Przestępstwo groźby karanej
08.12.2020
Zachowanie sprawcy, wyczerpujące znamiona przestępstwa stypizowanego w art. 190 k.k., polega na grożeniu innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej.
Przypisanie odpowiedzialności karnej za przestępstwo wymaga nie tylko zrealizowania czynności wykonawczych groźby, ale spowodowania stanu, w którym groźba wzbudziła w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Ujęty w opisie typu przestępstwa zwrot "uzasadniona obawa" jest zatem warunkiem koniecznym karalności zachowania polegającego na grożeniu innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub osoby jej najbliższej. Uzasadniona obawa, w konstrukcji przepisu art. 190 § 1 k.k., jest tym elementem, który pozwala ująć i zweryfikować, czy subiektywna odczucie obawy pokrzywdzonego co do spełnienia groźby miało obiektywne (uzasadnione) podstawy. Uzasadniona obawa, w konstrukcji przepisu art. 190 § 1 k.k., jest tym elementem, który pozwala ująć i zweryfikować, czy subiektywna odczucie obawy pokrzywdzonego co do spełnienia groźby miało obiektywne (uzasadnione) podstawy. Nie wystarczy zatem to, że pokrzywdzony oświadczy, iż obawiał się spełnienia groźby; konieczne jest bowiem dokonanie oceny, czy jego przekonanie miało obiektywne podstawy w ustalonych okolicznościach. Obiektywizacja podstawy wymaga zaś oceny w oparciu zarówno o osobowość pokrzywdzonego, jak i okoliczności, które pozwalają stwierdzić, że każdy przeciętny człowiek o podobnej osobowości, cechach psychiki, intelektu co pokrzywdzony, w ustalonych okolicznościach, uwzględniając także wcześniejsze ewentualne relacje pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym, towarzyszące wypowiedziom zachowania, uznałby groźbę za rzeczywistą i wzbudzającą obawę jej spełnienia. (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 kwietnia 2017 r. V KK 372/16)
Forma groźby nie ma znaczenia, groźba może być wyraźna lub dorozumiana. Grozić można słowem, gestem lub innym zachowaniem się, które w zamiarze grożącego ma być zrozumiane jako groźba popełnienia przestępstwa i w rzeczywistości może być tak zrozumiana. (zob. wyrok SA w Lublinie z dnia 6 lutego 2013 r., II AKa 273/12)
Sprawca opisanego powyżej przestępstwa podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Należy pamiętać, iż ściganie przestępstwa groźby karalnej następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Źródła:
- Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U.2020.1444 t.j. z dnia 2020.08.25),
- Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 kwietnia 2017 r. V KK 372/16,
- Wyrok SA w Lublinie z dnia 6 lutego 2013 r., II AKa 273/12
Masz pytania?
Zapraszamy do kontaktu.
Skontaktuj się
Mogą Cię zainteresować:
Przestępstwo stalkingu na gruncie polskiego Kodeksu karnego
Art. 190a k.k., który kryminalizuje przestępstwo stalkingu, został dodany do Kodeksu karnego na skutek ustawy z 25.02.2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny (Dz.U. Nr 72, poz. 381). Przedmiotem ...
Czytaj dalej
Przestępstwo stalkingu na gruncie polskiego Kodeksu karnegoPrzestępstwo naruszenia nietykalności cielesnej człowieka na gruncie polskiego Kodeksu karnego.
Przedmiotem ochrony przestępstwa z art. 217 k.k. jest nietykalność cielesna człowieka, która jednocześnie stanowi jedno z dóbr osobistych. Zgodnie z przytoczonym powyżej artykułem, kto uderza...
Czytaj dalej
Przestępstwo naruszenia nietykalności cielesnej człowieka na gruncie polskiego Kodeksu karnego.Przestępstwo zniewagi na gruncie Kodeksu karnego.
Uregulowana w art. 216 Kodeksu karnego zniewaga jest przestępstwem, którego przedmiotem ochrony jest godność postrzegana jako cześć wewnętrzna człowieka. Zgodnie z powyżej przytoczonym prz...
Czytaj dalej
Przestępstwo zniewagi na gruncie Kodeksu karnego.Skontaktuj się z nami
i dowiedz się jak możemy
Tobie pomóc
Łukasz Pasternak Kancelaria Adwokacka
ul. Malborska 1/11,
03-286 Warszawa, piętro II
Biuro w Markach
Al. J. Piłsudskiego 29, 05-270 Marki
