Jak przeciwdziałać praniu brudnych pieniędzy w firmie?

Wstęp

Pranie brudnych pieniędzy i finansowanie terroryzmu stanowią̨ poważne zagrożenie dla integralności gospodarki i systemu finansowego państwa oraz bezpieczeństwa jej obywateli. W kontekście dynamicznych przemian globalnego środowiska gospodarczego, zaznaczających się szybką globalizacją oraz ewoluującymi technologiami, wzrasta ryzyko prania brudnych pieniędzy, a przeciwdziałanie temu procederowi stanowi nieustanne wyzwanie dla instytucji finansowych i organów regulacyjnych.

Jak przeciwdziałać praniu brudnych pieniędzy? Z odpowiedzią przychodzi procedura AML, będąca strategicznym obszarem bezpieczeństwa finansowego, staje się ona coraz bardziej kluczowym elementem w utrzymaniu integralności systemu finansowego, zabezpieczając go przed potencjalnymi nadużyciami.

Spis treści:
1. Pojęcie prania brudnych pieniędzy
2. Co to jest ustawa AML?
3. Kiedy weszła w życie dyrektywa AML
4. Nowe przepisy AML coraz bliżej
5. Oto trzy główne regulacje
6. Kogo dotyczy AML?
7. Prawnik AML
8. Jakie obowiązki nakłada AML na banki i inne instytucje obowiązane? Jak zapobiegać praniu brudnych pieniędzy?
9. Obowiązki wynikające z ustawy
10. Szkolenie z zakresu obowiązków AML
11. Czy certyfikat AML jest obowiązkowy?
12. Kontrola instytucji obowiązanych
13. Jednak jak w praktyce wygląda taka kontrola?
14. Zgodnie z ustawą kontrolerzy mają prawo do
15. Nieprawidłowości merytoryczne
16. Sankcje za niedopełnienie obowiązków
17. Adekwatność w stosowani RODO- w celu wypełnienia obowiązków sytemu AML
18. Ustawa o praniu brudnych pieniędzy przepisy AML 2023 r.
19. Kto i kiedy musi rejestrować transakcje powyżej 15.000?
20. Czy wykonując przelew w ramach rodziny narażamy się na niebezpieczeństwo?
21. Podsumowanie
22. O Kancelarii Pasternak LEGAL – dla biznesu

Pojęcie prania brudnych pieniędzy

Pojęcie prania pieniędzy zostało użyte, po raz pierwszy w latach dwudziestych XX wieku w Stanach Zjednoczonych.  Powiązane było z nabywaniem przez lokalne gangi pralni publicznych, gdzie legalizowano dochody uzyskiwane z nielegalnej produkcji, sprzedaży czy przemytu alkoholu, nielegalnego hazardu czy też prostytucji. Dochody dopisywano do codziennych utargów, aby ukryć́ ich nielegalne pochodzenie.

Współczesna doktryna poprzez pojęcie pranie brudnych pieniędzy rozumie: podejmowanie czynności zmierzających do nadania cech legalności składnikom majątkowym przestępnego pochodzenia.

Co to jest ustawa AML?

AML (z ang. Anti-Money Laundering) to szereg regulacji prawnych, mających uniemożliwić pranie pieniędzy i finansowanie terroryzmu. Zadaniem procedury AML jest powstrzymanie przepływu i wykorzystania środków pieniężnych z nielegalnych źródeł. Ponadto, ułatwiają wykrywanie nietypowych zachowań użytkowników w sieci oraz monitorowanie transakcji finansowych postrzeganych jako podejrzane.

Kiedy weszła w życie dyrektywa AML

Kluczowe przepisy ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (tzw. ustawa o AML) weszły w życie 13 lipca 2018 r. Powołany akt wszedł w życie w związku z implementacją unijnych dyrektyw tzw. Anti-Money Loundering.  Istotne zmiany ustawy AML dokonały się pod koniec października 2021 r.

Nowe przepisy AML coraz bliżej

Celem nowych regulacji jest poprawa wykrywania podejrzanych transakcji oraz zlikwidowanie luk wykorzystywanych przez przestępców. AML package został przedstawiony przez Komisję Europejską w lipcu 2021 r. W dniu 28 marca 2023 r. Posłowie Parlamentu Europejskiego z Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz Komisji Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, przyjęli stanowisko zatwierdzające projekty trzech głównych aktów prawnych wchodzących w skład pakietu.

Oto trzy główne regulacje

1. Rozporządzenie Uni Europejskiej („single rulebook”)

Rozporządzenie będzie zawierać przepisy bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich, niewymagające implementacji.  Znajdą się w nim regulacje dotyczące stosowania środków bezpieczeństwa finansowego, zgłoszenia transakcji podejrzanych oraz wykorzystywania anonimowych instrumentów- kryptowaluty.

2. VI Dyrektywa AML

Uchyli obecnie obowiązujące przepisy V Dyrektywy.  Nowe regulację będą dotyczyły funkcjonowania krajowych nadzorców i jednostki analityki finansowej oraz współpracy między organami w Unii Europejskiej.

3. Rozporządzenie ustanawiające nowy unijny organ ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu – AMLA (z ang. ANTI-Money Laundering Authority)

Nowy organ będzie miał dwa główne obszary działalności: nadzór nad przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finasowaniu terroryzmu oraz wspieranie unijnych jednostek analityki finansowej.  AMLA ma zapewnić spójne egzekwowanie przepisów AML/CFT w państwach członkowskich UE

Kogo dotyczy AML?

Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, w tym głównie art.2 wprost wskazuje rejestr instytucji obowiązanych i podmiotów, które muszą wprowadzić wewnętrzną procedurę w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

•            Banki, instytucje kredytowe, instytucje finansowe.

•            Instytucje płatnicze. Są to również tzw. małe instytucje płatnicze.

•            Firmy i fundusze inwestycyjne.

•            Zakłady ubezpieczeń.

•            Pośrednicy ubezpieczeniowi.

•            Kantory walut.

•            Kantory walut wirtualnych.

•            Notariusze

•            Adwokaci, radcowie prawni, prawnicy zagraniczni.

•            Doradcy podatkowi, biegli rewidenci.

•            Księgowi i biura księgowe.

•            Pośrednicy w obrocie nieruchomościami.

•            Operatorzy pocztowi.

•            Firmy prowadzące działalność związaną z hazardem.

•            Fundacje i stowarzyszenia.

•            Przedsiębiorcy przyjmujący lub dokonujący płatności gotówkowych na kwoty powyżej 10 000 euro. Może to być jedna transakcja lub kilka, które wydają się ze sobą powiązane.

•            Firmy obracające dziełami sztuki.

•            Instytucje pożyczkowe w tym firmy faktoringowe

•            Lombardy (od stycznia 2024)

Prawidłowe wdrożenie procedur przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy niejednokrotnie wymaga wiedzy i doświadczenia, a także dogłębnego poznania tematyki AML. Z tego też względu warto powierzyć wdrożenie procedur mających na celu przeciwdziałanie praniu brudnych pieniędzy Kancelarii prawnej posiadającej wiedzę i doświadczenie jak prawidłowo wdrożyć procedury aml.

Pasternak LEGAL w ramach swojej specjalizacji wdraża procedury AML u swoich Klientów.

Jeżeli masz pytania dotyczące wdrożenia procedur przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy – zadaj nam pytanie
Wypełnij formularz, a my skontaktujemy się z Tobą, celem omówienia Twojej sprawy. Odpowiadamy szybko – sprawdź !

Prawnik AML

Radcowie prawni i adwokaci, zgodnie z ustawą z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (AML), są instytucjami obowiązanymi do wypełniania szeregu obowiązków wskazanych w ustawie z dnia 31 października 2021 r.  Adwokaci, radcowie prawni, prawnicy zagraniczni, doradcy podatkowi posiadają status instytucji obowiązanych na gruncie ustawy AML w zakresie, w jakim świadczą na rzecz klienta pomoc prawną lub czynności doradztwa podatkowego dotyczące:

•            kupna lub sprzedaży nieruchomości, przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa;

•            zarządzania środkami pieniężnymi, instrumentami finansowymi lub innymi aktywami klienta;

•            zawierania umowy o prowadzenie rachunku bankowego, rachunku papierów wartościowych lub wykonywania czynności związanych z prowadzeniem tych rachunków;

•            wnoszenia wkładu do spółki kapitałowej lub podwyższenia kapitału zakładowego spółki kapitałowej;

•            tworzenia, prowadzenia działalności lub zarządzania spółkami kapitałowymi lub trustami.

Prawnicy jako strażnicy legalności, muszą być dobrze zaznajomieni z różnymi aspektami prania brudnych pieniędzy. To nie tylko obejmuje tradycyjne metody takie jak rozmywanie pochodzenia środków finansowych, ale także wyrafinowane techniki stosowane w erze cyfrowej.

Jakie obowiązki nakłada AML na banki i inne instytucje obowiązane? Jak zapobiegać praniu brudnych pieniędzy?

Zapobieganie praniu brudnych pieniędzy (AML) to proces skomplikowany, który wymaga współpracy różnych sektorów gospodarki oraz ścisłego przestrzegania przepisów i procedur.

Instytucje obowiązane rozpoznają i oceniają ryzyko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu związane ze stosunkami gospodarczymi zawieranymi z klientami lub z transakcjami okazjonalnymi realizowanymi przez nich.

Obowiązki wynikające z ustawy

·                  Identyfikowanie i ocenianie ryzyka AML: Regularne oceny ryzyka pozwalają dostosować procedury i strategie do zmieniającego się otoczenia biznesowego.

·                  Monitorowanie transakcji: Systematyczne monitorowanie transakcji klientów pozwala na szybsze wykrywanie podejrzanych wzorców lub nietypowych operacji finansowych.

·                  Wdrożenie procedury AML, procedury wewnętrzne: Instytucje obowiązane powinny wdrażać procedury międzynarodowych standardów AML, aby zapewnić zgodność z międzynarodowymi standardami.

·                  Wzmożone środki bezpieczeństwa: Wdrażanie technologii. Wykorzystanie zaawansowanych narzędzi technologicznych takich jak sztuczna inteligencja, analiza danych, umożliwia skuteczniejsze monitorowanie i identyfikację nieprawidłowości w transakcjach.

·                  gromadzenie i przekazywanie odpowiednim instytucjom informacji przewidzianych przez ustawę: Instytucje powinny natychmiast przekazywać informację o podejrzanych transakcjach odpowiednim władzom regulacyjnym.

·                  Współdziałanie z GIIF, weryfikacja podejrzeń prania pieniędzy albo finansowania terroryzmu,

·                  Przeprowadzenie szkoleń dla osób odpowiedzialnych za AML.

Szkolenie z zakresu obowiązków AML

Zgodnie z treścią art. 52 Ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i terroryzmu instytucja obowiązane są zapewnić osobom wykonującym obowiązki związane z przeciwdziałaniem praniem praniu pieniędzy oraz przeciwdziałaniem finansowaniu terroryzmu stosowne szkolenia AML dotyczące realizacji tych zadań. Po nowelizacji szklenia te muszą uwzględniać zagadnienia związane z ochroną danych osobowych.  Celem szkolenia AML jest przygotowanie pracowników do właściwego wykonywania obowiązków. Prawidłowo przeprowadzone szkolenie, powinno przekazywać wiedzę dotyczącą:

·                 Wyjaśnienia podstawowych definicji związanych z przeciwdziałaniem praniu brudnych pieniędzy i finansowaniu terroryzmu

·                 Wyjaśnienia jak przeciwdziałać praniu brudnych pieniędzy

·                 Określenia obowiązku pracowników związane z procedurą AML

·                 Przedstawienia instrukcji związanych z procesem weryfikacji klienta

·                 Instruktaż dotyczący formułowania i aktualizowania oceny ryzyka

·                 Wskazówek dotyczących zdarzeń, na które instytucja powinna uważać

·                 Przedstawiania sankcji administracyjnych i karnych za nieprzestrzeganie ustawy

Czy certyfikat AML jest obowiązkowy?

Zazwyczaj szkolenie AML kończy się uzyskaniem Certyfikatu, poświadczającego zakres uzyskanej wiedzy.

Z formalnego punktu widzenia certyfikat nie jest niezbędny, jednak ustawa AML nakłada obowiązek cyklicznego prowadzenia szkoleń z zakresu prania pieniędzy i finansowanie terroryzmu, wobec tego może stanowić cenny dowód w zakresie potwierdzenia kompetencji pracowników.

Skuteczna polityka przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy to integralna część współczesnej działalności biznesowej. Wdrażanie powyższych strategii umożliwia skuteczne ograniczenie ryzyka związanego z praniem brudnych pieniędzy.

Kontrola instytucji obowiązanych

Kontrola instytucji obowiązanych to niezbędny krok w procesie utrzymania bezpieczeństwa finansowego. Skuteczna współpraca z organami nadzoru oraz stałe doskonalenie procedur AML sprawiają, że instytucje obowiązane odgrywają kluczową rolę w walce z praniem brudnych pieniędzy i zabezpieczaniu stabilności systemu finansowego. W imieniu podmiotów obowiązanych za identyfikowanie ryzyka związanego z AML odpowiedzialni są tzw. AML Officerowie (AML Inspektorzy), którzy pełnią istotną rolę w organizacjach, zwłaszcza w sektorach finansowych, w zakresie monitorowania, identyfikowania i przeciwdziałania potencjalnym działaniom związanym z praniem brudnych pieniędzy.

Wypełnianie obowiązków przez instytucje obowiązane podlega odgórnej, kontroli.

Zgodnie z art 130 Ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Generalny Inspektor sprawuje kontrolę wykonywania przez instytucje obowiązane obowiązków w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, zwaną dalej „kontrolą”. Przepis ustanawia Generalnego Inspektora naczelnym podmiotem, który sprawuje kontrolę wykonywania przez wszystkie kategorie instytucji obowiązanych obowiązków w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Ponadto w treści art. 130 ust. 2 komentowanego przepisu ustawodawca zawiera zamknięty katalog podmiotów, które sprawują kontrolę wykonywania obowiązków ustawowych, jednak wyłącznie w stosunku do wskazanych kategorii instytucji obowiązanych, które znajdują się pod ich nadzorem lub kontrolą na podstawie odrębnych przepisów. Do katalogu podmiotów sprawujących kontrolę na zasadach określonych w odrębnych przepisach ustawodawca zalicza:

Prezesa Narodowego Banku Polskiego – w odniesieniu do podmiotów prowadzących działalność kantorową w rozumieniu Prawa dewizowego,

Komisję Nadzoru Finansowego – w odniesieniu do instytucji obowiązanych przez nią nadzorowanych,

Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową – w odniesieniu do spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych,

prezesów sądów apelacyjnych – w odniesieniu do notariuszy,

naczelników urzędów celno-skarbowych – w odniesieniu do instytucji obowiązanych kontrolowanych przez te organy.

Ponadto ustawodawca zalicza do katalogu podmiotów sprawujących kontrolę na zasadach określonych w komentowanej ustawie również:

Wojewodów lub starostów – w odniesieniu do stowarzyszeń,

Ministrów lub starostów – w odniesieniu do fundacji.

CIEKAWOSTKA : Z danych będących w posiadaniu Generalnego Inspektora, przekazanych przez instytucje nadzorujące na mocy art. 131 ust. 5 pkt 3 wynika, iż w 2022 r.

NBP przeprowadził 489 kontroli,

KNF przeprowadziła 16 kontroli,

prezesi sądów apelacyjnych przeprowadzili 61 wizytacji,

Krajowa SKOK przeprowadziła 4 kontrole,

ministrowie, wojewodowie i starostowie przeprowadzili 8 kontroli,

urzędy celno-skarbowe przeprowadziły 25 kontroli.

Kontrola przeprowadzana przez kontrolerów Generalnego Inspektora może być prowadzona jako kontrola:

planowana (kompleksowa) – prowadzona na podstawie planu kontroli przygotowanego przez Departament Informacji Finansowej, zatwierdzonego przez Generalnego Inspektora,

doraźna – prowadzona w związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami, lub na podstawie informacji zewnętrznych uzyskanych w ramach współpracy z innymi podmiotami, poza planem kontroli.

Jednak jak w praktyce wygląda taka kontrola?

Kontrolerzy powinni przeprowadzić swoje czynności w lokalizacji właściwej dla instytucji obowiązanej i w normalnych godzinach jej funkcjonowania, chyba że czynności dotyczą podejrzenia popełnienia przestępstwa. Instytucja obowiązana zostaje przed wszczęciem kontroli powiadomiona o planowanych czynnościach. Kontrola nie może rozpocząć się wcześniej niż po upływie 7 dni i nie później niż przed upływem 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli. Kontrola powinna trwać nie więcej niż 12 dni roboczych (mikro przedsiębiorcy), 18 dni (mali przedsiębiorcy) 24 dni (średni przedsiębiorcy) 48 dni (duże podmioty). jeżeli z jakiegoś powodu – na przykład niestawienia się osoby upoważnionej po stronie kontrolowanego – dojdzie do przedłużenia czasu trwania kontroli, możliwe jest jego przedłużenie, które jednak wymaga uzasadnienia na piśmie.

Przed przystąpieniem do właściwych zadań kontroler jest zobowiązany zapoznać nadzorowany podmiot z prawami i obowiązkami, pouczyć o skutkach prawnych utrudniania lub uniemożliwiania przeprowadzenia czynności kontrol­nych, a także poinformować kto i w jakim zakresie ponosi odpowiedzialność za składanie nieprawdziwych wyjaśnień lub zatajenie prawdy.

W trakcie kontroli w instytucji obowiązanej, kontrolerzy koncentrują się w szczególności na

sprawdzeniu następujący zagadnień:

1) Wyznaczenie osób odpowiedzialnych za realizację obowiązków określonych w ustawie,

2) Ustalenie i analiza wewnętrznej procedury w zakresie objętym ustawą,

3) Analiza oceny ryzyka klienta w celu zastosowania odpowiednich środków bezpieczeństwa

finansowego,

4) Zastosowanie środków bezpieczeństwa finansowego (przechowywanie informacji),

5) Dokumentowanie wyników bieżącej analizy przeprowadzanych transakcji,

6) Prowadzenie rejestru transakcji – powyżej 15.000 euro, powiązanych, podejrzanych (terminy

rejestracji transakcji i przekazywania danych z rejestru Generalnemu Inspektorowi,

7) Zapewnienie udziału w szkoleniach.

Zgodnie z ustawą kontrolerzy mają prawo do:

• Wstępu do obiektów i pomieszczeń instytucji obowiązanej w obecności kontrolowanego,

• Wglądu do dokumentów i innych materiałów dowodowych, objętych zakresem kontroli,

• Uzyskiwania ich potwierdzonych kopii,

• Żądania od pracowników instytucji obowiązanej ustnych i pisemnych wyjaśnień, w zakresie prowadzonej kontroli.

W terminie 30 dni od dnia zakończenia kontroli Dyrektor Departamentu Informacji Finansowej, przedstawia w protokole pokontrolnym kierownikowi instytucji obowiązanej lub upoważnionej przez niego osobie, wyniki przeprowadzonej kontroli. Dyrektor Departamentu Informacji Finansowej, może zwrócić się do instytucji kontrolowanej o złożenie na piśmie dodatkowych wyjaśnień w zakresie stwierdzonych nieprawidłowości.

Zgodnie z danymi podanymi przez Ministerstwo finansów najczęściej stwierdzanymi nieprawidłowościami w instytucjach obowiązanych są:

• Braki natury formalnej:
• Brak wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za wykonanie obowiązków ustawowych,
• Niedostosowanie wewnętrznych procedur do wymogów ustawy lub rodzaju prowadzonej działalności

Nieprawidłowości merytoryczne

• Brak rejestracji transakcji, rejestracja transakcji po terminie,

• Przesłanie do Generalnego Inspektora transakcji po terminie,

• Brak udokumentowania wyników bieżącej analizy przeprowadzanych transakcji,

• Brak analizy oceny ryzyka klienta,

• Niestosowanie środków bezpieczeństwa finansowego,

• Nieprzechowywanie przez wymagany okres informacji uzyskanych w wyniku stosowania środków bezpieczeństwa finansowego,

• Brak szkoleń pracowników instytucji obowiązanych z zakresu przepisów ustawy.

Sankcje za niedopełnienie obowiązków

Pewnie zastanawiasz się jakie sankcje grożą za niedopełnienie obowiązków związanych z procedurą AML? Otóż za niedopełnienie obowiązków ciążących na podmiotach zobowiązanych, niewdrożenie procedury AML, może skutkować nałożeniem na przedsiębiorcę kary administracyjnej, kary pienieżnej oraz sankcji karnych.!

Poniżej przedstawiamy rodzaje kar:

Kary Administracyjne:

•            Publikacja informacji o instytucji obowiązanej oraz zakresie naruszenia przepisów ustawy przez tę instytucję w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych,

•            Nakaz zaprzestania podejmowania przez instytucję obowiązaną określonych czynności,

•            Cofnięcie koncesji lub zezwolenia albo wykreślenie z rejestru działalności regulowanej,

•            Zakaz pełnienia obowiązków na stanowisku kierowniczym przez osobę odpowiedzialną za naruszenie przez instytucję obowiązaną przepisów ustawy, przez okres nie dłuższy niż rok,

Kara pieniężna:

Kara pieniężna za naruszenie procedury AML to dwukrotność kwoty korzyści, którą osiągnięto lub straty, której przez to naruszenie przepisów uniknięto. Jeśli kwoty korzyści z tytułu naruszenia przepisów AML nie można ustalić wtedy kara pięnieżna wynosi 1 MLN euro.

W przypadku osoby fizycznej kara pięnieżna to nawet 20 868 500 zł

W przypadku osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadjących osobowości prawnej kary sięgają 5 MLN EURO albo stanowią 10% obrotu który został wskazany przez podmiot obowiązany.

Sankcje Karne:

W Polsce konsekwencje naruszenia ustawy AML regulują dwie ustawy.

Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu-  AML  która przewiduję odpowiedzialność karną w postaci grzywny i/lub kary pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat oraz Kodeks karny zgodnie z brzmieniem treści  art. 299 kodeksu karnego: „ Kto środki płatnicze, instrumenty finansowe, papiery wartościowe, wartości dewizowe, prawa majątkowe lub inne mienie ruchome lub nieruchomości, pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, przyjmuje, posiada, używa, przekazuje lub wywozi za granicę, ukrywa, dokonuje ich transferu lub konwersji, pomaga do przenoszenia ich własności lub posiadania albo podejmuje inne czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.”

Potrzebujesz wsparcia na etapie wdrożenia rozwiązań AML a może weryfikacji istniejących procedur lub reprezentacji ?

Porozmawiajmy o rozwiązaniach dla Twojej firmy

Uzupełnij formularz, a my skontaktujemy się z Tobą, celem omówienia rozwiązań dopasowanych do potrzeb Twojej firmy. Odpowiadamy szybko – sprawdź !

Skontaktuj się

Odpowiadamy szybko. Sprawdź.

Adekwatność w stosowani RODO- w celu wypełnienia obowiązków sytemu AML

Instytucje obowiązane w ramach swoich działań AML i CFT muszą realizować szereg obowiązków związanych z RODO, w praktyce oznacza to, że nie mogą zbierać zbyt wielu informacji o klientach czy ich beneficjentach rzeczywistych (tj. informacji innych niż te wymienione w ustawie AML). Jeśli zatem instytucja obowiązana gromadzi i przetwarza informacje takie jak dane kontaktowe (np. e-mail, numer telefonu, adres), wykracza już poza granicę dozwoloną przez system AML. W takiej sytuacji należy od danego podmiotu uzyskać odpowiednie zgody na gruncie rozporządzenia RODO.

Od jakiej kwoty jest pranie brudnych pieniędzy

W obecnym czasach coraz bardziej popularna staje się transakcja bezgotówkowa.  Transakcje bezgotówkowe stały się nieodłącznym elementem współczesnego życia finansowego, oferując użytkownikom wygodę. Dzięki rozwojowi technologii, poprzez karty płatnicze, telefony dokonywanie transakcji staje się błyskawiczne i efektywne. Jednakże tradycyjna i powszechnie stosowana metoda przekazywania wartości pieniężnej poprzez obrót gotówkowy istnieje i nadal ma swoich zwolenników.

Jak kształtuje się limit gotówkowy?

Kwestię limitu transakcji gotówkowych reguluje aktualnie ustawa Prawo przedsiębiorców

Zgodnie z art 19. ww. Ustawy przedsiębiorcy mogą dokonywać między sobą transakcji gotówkowych do kwoty 15.000,00 zł brutto. Oznacza to, że każda transakcja powyżej kwoty 15.000 zł brutto powinna być dokonana bezgotówkowo. Należy nadmienić, że Brak jest przepisów wprowadzających limit transakcji gotówkowych pomiędzy dwiema osobami fizycznymi, tj. konsumentami.

Dowiedz się więcej z artykułu – Limity płatności gotówką

Limity płatności gotówką

Ustawa o praniu brudnych pieniędzy przepisy AML 2023 r.

Polski Ład, w ostatnim czasie znacznie zaostrzył istniejące limity transakcji gotówkowych i wprowadził nowe obostrzenia dla transakcji między przedsiębiorcami. Pierwotnie nowe limity transakcji gotówkowych miały już obowiązywać już od stycznia 2022 r. Kolejno, zmieniono datę wejścia w życie tych przepisów na 1 stycznia 2023 r., a ostatecznie zmiany te mają wejść w życie 1 stycznia 2024 r.

Znowelizowane przepisy ustawy prawo przedsiębiorców zmienią limit transakcji gotówkowych między przedsiębiorcami z kwoty 15.000,00 zł na 8.000,00 zł.

Ponadto ustawa przewiduję limit w transakcjach gotówkowych między przedsiębiorcą a konsumentem.

Zgodnie z przepisami tzw. Polskiego Ładu, do ustawy o prawach konsumenta został dodany art. 7b, zgodnie z jego brzmieniem konsument ma obowiązek dokonywania płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego, jeżeli jednorazowa wartość transakcji z przedsiębiorcą przekracza 20.000,00 zł lub równowartość tej kwoty.

Kto i kiedy musi rejestrować transakcje powyżej 15.000?

Wykonujesz przelewy ponadprogramowe n otrzymujesz takie przelewy?

W takim przypadku musisz liczyć się z tym, że możesz narazić się na niebezpieczeństwo!

Jednym z podstawowych zadań każdej instytucji obowiązanej jest informowanie Generalnego Inspektora Informacji Finansowej o określonych w ustawie sytuacjach.

Instytucje obowiązane muszą przekazywać Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej zawiadomienia na temat przyjętej wpłacie lub dokonanej wypłacie środków pieniężnych o równowartości przekraczającej 15.000 euro. Wykonanym transferze środków pieniężnych o równowartości przekraczającej 15.000 euro, z wyjątkiem:

• transferu środków pieniężnych pomiędzy rachunkiem płatniczym i rachunkiem lokaty terminowej, które należą do tego samego klienta w tej samej instytucji obowiązanej,
• krajowego transferu środków pieniężnych z innej instytucji obowiązanej,
• transakcji związanej z gospodarką własną instytucji obowiązanej, która została przeprowadzona przez instytucję obowiązaną we własnym imieniu i na własną rzecz, w tym transakcji zawartej na rynku międzybankowym,
• transakcji przeprowadzonej w imieniu lub na rzecz jednostek sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych,
• transakcji przeprowadzonej przez bank zrzeszający banki spółdzielcze, jeżeli informacja o transakcji została przekazana przez zrzeszony bank spółdzielczy,
• przewłaszczenia na zabezpieczenie wartości majątkowych wykonanego na czas trwania umowy przewłaszczenia z instytucją obowiązaną.

Obowiązek przekazywania informacji GIIF dotyczy również:

• transferu środków pieniężnych spoza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz odbiorcy, którego dostawcą usług płatniczych jest instytucja obowiązana, transakcji kupna lub sprzedaży wartości dewizowych, których równowartość przekracza 15.000 euro, albo pośredniczenia w przeprowadzeniu takiej transakcji.

Czy wykonując przelew w ramach rodziny narażamy się na niebezpieczeństwo?

Nie każda transakcja powyżej wskazanej kwoty oznacza, że musimy przygotować się na kontrolę! Najczęściej dotyczą one tych przelewów, które rzeczywiście wzbudzają podejrzenia popełnienia przestępstwa czy mogą być związane z zatajeniem dochodów.  Należy pamiętać, że takie darowizny należy zgłosić do urzędu skarbowego.

Whistleblowing

Whistleblowing nie posiada jednolitej definicji. Według Międzynarodowej Organizacji pracy, polega na raportowaniu przez obecnych lub byłych pracowników nielegalnych, niewłaściwych, niebezpiecznych lub nieetycznych praktykach pracodawców.  Mówi się o nim wtedy, gdy pracownicy mogą zgłaszać naruszenia anonimowo, za pośrednictwem specjalnego kanału.

Można wyróżnić dwa rodzaje:

Whistleblowing wewnętrzny- w ramach danej organizacji np. banku

Whistleblowing zewnętrzny- do podmiotu zewnętrznego np. regulatora

Ryzyka Whistleblowingu

Represje: Whistleblowerzy narażeni są na represje ze strony pracodawcy, stygmatyzację w miejscu pracy.

Trudności prawne: Prawicy często muszą pomagać Whistleblowerom w zrozumieniu swoich praw, a także staraniach o odszkodowania czy ochronę przed represjami.

Aspekty psychologiczne: Zgłaszanie nieprawidłowości może być trudne pod względem psychicznym. Whisteblowerzy często doświadczają stresu, presji i izolacji społecznej.

Whisteblowing, choć niosący ze sobą wiele ryzyka, odgrywa fundamentalną rolę w budowaniu uczciwej i odpowiedzialnej społeczności, staje się nieodzownym narzędziem w walce z nieprawidłowościami i wspieraniu wartości moralnych.  W ramach tej praktyki istotną rolę odgrywają prawnicy, zarówno w ochronie praw whisteblowerów jak i wspieraniu organizacji w tworzeniu etycznych struktur działania.

Podsumowanie

Problematyka przeciwdziałania prania brudnych pieniędzy może jawić się jako problematyka skomplikowana, a prawidłowe wdrożenie procedur AML niejednokrotnie wymaga odpowiedniego wkładu.

Doradztwo prawne na rzecz przedsiębiorców w zakresie AML to usługa Kancelarii Adwokackiej Pasternak LEGAL skierowana do podmiotów, które nie chcą tracić czasu na zgłębianiu skomplikowanych regulacji prawnych.
Wypełnij formularz, a my skontaktujemy się z Tobą, celem omówienia Twojej sprawy. Odpowiadamy szybko – sprawdź !

“BIZNES BEZ TAJEMNIC” – Pasternak LEGAL

W ramach serii “BIZNES BEZ TAJEMNIC” prowadzimy Bloga, newsletter, a także zapraszamy do słuchania naszego podcastu “Biznes bez Tajemnic” – podcast prawny oraz nagrań video prowadzonych w ramach wyżej wskazanej serii. Jesteśmy dostępni na:

• pasternaklegal.pl
• youtube
• linkedin
• facebook
• instagram
• tiktok
• oraz innych mediach

“Biznes bez Tajemnic” – seria prawnicza Pasternak LEGAL to – podcast, blog i kanał prawniczy będące wynikiem misji Pasternak LEGAL chcemy wspierać przedsiębiorców w efektywnym i skutecznym prowadzeniu biznesu. Budujemy efektywne ramy prawne i podatkowe, by biznes naszych klientów był efektywny, bezpieczny i zyskowny.

Niech “Biznes bez Tajemnic” stanie się Twoim przewodnikiem w efektywnym i skutecznym prowadzeniu firmy, gdzie każdy krok jest świadomy, a sukces staje się rezultatem klarownych działań.

Czy jesteś doświadczonym przedsiębiorcą, prowadzisz własną firmę, czy też dopiero rozważasz założenie własnego biznesu – nasza seria “Biznes bez Tajemnic” dostarczy Ci cennych informacji, inspirujących rozmów i praktycznych wskazówek, które pomogą Ci odnieść sukces w biznesie.

Niech “Biznes bez Tajemnic” stanie się dla Ciebie nie tylko źródłem praktycznej wiedzy, ale także miejscem inspiracji do tworzenia własnej drogi w biznesie.

Subskrybuj nasz podcast, youtube i dołącz do naszej społeczności przedsiębiorców, którzy wspólnie rozwijają swoje umiejętności, zostać subskrybentem naszego newslettera i czerp z niego korzyści.

Subskrybuj Newsletter i  bądź na bieżąco

Zapisz się do Newslettera

“Biznes bez Tajemnic” – bo wiedza prawna, podatkowa i biznesowa nie musi być enigmatyczna. Zapraszamy do śledzenia i poznawania świata biznesu, prawa i podatków – bez tajemnic!

O Kancelarii Pasternak LEGAL – dla biznesu

Łukasz Pasternak Kancelaria Adwokacka, oferuje kompleksowe usługi prawne dla klientów biznesowych – analizujemy bieżącą sytuację i proponujemy rozwiązania, które zabezpieczą interesy finansowe przedsiębiorstwa. Wspieramy przedsiębiorców w zakresie doradztwa prawnego, reprezentacji oraz doradztwa podatkowego.

Nasze usługi mają na celu dostarczenie:

• Efektywnych rozwiązań prawnych
• Bieżącego wsparcia prawnego
• świadczymy usługi doradztwa prawnego;
• świadczymy usługi doradztwa podatkowego;
• reprezentujemy Klientów w postępowaniach sądowych;
• reprezentujemy Klientów w postępowaniach o zamówienia publiczne;
• doradzamy Klientom w postępowaniach karnych i karnych skarbowych
• prowadzimy szkolenia;
• organizujemy webinaria
• oraz tworzymy dokumenty, które mogą zostać wykorzystane przez naszych Klientów w ich bieżącej działalnoścJ eżeli chcesz otrzymać ciekawe informacje o nowościach, produktach, usługach, a nawet szkoleniach Pasternak LEGAL.

Jeżeli reprezentujesz instytucję lub jesteś osobą podejrzewaną zapraszamy do kontaktu:

Skontaktuj się

Odpowiadamy szybko. Sprawdź.

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa. Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.