Czym jest europejski nakaz aresztowania i wobec kogo może zostać wydany?

Europejski Nakaz Aresztowania (ENA) stanowi uproszczoną formę ekstradycji osoby podejrzanej lub skazanej, przebywającej w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej. Przesłanki związane z wydaniem europejskiego nakazu aresztowania zostały określone w art. 607a Kodeksu postępowania karnego, który to stanowi implementację art. 6 ust. 1 decyzji ramowej Rady z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między Państwami Członkowskimi (2002/584/WSiSW).

W razie podejrzenia, że osoba ścigana za przestępstwo podlegające jurysdykcji polskich sądów karnych może przebywać na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, właściwy miejscowo sąd okręgowy, na wniosek prokuratora, a w postępowaniu sądowym i wykonawczym - z urzędu lub na wniosek właściwego sądu rejonowego, może wydać europejski nakaz aresztowania

Negatywne przesłanki do wydania Europejskiego Nakazu Aresztowania zostały wskazane w art. 607b k.p.k. który to stwierdza, że wydanie nakazu jest niedopuszczalne:

1) w związku z prowadzonym przeciwko osobie ściganej postępowaniem karnym o przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności do roku,

2)w celu wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze do 4 miesięcy albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności na czas nieprzekraczający 4 miesięcy.

Europejski nakaz aresztowania może zostać wydany wobec osoby ściganej za przestępstwo niezależnie od jej obywatelstwa, a więc osoba ta może być zarówno obywatelem polskim, obywatelem jednego z pozostałych państw członkowskich Unii Europejskiej, jak i każdą osobą przebywającą na terytorium Unii Europejskiej.

Źródło:

Ustawa z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U.2020.30 t.j. z dnia 2020.01.09)

niniejsza informacja w żadnym wypadku nie stanowi i nie może stanowić porady prawnej, ani wiążącej informacji. Stan prawny do dnia publikacji mógł ulec zmianie