Licencja na znak towarowy

Zarejestrowane znaki towarowe chronione są prawem ochronnym mającym charakter wyłączny, ujawnionym w rejestrze znaków towarowych.

Uprawniony ze znaku, któremu przysługuje prawo i monopol na używanie znaku w stosunku do określonych towarów czy usług może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nim umowę licencyjną.

Umowa licencyjna na znak towarowy to dobry sposób na dodatkowy zysk.

Konsumenci mają z Twoją marką pozytywne i dobre skojarzenia? To dobry znak. Są firmy, które chętnie zapłacą za możliwość posługiwania się nią. A co potrzebujesz do tego? Umowa licencyjna na znak towarowy.

Spis treści:
1. Licencja na znak towarowy
2. Udzielenie licencji na zarejestrowany znak towarowy a jak wygląda umowa licencyjna
3. Czym jest licencja?
4. Co to znak towarowy?
5. Opłata licencyjna – koszt pośredni czy bezpośredni?
6. Ocena poniesionych kosztów uzyskania przychodów
7. Umowa licencyjna a koszt pośredni czy bezpośredni?
8. Jak wygląda licencja na znak towarowy?
9. Jakie korzyści mogą płynąć z licencjonowania znaku towarowego?
10. Umowa licencyjna a umowa franczyzy – co wybrać?

Licencja na znak towarowy

Licencja na znak towarowy to umowa na znak towarowy, na podstawie której umożliwia się licencjobiorcy korzystanie z zarejestrowanego znaku towarowego należącego do licencjodawcy. Jest to jedno z kluczowych narzędzi w strategii biznesowej, które pozwala przedsiębiorcom na legalne używanie rozpoznawalnych marek bez konieczności ich rejestracji. Licencja może być udzielona na różne sposoby, a jej warunki zależą od ustaleń między stronami. W praktyce oznacza to, że licencjodawca udziela prawa do korzystania ze swojego znaku, zachowując jednocześnie kontrolę nad jego użyciem.

Udzielenie licencji na zarejestrowany znak towarowy a jak wygląda umowa licencyjna

Umowa licencyjna winna w szczególności wskazywać znak towarowy, który ma być jej przedmiotem, obowiązki licencjodawcy oraz licencjobiorcy. Treścią umowy licencyjnej jest upoważnienie do używania znaku towarowego udzielone licencjobiorcy oraz warunki eksploatacji przez niego tego znaku.

Konstruując zapisy umowne dotyczące czasu trwania licencji należy mieć na uwadze, iż licencja wygasa najpóźniej z chwilą wygaśnięcia prawa ochronnego oraz, że w razie przejścia prawa ochronnego obciążonego licencją umowa licencyjna jest skuteczna wobec następcy prawnego niezależnie pod postanowień umowy licencyjnej.

Czym jest licencja?

Licencja jest umową cywilnoprawną, w której jedna strona (licencjodawca) udziela drugiej stronie (licencjobiorcy) prawa do korzystania z określonego dobra niematerialnego, w tym przypadku znaku towarowego. Licencja na znak towarowy jest regulowana przez przepisy ustawy prawo własności przemysłowej oraz unijne rozporządzenia dotyczące ochrony znaków towarowych. Umowa licencyjna musi być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności i powinna precyzować wszystkie istotne elementy współpracy między stronami.

Licencje można podzielić na wyłączne i niewyłączne. Licencja wyłączna oznacza, że tylko jeden licencjobiorca ma prawo do korzystania ze znaku, co zapewnia mu monopol na jego używanie w określonym zakresie. Licencja niewyłączna pozwala licencjodawcy udzielać podobnych praw innym podmiotom. Istnieje również możliwość udzielenia sublicencji, jeśli zostało to przewidziane w treści umowy.

Co to znak towarowy?

Znak towarowy to oznaczenie służące do odróżniania towarów lub usług jednego przedsiębiorcy od towarów lub usług innych przedsiębiorców. Może przybierać różne formy: słowną (np. nazwa), graficzną (np. logo), przestrzenną (np. kształt opakowania) lub dźwiękową (np. melodia). Zarejestrowany znak towarowy uzyskuje ochronę prawną, która daje właścicielowi wyłączne prawo do jego używania w obrocie gospodarczym.

Rejestracja znaku towarowego odbywa się w Urzędzie Patentowym RP lub w odpowiednich instytucjach unijnych, takich jak Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO). Ochrona znaku trwa 10 lat i może być przedłużana na kolejne okresy. Znak towarowy pełni kilka funkcji: identyfikuje produkty lub usługi konkretnego przedsiębiorstwa, buduje rozpoznawalność marki oraz zapewnia konsumentom gwarancję jakości.

Opłata licencyjna – koszt pośredni czy bezpośredni?

Ponoszenie opłat licencyjnych wynika z korzystania ze znaków towarowych, a co za tym idzie ponoszenie opłat licencyjnych wynikających z tego tytułu niejednokrotnie stanowi nieodłączny element prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności.

Czy można przyjąć, że tego rodzaju wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu w oparciu o przepisy o podatku dochodowym?

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 22 ust. 1), jak i na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 15 ust. 1) za koszty uzyskania przychodów uznajemy zasadniczo koszty, które zostały poniesione, dążąc do osiągnięcia przychodów lub zachowania czy też zabezpieczenia źródła przychodów.

Dokonanie opłaty licencyjnej która wynika z korzystania z określonego znaku towarowego może mieć bezpośredni związek z produkcją oraz w rezultacie sprzedażą produktów przez dany podmiot.

Jednakże w celu zakwalifikowania opłaty jako kosztu uzyskania przychodu, obligatoryjnie, muszą być spełnione następujące warunki:

• koszt musi być udokumentowany
• poniesienie kosztu następuje w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
• rodzaj kosztu nie jest uwzględniony przez przepisy prawa wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów; 

Ocena poniesionych kosztów uzyskania przychodów

Konieczna jest ocena każdego kosztu w zakresie prowadzonej działalności , by mówić o zaliczeniu wydatków odnoszących się do opłat licencyjnych.

Dokonując oceny takiego kosztu, należy w szczególności rozważyć kwestie takie, jak:

• cele i przeznaczenie oraz zasadność kosztu, niezbędność wydatku licencyjnego
• możliwość wpływu danego wydatku na uzyskanie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Umowa licencyjna a koszt pośredni czy bezpośredni?

Faktem jest, iż zawarcie umowy licencyjnej nie przenosi na licencjobiorcę prawa własności danego znaku towarowego, lecz przyznaje jedynie uprawnienie do korzystania z niego na określonych warunkach.

Opłaty które wynikają z uzyskania licencji powinny zostać zakwalifikowane jako koszty inne niż związane bezpośrednio z przychodami, czyli tzw. koszty pośrednie.

Wydatki bezpośrednie w świetle doktryny określane są wydatki, które przyczyniają się wprost do uzyskania skonkretyzowanych przychodów, czyli m.in. poniesienie kosztów prowadzących do wytworzenia towaru, ze sprzedaży którego przedsiębiorca uzyskuje następnie przychód.

Za pośrednie koszty uznawane są wydatki, które nie są wprost ujęte w wartości sprzedawanych towarów czy świadczonych usług, choć bezsprzecznie są z nimi nierozerwalnie związane.

Jak wygląda licencja na znak towarowy?

Umowa licencyjna dotycząca znaku towarowego powinna być sporządzona w formie pisemnej, a nadto powinna zawierać kluczowe elementy regulujące prawa oraz obowiązki stron. Przede wszystkim należy określić strony umowy oraz dokładnie opisać znak będący jej przedmiotem. Ważnym aspektem jest również wskazanie zakresu praw udzielanych licencjobiorcy – czy będzie to licencja wyłączna czy niewyłączna – oraz warunków jej rozwiązania.

W treści umowy powinny znaleźć się również postanowienia dotyczące wysokości opłat licencyjnych oraz sposobu ich regulowania. Opłaty te mogą być ustalone jako stała kwota lub jako procent od przychodów generowanych dzięki wykorzystaniu znaku. Licencjodawca ma prawo kontrolować sposób używania znaku przez licencjobiorcę oraz egzekwować postanowienia umowy.

Brak rzeczywistego używania znaku przez licencjobiorcę może prowadzić do wygaśnięcia prawa ochronnego na znak zgodnie z art. 169 ustawy prawo własności przemysłowej. Dlatego ważne jest, aby strony jasno określiły zasady korzystania ze znaku oraz obowiązki związane z jego rzeczywistym użyciem.

Jakie korzyści mogą płynąć z licencjonowania znaku towarowego?

Licencjonowanie znaku towarowego przynosi korzyści zarówno dla właściciela znaku (licencjodawcy), jak i dla osoby korzystającej z niego (licencjobiorcy). Dla licencjodawcy jest to dodatkowe źródło dochodu wynikające z opłat licencyjnych oraz możliwość zwiększenia rozpoznawalności marki poprzez jej szersze wykorzystanie przez inne podmioty. Licencjodawca zachowuje również swoje prawa do znaku i kontroluje sposób jego użycia przez licencjobiorcę.

Dla licencjobiorcy korzystanie ze znaku towarowego oznacza dostęp do uznanej marki bez konieczności inwestowania w jej budowę od podstaw. Dzięki temu przedsiębiorca może zwiększyć swoją konkurencyjność na rynku oraz przyciągnąć nowych klientów. Licencjonowanie eliminuje również potrzebę rejestracji nowego znaku, co pozwala zaoszczędzić czas i koszty związane z tym procesem.

Licencjonowanie znaku towarowego umożliwia także rozwój działalności gospodarczej poprzez oferowanie produktów lub usług pod marką, która już cieszy się renomą i zaufaniem klientów. To z kolei może prowadzić do zwiększenia sprzedaży oraz poprawy pozycji rynkowej firmy.

Umowa licencyjna a umowa franczyzy – co wybrać?

Umowa licencyjna różni się od umowy franczyzy głównie zakresem praw i obowiązków stron oraz charakterem relacji między nimi. W przypadku umowy franczyzy franczyzodawca przekazuje franczyzobiorcy nie tylko prawo do korzystania ze znaku towarowego, ale także cały system operacyjny działalności gospodarczej, który obejmuje know-how, wsparcie marketingowe oraz szkolenia.

Umowa franczyzy zazwyczaj wiąże się z większą kontrolą ze strony franczyzodawcy nad sposobem prowadzenia działalności przez franczyzobiorcę; franczyzobiorca jest zobowiązany do przestrzegania standardów ustalonych przez franczyzodawcę. W przypadku umowy licencyjnej relacja między stronami ogranicza się głównie do prawa do korzystania ze znaku towarowego, co daje większą swobodę dla licencjobiorcy.

Kluczową różnicą jest również sposób rozliczeń między stronami. W przypadku umowy franczyzy opłaty mogą obejmować zarówno opłatę za korzystanie ze znaku, jak i dodatkowe koszty związane z wsparciem operacyjnym czy szkoleniami. Natomiast w przypadku umowy licencyjnej opłata dotyczy wyłącznie prawa do używania znaku. Licencja na znak towarowy jest istotnym narzędziem biznesowym umożliwiającym legalne korzystanie z rozpoznawalnych marek bez konieczności ich rejestracji. Znajomość zasad dotyczących tego rodzaju umów pozwala uniknąć problematycznych sytuacji prawnych oraz finansowych związanych z niewłaściwym użytkowaniem znaków towarowych.

Uzupełnij formularz, a my skontaktujemy się z Tobą, celem omówienia Twojej sprawy.

Odpowiadamy szybko – sprawdź !

Zainteresują Cię również inne nasze artykuły:

• Znak towarowy a logo

• Umowa franczyzy – na co uważać?

• Licencja a przeniesienie praw autorskich – na czym to polega?

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa. Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.