Tag: wina

WNIOSEK O ZMIANĘ LUB UCHYLENIE TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA – KIEDY I PRZEZ KOGO MOŻE ZOSTAĆ ZŁOŻONY?

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

Tymczasowe aresztowanie stosuje się jako środek zapobiegawczy

Stosowanie tymczasowego aresztowania na gruncie Kodeksu postępowania karnego stanowi najbardziej dolegliwy środek zapobiegawczy, który może zostać zastosowany wobec podejrzanego lub oskarżonego w toku postępowania karnego. Kiedy prokurator widzi potrzebę zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania przygotowawczego za pomocą tymczasowego aresztowania podejrzanego, musi wystąpić do sądu z wnioskiem o zastosowanie tego właśnie środka.

Przesłanki stosowania tymczasowego aresztowania

Według Kodeksu postępowania karnego, zastosowanie tymczasowego aresztowania może być stosowane gdy zachodzi potrzeba zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, a także zebrane dowody w sprawie wskazują na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany popełnił przestępstwo i zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrycia się oskarżonego, w szczególności, gdy nie można ustalić jego tożsamości, bądź nie ma stałego miejsca pobytu.

Zastosowanie tymczasowego aresztu następuje wówczas, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że podejrzany będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań, bądź wyjaśnień, albo będzie utrudniał postępowanie karne i są przesłanki do utrudniania prawidłowego toku postępowania. Ponadto jeżeli oskarżonemu zarzuca się popełnienie zbrodni lub występku zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi więcej niż 8 lat, albo kiedy sąd pierwszej instancji skazał oskarżonego na karę pozbawienia wolności wyższą niż 3 lata, potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania przygotowawczego może być uzasadniona grożącą oskarżonemu surową karą. Ocena praktyki stosowania tymczasowego aresztowania nie jest łatwa, bo wymaga uwzględnienia wielu perspektyw i punktów widzenia.

Areszt tymczasowy można zastosować wyjątkowo też wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że podejrzany, któremu zarzucone jest popełnienie zbrodni lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko zdrowiu, życiu lub bezpieczeństwu powszechnemu.

Ile może trwać areszt tymczasowy?

Tymczasowe aresztowanie w postępowaniu przygotowawczym nie powinno być dłuższe niż 3 miesiące. Jednakże na podstawie kolejnych postanowień sądu może zostać przedłużony tymczasowy areszt na okres, który łącznie nie może przekroczyć 12 miesięcy wobec podejrzanego tymczasowego aresztowania. Zasadniczo łączny okres stosowania tymczasowego aresztowania do chwili wydania pierwszego wyroku przez sąd pierwszej instancji nie może przekroczyć 2 lat. Możliwe jest jednakże przedłużenie tymczasowego aresztowania przez sąd apelacyjny, czyli przez postanowienie sądu apelacyjnego.

Podsumowując, należy wskazać, iż ustawodawca z uwagi na istniejącą możliwość przedłużania tymczasowego aresztowania podejrzanego, nie opisał maksymalnego okresu trwania tymczasowego aresztowania, zatem okres tymczasowego aresztowania może być różny jak również praktyki stosowania tymczasowego aresztowania.

Trybunał Konstytucyjny a zastosowanie tymczasowego aresztu

W lipcu 2019 Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie zadecydował iż, brak maksymalnego okresu tymczasowego aresztowania po skazującym wyroku sądu pierwszej instancji jest zgodny z Konstytucją. Zatem nie określił maksymalnego okresu trwania tymczasowego aresztowania.

Pobyt tymczasowo aresztowanego w areszcie

Gdy osoba tymczasowo aresztowana zostanie osadzona w areszcie, ma prawo zawiadomić o miejscu aktualnego swojego pobytu najbliższą osobę lub organizację, stowarzyszenie oraz swojego obrońcę. Gdy aresztowany ma status cudzoziemca, to powinien zawiadomić odpowiedni konsularny urząd lub dyplomatyczne przedstawicielstwo.

Tymczasowo aresztowany korzysta z podobnych uprawnień, jakim podlega skazany, który odbywa karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym typu zamkniętego, poza kilkoma wyjątkami.

Inne środki zapobiegawcze

Tymczasowego aresztowania nie stosuje się, jeżeli inny środek zapobiegawczy jest wystarczający, może być nim poręczenie majątkowe albo dozór policyjny .

W kwestii stosowania środków zapobiegawczych (a więc także aresztu) sąd zawsze wydaje postanowienie.

Zaliczenie tymczasowego aresztowania na poczet kary

Okres przebywania w areszcie tymczasowym jest zaliczany na poczet kary orzekanej przez sąd. Oznacza to, że czas oskarżonego/podejrzanego spędzony w areszcie tymczasowym zostanie zaliczony na poczet kary, który zostanie orzeczony przez sąd.

Widzenia z tymczasowo aresztowanym

Tymczasowo aresztowany ma prawo do widzeń z obrońcą, także z członkami rodziny jak i innymi osobami. Jednak są pewne ograniczenia. Przede wszystkim trzeba uzyskać na widzenie zgodę organu, do którego dyspozycji tymczasowo pozostaje aresztowany.

W tym celu należy złożyć wniosek. Zgoda na widzenie wydawana jest indywidualnie dla każdego z odwiedzających.

Wniosek o uchylenie lub zmianę tymczasowego aresztowania

Jednakże należy pamiętać, iż zgodnie z treścią art. 254 k.p.k. oskarżony (lub podejrzany) może składać w każdym czasie wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego. W przedmiocie wniosku rozstrzyga, najpóźniej w ciągu 3 dni, prokurator, a po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu – sąd, przed którym sprawa się toczy.

Wskazany powyżej termin stanowi jednak termin instrukcyjny, co oznacza, że przekroczenie tego terminu nie rodzi dla organu który go przekroczył żadnych negatywnych skutków.

Jednakże tendencja stosowania aresztu tymczasowego w sprawach gospodarczych od 2006 roku stopniowo się obniża – sądy w tych sprawach częściej orzekają inne środki zapobiegawcze.

Zażalenie na tymczasowe aresztowanie

Na postanowienie w przedmiocie wniosku oskarżonemu (lub podejrzanemu) co do zasady przysługuje zażalenie. Należy jednak pamiętać, iż zażalenie przysługuje tylko wtedy, gdy wniosek został złożony po upływie co najmniej 3 miesięcy od dnia wydania postanowienia w przedmiocie środka zapobiegawczego, więc czas gra tu ogromną rolę.

Źródło:

Ustawa z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U.2020.30 t.j. z dnia 2020.01.09)

 

PODOBAŁ CI SIĘ ARTYKUŁ? MOŻE ZAINTERESUJĄ CIĘ TAKŻE:

Tymczasowe aresztowanie a prawo do korzystania z telefonu

Co to jest dozór elektroniczny ?

Przestępstwo składania fałszywych zeznań

Podjęcie warunkowo umorzonego postępowania karnego

Dobrowolne poddanie się karze na etapie postępowania sądowego – czy warto

W jakich przypadkach sprawca może liczyć na warunkowe umorzenie postępowania?

Czym jest list żelazny i wobec kogo może zostać wydany?

Zapraszamy!

Skontaktuj się z nami i dowiedz się jak możemy Ci pomóc!

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA ZA BŁĘDY MEDYCZNE

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

W zeszłym tygodniu, poruszyliśmy temat błędów medycznych (link). W dzisiejszym artykule rozszerzymy to zagadnienie, o to jakie kary grożą personelowi medycznemu za popełnienie błędu medycznego.

Sam Kodeks Karny (ani żadna inna ustawa), nie wprowadza przepisu, który odnosiłby się konkretnie do popełnienia błędu przez lekarzy czy ogólnie personel medyczny. Odpowiedzialność za popełnienie błędu medycznego oparta jest o przepisy odnoszące się do przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu.

Warto postawić tutaj pytanie – kiedy można mówić o ponoszeniu odpowiedzialności? Czy samo popełnienie błędu medycznego wystarczy by przypisać odpowiedzialność?

Odpowiedź brzmi nie. Błąd musi być zawiniony – nawet jeżeli, zaszła wina nieumyślna, tzn. błąd był skutkiem lekkomyślności czy też niedbalstwa lekarza. Należy dodać, że samo popełnienie błędu medycznego i przypisanie winy nie wystarczy, by mówić o popełnieniu przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu – o tym, przesądza wystąpienie danego ujemnego skutku dla zdrowia lub życia pacjenta. To znaczy, że jeżeli lekarz dopuścił się popełnienia zawinionego błędu w sztuce lekarskiej ale nie spowodowało to żadnych negatywnych skutków u pacjenta, to nie można przypisać lekarzowi popełnienia danego przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu.

Jakie więc przepisy Kodeksu Karnego mogą stanowić podstawę odpowiedzialności za błąd medyczny?

Będzie to na przykład art. 160 KK dotyczący narażenia na niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Artykuł ten przewiduje karę pozbawienia wolności do lat 3, a w przypadku sprawcy, na którym ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo – karę pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.

Innym przykładem, może być art. 155 KK, stanowiący, że kto nieumyślnie powoduje śmierć człowieka, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Ten przepis będzie miał zastosowanie gdy lekarz, np. z powodu swojego niedbalstwa spowoduje śmierć pacjenta.

Istotnym jest również umiejętne rozróżnienie błędu medycznego od wystąpienia negatywnych dla zdrowia czy życia pacjenta powikłań, na których wystąpienie lekarz nie mógł mieć wpływu, czyli takich, które nie wystąpiły z winy lekarza.

Jak słusznie Sąd Najwyższy wskazuje, przy rozważaniu o odpowiedzialności karnej lekarza za przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu, niezbędne jest ustalenie:

– czy czynności lecznicze zostały wykonane zgodnie z zasadami wiedzy i sztuki medycznej

– czy lekarz nie zachował należytej ostrożności

– czy istnieje związek przyczynowy między popełnionym błędem, a skutkiem jaki powstał

 

ŹRÓDŁA:

1. Gardocka T., Jagiełło D., Medyczne Prawo Karne, Warszawa 2016r.

2.  Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1444)

3.  Wyr. SN z 12.02.2013 r., II KK 124/12, LEX nr 1277697.

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

FORMY WINY UMYŚLNEJ – ZAMIAR BEZPOŚREDNI I EWENTUALNY

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

W poprzednim artykule (link) omówiliśmy formy winy nieumyślnej, czyli lekkomyślność i niedbalstwo, o których mowa w art. 9 § 2 Kodeksu Karnego.

W dzisiejszym wpisie, przyjrzymy się § 1 tego przepisu, a konkretnie zamiarze bezpośrednim oraz zamiarze ewentualnym, jako formach winy umyślnej.

Art. 9 § 1 KK brzmi:

„Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi.”

ZAMIAR BEZPOŚREDNI – DOLUS DIRECTUS

O zamiarze bezpośrednim mówimy wtedy, gdy – zgodnie z wyżej wspomnianym przepisem – sprawca chce popełnienia czynu zabronionego. Ma on świadomość, że swoim zachowaniem wypełnia lub może wypełnić znamiona czynu zabronionego i mimo to, chce popełnić ten czyn. Chęć jest zatem tutaj warunkiem.

Co więcej, o zamiarze bezpośrednim mówimy, również wtedy gdy sprawcy nie uda się wypełnić znamion czynu zabronionego – tj. jego zachowanie, nie będzie na tyle skuteczne by popełnić dany czyn zabroniony. Chodzi więc o samą chęć spowodowania przez swoje zachowanie skutku, który wypełnia znamiona czynu zabronionego.

Należy też wspomnieć, o występującym tu podziale na: zamiar bezpośredni nagły i zamiar bezpośredni przemyślany. Ten pierwszy podejmowany jest szybko, bez dokładnego przemyślenia, natomiast zamiar bezpośredni przemyślany, jak sama nazwa wskazuje – kształtował się jakiś czas – chodzi tu często np. o tworzenie planu popełnienia przestępstwa.

ZAMIAR EWENTUALNY – DOLUS EVENTUALIS

„(…) przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi.” – art. 9 § 1 KK wskazuje nam w tym fragmencie, kiedy zachodzi zamiar ewentualny.

Najistotniejszą różnicą między zamiarem ewentualnym, a bezpośrednim, to brak woli sprawcy, przejawiającej się jako chęć popełnienia czynu zabronionego. Sprawca wykazuje obojętność wobec ewentualnych, dodatkowych skutków swojego zachowania, które miałaby wypełnić znamiona jakiegoś czynu zabronionego. Ponadto – tak jak wskazuje przepis – przewiduje on możliwość wystąpienia takich skutków ale nie ma on pewności, czy one nastąpią. Sprawca zatem godzi się na popełnienie danego czynu zabronionego, mimo iż ten czyn nie jest jego głównym celem.

W przeciwieństwie do lekkomyślności – tutaj sprawca nie liczy na uniknięcie popełnienia konkretnego  przestępstwa wskutek swoich działań/zaniechań, jest mu to po prostu obojętne czy dany czyn „przy okazji” popełni czy też nie.

Na przykład – sprawca chcąc dokonać kradzieży (jest to zamiar bezpośredni), popycha przypadkową osobę aby ułatwić sobie wyciągnięcie portfela i telefonu z kieszeni ofiary. Jest mu to obojętne czy ofierze w wyniku upadku coś się stanie, godzi się on na ewentualne skutki swojego zachowania, które mogłyby wypełnić znamiona danego czynu zabronionego.

ŹRÓDŁA:

1.     Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1444)

2.     Gardocki. L, Prawo karne wydanie 21, Warszawa 2019.

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

LEKKOMYŚLNOŚĆ I NIEDBALSTWO – na czym polega różnica?

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

Art. 9 Kodeksu Karnego wprowadza stronę podmiotową czynu – umyślność i nieumyślność. Dziś skupimy się na nieumyślności.

Zanim jednak przejdziemy do pojęcia nieumyślności czynu, odpowiedzmy na pytanie czym jest czyn?

Czyn to działanie lub zaniechanie. Może on zostać popełniony świadomie lub nieświadomie. Z kolei art. 115 par. 1 KK wyjaśnia pojęcie czynu zabronionego:

„Czynem zabronionym jest zachowanie o znamionach określonych w ustawie karnej.”

Wspomniany już art. 9 KK w drugim paragrafie przedstawia nieumyślną stronę czynu.

„Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć.”

Zachodzi tutaj swego rodzaju podział na lekkomyślność i niedbalstwo. Na czym ten podział polega?

Jak wskazuje art. 9 § 2 KK – sprawca czynu zabronionego popełnia go mimo, że nie ma takiego zamiaru. Gdyby istniał zamiar, wtedy mówilibyśmy o umyślności popełnienia tego czynu. Sprawca zatem popełnił dany czyn zabroniony, ponieważ nie zachował należytej ostrożności, która w danych okolicznościach była od niego wymagana.

„Przewidywał albo mógł przewidzieć?”  – co to oznacza i dlaczego to sformułowanie jest tak istotne w tym przepisie?

Tak jak wyżej wyjaśniliśmy – sprawca nie miał zamiaru popełniać danego czynu zabronionego ale przewidywał, że zachowując się w sposób nieostrożny – lekkomyślnie – może do tego dojść. Pomimo, że przewidywał taką możliwość to liczył na to, że jednak uda mu się uniknąć popełnienia czynu zabronionego. Na tym właśnie polega lekkomyślność – jest to tzw. nieumyślność świadoma.

Z kolei stwierdzenie „mógł przewidzieć” wskazuje na niedbalstwo. Sprawca nie przewidywał możliwości popełnienia czynu zabronionego przez swoje nieostrożne zachowanie – a więc nie mógł liczyć na jego uniknięcie – natomiast nie zmienia to faktu, że przewidzieć taką możliwość mógł.

Dlatego stwierdzenie „Przewidywał albo mógł przewidzieć?”  w art. 9 § 2 KK , jest tak istotne, ponieważ tak jak widać – ono w zasadzie wprowadza podział na lekkomyślność i niedbalstwo.

 

ŹRÓDŁA:

1.     Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1444)

2.     Gardocki. L, Prawo karne wydanie 21, Warszawa 2019.

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Umowa franczyzy – na co uważać?

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

Franczyza, jako specyficzna metoda prowadzenia działalności gospodarczej odnosi od dłuższego czasu  spektakularne sukcesy. System franczyzy szybko także odnalazł swoje miejsce na polskiej mapie biznesowej.  Co za tym przemówiło?

Franczyza spełnia oczekiwane wymagania, gdyż daje korzyści obu stronom współpracy. Franczyzodawca w ten sposób rozwija się gospodarczo, zaś dla franczyzobiorcy to zdobycie klucza do sukcesu. Natomiast konsumentowi daje to pewność dokonywania zakupu produktu/ usługi w sprawdzonym schemacie, działającym pod znanym znakiem.

Na co trzeba uważać przy umowie franczyzowej?

Z reguły każdy franczyzodawca posiada indywidualny wzór takiej umowy. Jednak przed podpisaniem takiego dokumentu należy sprawdzić, czy zapisy umowy zawierają wszelkie istotne informacje, szczegóły. Dlaczego?

W polskim prawie nie istnieją oddzielne normy, które regulowałyby ściśle kwestie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w ramach franczyzy, przez co w zapisach umowy franczyzowej dochodzi do pewnego rodzaju swobody wdrażanych uregulowań, informacji. Jednak, umowa taka musi być zgodna z prawem, tak też w odniesieniu do podmiotów działających na podstawie umów franczyzy stosuje się przepisy Kodeksu Cywilnego  o charakterze ogólnym.

Wśród wielu elementów takiej umowy, jak dane umowy, czy prawa i obowiązki stron, jednym z istotniejszych zapisów umowy franczyzy, zarówno dla franczyzodawcy  i franczyzobiorcy jest zapis o karach umownych.

Franczyzodawca może nałożyć karę finansową na franczyzobiorcę przykładowo za:

– przedterminowe zerwanie współpracy z winy franczyzobiorcy

– prowadzenie działalności konkurencyjnej

Taka kara może być także nałożona za przekazanie osobom trzecim informacji poufnych, które dotyczą sieci. Wszelkie zapisy dotyczące kary umownej powinny być ściśle uregulowane w umowie.

 

Masz pytania? Potrzebujesz pomocy prawnej? Skontaktuj się!

Tel. 510 – 328 – 596

Mail: biuro@pasternaklegal.pl

 

Źródła:
  1. Pokorska B., Przedsiębiorca w systemie franczyzowym, Warszawa 2004, ISBN-83-88802-78-X.
  2. Kania-Baran D., Umowa franczyzy – filar pomyślnego biznesu, red. Franczyza Info, 2020.

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

PRAWO A MEDYCYNA ESTETYCZNA

Posted on by Pasternaklegal Pasternaklegal

W ramach cyklu Medical & Beauty Law przedstawiamy kilka ciekawostek dotyczących popularnego  dziś działu medycyny – medycyny estetycznej, jej korzeni i prawnego usytuowania.

CZY WIEDZIAŁAŚ/EŚ, że historia zabiegów medycznych, które mają na celu usunięcie defektów urody czy jej poprawę, sięga już czasów starożytnych? Co ciekawe, można napotkać się w literaturze na autentyczne zapisy dotyczące zabiegu rekonstrukcji nosa z płatów skóry pobranych z karku czy czoła. Taki zabieg był wykonywany u osób które straciły nos na skutek kary za niewierność.

Rozwój prawa w zakresie medycyny estetycznej nastąpił dopiero po I wojnie światowej.  Przyczyną szerokiego zainteresowania tą dyscypliną była duża ilość ludzi okaleczonych przez działania wojenne jak i sam rozwój medycyny. Z czasem zabiegi były wykonywane dla osób, które bez uzasadnionych podstaw medycznych, chciały dokonać poprawy wyglądu, przez co na przestrzeni czasów zmieniał się stosunek prawa do tego obszaru medycznego.

*             *           *

….Czy słyszałaś/eś  jak prawnie wyglądały takie zabiegi na samym początku rozwoju tej dziedziny?

Dla modelki M. Geoffre we Francji pragnienie wyszczuplenia nóg skończyło się ich amputacją. Na gruncie tej sprawy wprowadzono zasadę, która utarła się później przez wiele lat że „sam fakt przedsięwzięcia operacji o poważnym ryzyku na organie zdrowym, wyłącznie w celu poprawienia linii […] tworzy winę chirurga, pociągając za sobą jego odpowiedzialność”

Co ciekawe – zabieg wykonywany nawet zgodnie z wszelkimi zasadami, regułami sztuki, za zgodą pacjenta, jednakże bez wyraźnego wskazania celu zdrowotnego – był podstawą do uznania winy lekarza i pociągnięcia go do odpowiedzialności.

To, co przemówiło w kierunku zmiany  prawa jak i sądownictwa w stosunku do medycyny estetycznej, to przede wszystkim wskazanie na aspekt psychicznego komfortu w związku z poprawą swojego wyglądu.

Zapraszamy do obserwacji wpisów  z cyklu MEDICAL & BEAUTY Law  w czwartkowe popołudnia.

 W ramach projektu Medical & Beauty Law Kancelaria Łukasz Pasternak LEGAL świadczy usługi dedykowane dla osób i przedsiębiorców związanych na co dzień z branżą medyczną, kosmetyczną oraz beauty.

Skontaktuj się!

Tel. + 48 510 – 328 – 596

Mail: biuro@pasternaklegal.pl

 

 Już w następnym czwartkowym wpisie:

ZABIEG LECZNICZY w świetle prawa.

 

ŻRÓDŁA:

  1. Golusińska, K., Medycyna estetyczna a prawo, MW 14/2020, [DOI : 10.32055/mw.2020.14.5]
  2. Szumowski, W. 1994. Historia medycyny filozoficznie ujęta. Warszawa, s. 37

 

Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Download file
1