktyczny czas wykonywania kary ograniczenia wolności może być krótszy.

Zgodnie z art. 83 Kodeksu karnego skazanego na karę ograniczenia wolności, który odbył przynajmniej połowę orzeczonej kary, przy czym przestrzegał porządku prawnego, jak również wykonał nałożone na niego obowiązki, orzeczone środki karne, środki kompensacyjne lub przepadek, sąd może zwolnić z reszty kary, uznając ją za wykonaną.

Należy jednak pamiętać, iż instytucja skrócenia kary ograniczenia wolności ma charakter fakultatywny jak również koniecznym jest spełnienie przez skazanego wszelkich przesłanek wymienionych w art. 83 Kodeksu karnego.

Źródło:

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U.2019.1950 t.j. z dnia 2019.10.14)

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Skazanie bez rozprawy – art. 335 k.p.k.

Przewidziana w art. 335 k.p.k. instytucja skazania bez rozprawy daje możliwość poddania się karze już na etapie postępowania przygotowawczego. Jeżeli oskarżony przyznaje się do winy, a w świetle jego wyjaśnień okoliczności popełnienia przestępstwa i wina nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte, można zaniechać przeprowadzenia dalszych czynności. W takim wypadku, Prokurator zamiast z aktem oskarżenia, występuje do sądu z wnioskiem o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kar lub innych środków przewidzianych za zarzucany mu występek, uwzględniających również prawnie chronione interesy pokrzywdzonego.

Należy jednak pamiętać, iż przed podjęciem decyzji o skazaniu bez rozprawy podejrzany powinien mieć zapewnioną pomoc prawną, albowiem to właśnie obrońca, jako profesjonalny pełnomocnik, we właściwy sposób oceni sytuację procesową swojego Klienta jak również w sposób rzetelny i fachowy przedstawi możliwości obrony. Powyższe okoliczności bez wątpienia zapewnią podejrzanemu pełną ochronę interesów podejrzanego w postępowaniu karnym.

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

INSTYTUCJA KARY ŁĄCZNEJ

Uregulowana w art. 85 i nast. kk. instytucja kary łącznej to szczególny rodzaj kary, który stanowi syntetyczną oraz całościową ocenę zachowań sprawcy. Orzeczenie kary łącznej pozostaje możliwe wobec sprawcy, który popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu.

Orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

Wniosek o wydanie wyroku łącznego może zostać złożony przez samego skazanego jak również przez jego obrońcę.

 

Źródło:

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U.2019.1950 t.j. z dnia 2019.10.14)

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Warunkowe przedterminowe zwolnienie

Warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary jest to instytucja pozwalająca skrócić czas orzeczonej przez sąd sankcji. Należy podkreślić, że zasadą jest odbycie przez skazanego kary w całości, a warunkowe przedterminowe zwolnienie ma charakter dopuszczalnego wyjątku, którego zastosowanie jednak winno być w konkretnym wypadku uzasadnione. Instytucja ta jednakże ma charakter wyjątkowy, dlatego należy spełnić szereg wymagań, aby sąd rozpatrzył wniosek o przedterminowe zwolnienie pozytywnie.

Ustawodawca w polskim Kodeksie karnym wyróżnia dwie grupy warunków, które każdorazowo skazany powinien spełnić, aby móc skorzystać  dobrodziejstwa wcześniejszego opuszczenia zakładu karnego. Pierwsza z nich dotyczy skazanego i popełnionego przez niego czynu przestępstwa, druga grupa warunków dotyczy natomiast czasu odbytej już kary, który musi upłynąć, aby móc wnioskować o warunkowe przedterminowe zwolnienie. Ogólna zasada wynikająca z Kodeksu karnego wskazuje, że skazanego można warunkowo zwolnić po odbyciu co najmniej połowy kary, jednakże należy szczególnie pamiętać, iż Kodeks karny przewiduje w tym zakresie również inne zasady.

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Likwidacja oddziału przedsiębiorcy zagranicznego – kiedy nie jest konieczna?

Przedsiębiorcy zagraniczny często decydują się na prowadzenie działalności gospodarczej na terytorium Polski w formie oddziału. Taki sposób prowadzenia działalności jest spotykany przez przedsiębiorców działających m.in. w branży budowlanej czy finansowej.

Regulacje dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę zagranicznego w formie oddziału na terytorium Polski zostały uregulowane w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Niemniej jednak wiele kwestii związanych z funkcjonowaniem oddziałów przedsiębiorcy zagranicznego budzi pewne wątpliwości. Jedną z kwestii budzących wątpliwości jest konieczność przeprowadzenia procedury formalnej likwidacji oddziału przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce, w sytuacji gdy spółka ta została przejęta i połączyła się z inną spółka.

Warto wskazać, że w szczególności art. 92 u.s.d.g. reguluje kwestie związane z likwidacją oddziału będącej następstwem:

1. decyzji o zakazie wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę zagranicznego w ramach oddziału, wydanej przez ministra właściwego do spraw gospodarki,

2. decyzji przedsiębiorcy zagranicznego o likwidacji oddziału

– stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu spółek handlowych o likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Brzmienie powyższego przepisu prowadzi do wnioski, że należy przeprowadzić procedurę likwidacyjną oddziału analogiczną do tej uregulowanej w art. 274 i nast. k.s.h. Wiąże się to z koniecznością podjęcia szeregu dodatkowych czynności, w tym m.in. wezwania wierzycieli do zgłoszenia wierzytelności w terminie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia o otwarciu likwidacji. Tym samym formalne wykreślenie oddziału z rejestru przedsiębiorców KRS opóźnia się co najmniej o kilka miesięcy.

Niemniej jednak w przypadku połączenia spółek, które posiadają oddziały na terytorium Polski, należy zadać pytanie czy spółka powstała z połączenia powinna formalnie zlikwidować jeden z oddziałów? Jednocześnie należy zbadać czy w takim przypadku zastosowanie znajdzie art. 92 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a w szczególności czy konieczne będzie przeprowadzenie procedury likwidacji.

Wydaje się, że w takim przypadku z chwilą przejęcia spółki przejmowanej spółka ta przestaje istnieć, a tym samym znika również jej oddział w Polsce.

Oddział bowiem, jako jednostka organizacyjna zagranicznego przedsiębiorcy, w tym przypadku spółki, nie posiadająca osobowości prawnej nie może istnieć samodzielnie, tj. w oderwaniu od bytu zagranicznej spółki.

Wobec powyższego jeżeli zatem spółka przejmowana przestaje istnieć i zostaje wykreślona z rejestru handlowego, z tą samą chwilą przestaje istnieć również jej polski oddział.

Tym samym nie ma potrzeby przeprowadzania formalnej likwidacji oddziału, gdyż procedura ta może mieć zastosowanie tylko wówczas, gdy nadal istnieje zagraniczna jednostka macierzysta.

Wobec powyższego nasuwa się konstatacja zgodnie, z którą likwidacja przedsiębiorcy zagranicznego i wykreślenie go z rejestru handlowego skutkuje tym, że na terytorium polski nie ma potrzeby przeprowadzania formalnej procedury likwidacji oddziału.

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Poręczenie majątkowe zamiast tymczasowego aresztowania

Poręczenie majątkowe na gruncie Kodeksu postępowania karnego stanowi środek zapobiegawczy o nieizolacyjnym charakterze. Podstawowym celem środków zapobiegawczych, w tym poręczenia majątkowego, jest zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania karnego na wszystkich jego etapach.

Zgodnie z art. 266 k.p.k. poręczenie majątkowe w postaci pieniędzy, papierów wartościowych, zastawu lub hipoteki może złożyć oskarżony albo inna osoba. W praktyce najczęściej poręczenie majątkowe składają najbliżsi członkowie rodziny (np. małżonek).

Należy pamiętać, iż zastosowanie uprzednio wobec podejrzanego czy też oskarżonego tymczasowego aresztowania nie wyklucza jednak zamiany aresztu na poręczenie majątkowe, które to pozwoli podejrzanemu lub oskarżonemu na opuszczenie aresztu i odpowiadanie z tzw. wolnej stopy. Zgodnie z treścią art. 254 k.p.k. oskarżony (lub podejrzany) może składać w każdym czasie wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego.

 

Źródło:

Ustawa z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U.2020.30 t.j. z dnia 2020.01.09)

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Działanie na szkodę wierzycieli – odpowiedzialność

Zabezpieczenie wierzycieli przed skutkami bezprawnych działań dłużników, których celem jest uchylenie się od wykonania zobowiązania jest zagadnieniem niezwykle istotnym. Wobec czego uwagę zwraca orzecznictwo polskich sądów zmierzające do rozszerzenia kręgu podmiotów, które powinny być odpowiedzialne obok dłużnika za jego nieuczciwe działania. Poszerzenie kręgu osób, które mogą zostać pociągnięte do odpowiedzialności odszkodowawczej a które to działają z nieuczciwym dłużnikiem daje możliwość efektywnego zaspokojenia wierzytelności wierzyciela, która została uszczuplona nielegalnymi działaniami.

Przepisy kodeksu cywilnego zawierają regulacje, które pozwalają na pociągnięcie do odpowiedzialności odszkodowawczej nie tylko sprawcę szkody, ale również osobę która nakłoniła sprawcę do wyrządzenia szkody albo była jej pomocna, jak również osobę która świadomie skorzystała z wyrządzonej drugiemu szkody.

Zgodnie z treścią art. 422 k.c. „za szkodę odpowiedzialny jest nie tylko ten, kto ją bezpośrednio wyrządził, lecz także ten, kto inną osobę do wyrządzenia szkody nakłonił albo był jej pomocny, jak również ten, kto świadomie skorzystał z wyrządzonej drugiemu szkody”.

W jednym z wyroków sąd Apelacyjny wskazał, że odpowiedzialności odszkodowawczej podlega również osoba, która pomaga dłużnikowi w wyrządzeniu szkody. W przedmiotowym stanie faktycznym sąd ustalił, że pozwana świadomie skorzystała ze szkody, którą jej ojciec wyrządził wierzycielom osoby X będącej w upadłości. Pozwana, działając przez swojego ojca (jako pełnomocnika), zgłosiła w postępowaniu upadłościowym prowadzonym wobec osoby X fikcyjną wierzytelność na kwotę 800 000 zł, zabezpieczoną wekslem. Pozwana uzyskała zaspokojenie tej „wierzytelności”, w czego efekcie pozostali wierzyciele osoby X nie mogli zaspokoić swych rzeczywistych wierzytelności w ramach postępowania upadłościowego.

W przedmiotowej sprawie ojciec pozwanej został oskarżony i skazany za to, że udzielił pomocy osobie X w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu upadłościowego (wyciągu z listy wierzytelności). Działania ojca polegały na uszczupleniu zaspokojenia wierzycieli poprzez pozorne obciążenie składników majątku zagrożonych zajęciem. Ojciec pozwanej dopuszczając się bezprawnego czynu sporządził fikcyjną (antydatowaną) umowę o współpracy gospodarczej z osobą X, do której został wystawiony weksel na kwotę 800 000 zł. Weksel ten został następnie złożony w toku postępowania upadłościowego toczącego się wobec osoby X. Sama pozwana też była oskarżana o popełnienie przestępstwa w tym zakresie, ale została uniewinniona.

Orzekający w sprawie sąd stwierdził, że wiedzę co do fikcyjności wspomnianej wierzytelności córka będąca w sprawie pozwaną powzięła najpóźniej z chwilą wszczęcia przeciwko niej i jej ojcu postępowania karnego. Pozwana, udzielając ojcu pełnomocnictwa do prowadzenia spraw swej firmy oraz pełnomocnictwa procesowego w postępowaniu upadłościowym wobec X, posiadała dostateczną ilość informacji o źródle pochodzenia korzyści oraz o określonych faktach i powiązaniach między nimi. Wprawdzie nie wystarczało to do wypełnienia przez pozwaną znamion przypisanego jej przestępstwa, jednak niewątpliwie miała ona świadomość, że istnienie tej wierzytelności jest co najmniej wątpliwe. Wpisanie zabezpieczonej wekslem wierzytelności na listę wierzytelności było bowiem kwestionowane przez inne osoby, a ponadto przeciwko niej i jej ojcu toczyło się postępowanie karne, w efekcie którego jej ojciec został nieprawomocnie skazany. Otrzymując więc znaczną kwotę w ramach postępowania upadłościowego musiała być świadoma, że korzysta ze szkody wyrządzonej przestępstwem wierzycielom osoby X.

Na podstawie art. 422 k.c., przyjęto odpowiedzialność odszkodowawczą pozwanej. Odpowiedzialność na podstawie art. 422 k.c. za świadome skorzystanie ze szkody wyrządzonej przez kogo innego osobie trzeciej jest odpowiedzialnością za czyn własny nawet wówczas, gdy ten czyn niedozwolony nie pozostaje w żadnym związku przyczynowym ze szkodą poszkodowanego.

Powyższe orzeczenie pozwala przyjąć, że w sytuacji, gdy zachodzą uzasadnione podejrzenia, że działania zmierzające do uchylenia się od zapłaty długu miały charakter przestępny, wierzyciel powinien bardzo poważnie rozważyć zawiadomienie organów ścigania o możliwości popełnienia przestępstwa przez dłużnika lub osoby z nim współdziałające.

Materiał dowodowy zebrany w ramach postępowania karnego, a także poczynione w jego ramach ustalenia mogą odegrać kluczową rolę w procesie dochodzenia efektywnego zaspokojenia uszczuplonej wierzytelności.

Będzie to możliwe nawet wówczas, gdy osoba pociągnięta do odpowiedzialności odszkodowawczej nie zostanie wcześniej skazana za jakiekolwiek przestępstwo przeciwko poszkodowanemu wierzycielowi.

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Środki na rachunku bankowym – śmierć osoby bliskiej

W przypadku śmierci osoby bliskiej pojawia się praktyczna kwestia związana z koniecznością uregulowania zagadnień związanych ze śmiercią osoby bliskiej. Niekiedy pojawia się również konieczność zabezpieczenia zgromadzonych na koncie bankowym środków pieniężnych.

Przepisy powszechnie obowiązującego prawa stanowią, że środki zgromadzone na rachunku bankowym zmarłego podlegają zasadom dziedziczenia, chyba że właściciel rachunku bankowego pozostawił tzw. dyspozycję wkładem na wypadek swojej śmierci, zwaną potocznie „zapisem bankowym”. Dyspozycja ta zobowiązuje bank do wypłacenia osobie wskazanej w dyspozycji pieniędzy z rachunku lub określonej ich części. Beneficjentem takiej dyspozycji nie może być dowolnie wybrana osoba. Może nim być osoba bliska dla właściciela rachunku, tj. rodzice, małżonek, dzieci oraz rodzeństwo. Kwota przekazywanej w w/w dyspozycji kwoty nie może przekroczyć dwudziestokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za ostatni miesiąc przed śmiercią posiadacza rachunku.

Środki pieniężne przekazane zapisem bankowym nie wchodzą więc do spadku po zmarłym i zasadniczo pozostają poza zasięgiem spadkobierców, innych niż obdarowani w ten sposób. Co się zaś tyczy pozostałych środków, innych niż te objęte zapisem bankowym – sprawa pozostaje otwarta. Uprawnionymi do nich będą osoby, które dziedziczą po spadkodawcy, przy czym nie ma tu znaczenia czy dziedziczenia odbywa się na podstawie przepisów ustawowych, czy też w drodze testamentu. W związku z powyższym, aby uzyskać dostęp do zgromadzonych na koncie wartości konieczne będzie wylegitymowanie się odpisem prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub wypisem zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia, sporządzonego przez notariusza. Oba te dokumenty stanowią dowód na to, że dana osoba jest spadkobiercą oraz określają jaka część spadku (a co za tym idzie jaka część pieniędzy z rachunku) jej przysługuje.

Poza postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku i aktem poświadczenia dziedziczenia żaden inny dokument nie uprawnia do pobrania środków z konta zmarłego. Od powyższej zasady istnieje wyjątek na mocy, którego zgodnie z odpowiednimi zapisami prawa bankowego, bank jest zobowiązany do wypłacenia kwoty odpowiadającej kosztom pogrzebu osobie, która przedstawi dowody poniesionych na ten cel kosztów. Wypłacana kwota nie może jednak przekroczyć kosztów urządzenia pogrzebu „zgodnie ze zwyczajami przyjętymi w danym środowisku”.

W praktyce często zdarzają się też sytuacje, gdy jeszcze za życia posiadacz rachunku upoważnił kogoś do niego, a osoba ta po jego śmierci wypłaca pieniądze, ukrywa je i tym samym uszczupla wartość schedy spadkowej. Aby zabezpieczyć spadek przed tego typu bezprawnymi i moralnie nagannymi działaniami oraz aby uchronić go przed stratami spowodowanymi brakiem nadzoru nad przeprowadzanymi tam operacjami finansowymi różnego rodzaju, można skorzystać z instytucji zabezpieczenia spadku.

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Download file
1