WYŁUDZENIE USŁUGI, TOWARU JAKO OSZUSTWO

Co to jest oszustwo?

Według polskiego prawa karnego oszustwo to przestępstwo polegające na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym za pomocą wprowadzenia jej w błąd (…), celem działania sprawcy jest osiągnięcia korzyści majątkowej. Mówi o tym art. 286 § 1 kodeksu karnego.

Oszustwo zwane jest również wyłudzeniem, które jest przestępstwem.

 

Przestępstwo oszustwa, co to jest?

Niekorzystne rozporządzenie mieniem, czyli…?

W przypadku przestępstwa oszustwa najczęściej w postaci wyłudzenia jest to brak zapłaty za towar lub usługę. Jednak, co istotne, nie każdy brak zapłaty stanowi przestępstwo i nie zawsze możemy mówić że jest to wyłudzenie pieniędzy, towaru bądź usługi.

Skazanie sprawcy za wspomniane przestępstwo zależy od spełnienia kilku warunków.

 

Co więc decyduje o tym, że brak zapłaty stanowi przestępstwo?

Z uwagi na złożony charakter oszustwa, pociągnięcie do odpowiedzialności sprawcy przestępstwa oszustwa uzależnione jest od spełnienia kilku warunków.

Aby brak zapłaty realizował znamiona oszustwa z kodeksu karnego, musi być to sytuacja kiedy kontrahent/ sprawca już podczas zawierania umowy nie miał zamiaru zapłacić.

Konieczne jest zatem bezsporne ustalenie, że sprawca miał zamiar wprowadzenia w błąd i niewywiązywania się z umowy już w chwili jej zawierania . Nie sposób także racjonalnie twierdzić, że każda nierzetelna realizacja umowy cywilno-prawnej stanowi przestępstwo oszustwa stypizowanego w art. 286 § 1 KK.

 

 

Rodzaje znamion przestępstwa oszustwa

Taki zamiar może wynikać z samego braku środków na zapłatę już w momencie zawierania umowy albo po prostu brak chęci aby wywiązania się z obligacji.

Jednakże ze względu na fakt, iż o zakwalifikowaniu wyżej wspomnianego czynu jako popełnienia przestępstwa oszustwa z kodeksu karnego decyduje zamiar sprawcy. Istotne jest to ,aby wykazać, iż w chwili zawierania umowy sprawca działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez wprowadzenie drugiej osoby w błąd lub wyzyskanie błędu co do okoliczności, czyli poprzez podjęcie podstępnych czynów prowadzących do wywołania u osoby pokrzywdzonej oszustwem nieprawidłowego wyobrażenia o rzeczywistości. Takie wyobrażenie polega na niezgodności między rzeczywistością a  odbicie jej w świadomości pokrzywdzonego, a kiedy osoba pokrzywdzona ma już błędne wyobrażenie o rzeczywistości, wtedy dochodzi do wykorzystywania błędu co do okoliczności.

Mówimy też o oszustwie , które polega na wyzyskaniu niezdolności pokrzywdzonego do należytego pojmowania przedsiębranego działania – czyli wykorzystanie sytuacji, w której pokrzywdzony ze względu na różne przyczyny (np. choroba, wiek, naiwność) nie jest w stanie właściwie zrozumieć swojego działania.

Przy ustalaniu zamiaru sprawcy oszustwa należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności.

Pamiętać należy, że w przypadku gdy przestępstwo oszustwa zostało popełnione na szkodę osoby najbliższej, wtedy ściganie sprawcy czynu następuje na wniosek pokrzywdzonego.

 

 

Jaka zatem grozi kara za wyłudzenie towaru bądź usługi?

Zgodnie z kodeksem karnym sprawcy grozi kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Jeśli wyłudzenia dopuszczono się w stosunku do mienia znacznej wartości (czyli takiego, którego wartość przekracza kwotę 200.000,00 zł), zagrożenie karą wzrasta, podlega karze pozbawienia wolności i wynosi od roku do 10 lat pozbawienia wolności.

Warto jednak pamiętać, że wobec sprawcy oszustwa, który dobrowolnie naprawił szkodę w całości lub w znacznej części sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. Jeśli szkoda została naprawiona w całości, to sąd może nawet odstąpić od wymierzenia kary.

 

Przedawnienie przestępstwa oszustwa z art. 286 kodeksu karnego

Termin przedawnienia się przestępstwa oszustwa zależy od ustawowego zagrożenia kara za dany czyn:

  1. po 5 latach nastąpi przedawnienie oszustwa stanowiącego wypadek mniejszej wagi
  2. po 15 latach nastąpi przedawnienie oszustwa w typie podstawowym , oraz oszustwa w stosunku do mienia znacznej wartości, a także w stosunku do dobra o szczególnym znaczeniu dla kultury (art. 294 k.k.)

 

Natomiast jeżeli w tym czasie wszczęto postępowanie, to zgodnie z treścią art. 102 k.k. do powyższego okresu trzeba dodać 10 lat.

 

Artykuł 286 w kodeksie karnym , kodeks postępowania karnego

§ 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto żąda korzyści majątkowej w zamian za zwrot bezprawnie zabranej rzeczy.

§ 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 4. Jeżeli czyn określony w § 1-3 popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

 

 

Poniżej ciekawe artykuły które mogą Cię zainteresować:

Wniosek o wstrzymanie kary

Wniosek o zmianę lub uchylenie tymczasowego aresztowania

Co to jest dozór elektroniczny

Tymczasowe aresztowanie a prawo do telefonu komórkowego

Jak wnieść prywatny akt oskarżenia?

Vishing- pozornie normalna rozmowa telefoniczna

Smishing – śmieszne, a jednak niebezpieczne

Phishing- oszustwo internetowe

 

Masz pytania? Potrzebujesz pomocy prawnej jako pokrzywdzony bądź oskarżony? Skontaktuj się.

Tel. 510 – 238 – 596

Mail: biuro@pasternaklegal.pl

 

Źródła:

  1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny, Dz. U. 1997 Nr 88 poz. 553

 

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

 

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się. Kliknij .

SYSTEM DOZORU ELEKTRONICZNEGO – SDE

System Dozoru Elektronicznego – SDE

System dozoru elektronicznego, to instytucja, która była wiele razy poruszana na naszym blogu. Przykładowo można wskazać, tu na następujące wpisy:

Wobec powyższego, postanowiliśmy przedstawić nieco bliżej pozostałe informacje dotyczące odbywania kary w systemie dozoru elektronicznego, które nie były dotychczas omówione.

 

Co to znaczy – SDE?

System dozoru elektronicznego (SDE) – instytucja prawna uregulowana w przepisach kodeksu karnego wykonawczego pozwalająca na odbywanie kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym, w miejscu zamieszkania skazanego. System wykonywania kary w ramach dozoru elektronicznego cechuje się tym, że skazany przebywa w określonym miejscu na określonych przez Sąd penitencjarny zasadach. Funkcjonowanie systemu dozoru elektronicznego stanowi dobre rozwiązanie dla osób skazanych na karę pozbawienia wolności, które o ile wykażą, że cele kary zostaną spełnione .

Każdemu skazanemu, indywidualnie, sąd wyznacza szczegółowy harmonogram odbywania kary, zgodnie z którym osoba poddana kontroli musi przebywać w swoim domu lub innym miejscu odbywania kary w ściśle określonych godzinach.

 

Co można na dozorze elektronicznym?

Dozór elektroniczny pozwala osobie na wykonywanie określonych czynności w tym kontynuowanie pracy, oddawanie się praktykom religijnym, spędzanie czasu z rodziną. Sąd penitencjarny orzeka o czasie w jakim skazany może przebywać poza miejscem stałego pobytu (do 12 godzin dziennie).

 

Odbywanie kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego

Wedle zapisu ustawy Kodeks karny wykonawczy wnioski o wykonanie kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego składać mogą skazani zarówno przebywający w jednostkach penitencjarnych jak i na wolności, jeżeli spełniają warunki określone w przepisach ustawy kodeks karny wykonawczy, tj.:

1)   wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku i 6 miesięcy, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 Kodeksu karnego;

2)   jest to wystarczające do osiągnięcia celów kary;

3)   skazany posiada określone miejsce stałego pobytu;

4)  osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły zgodę w formie pisemnej na wykonywanie przez taką osobę kary w systemie dozoru elektronicznego w miejscu ich wspólnego zamieszkania. Zgoda obejmuje również oświadczenie o umożliwieniu przeprowadzania czynności kontrolnych przez podmiot dozorujący;

5)   odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie warunki techniczne, obejmujące w szczególności liczbę oraz zasięg dostępnych nadajników i rejestratorów oraz możliwości organizacyjne ich obsługi.

Maksymalny czas przebywania w SDE to jeden rok i sześć miesięcy.

Karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego wykonuje się jako dozór stacjonarny.

W systemie dozoru elektronicznego możliwe jest kontrolowanie skazanego czy przebywa w określonych dniach tygodnia i godzinach we wskazanym przez sąd orzekający w sprawie miejscu.

W przypadku naruszenia przez skazanego warunków odbywania kary np. nieobecność podczas godzin odbywania kary, sąd penitencjarny będzie mógł uchylić zezwolenie na odbywanie kary w SDE – o czym pisaliśmy tu. Dla skazanego będzie to oznaczało odbywanie kary w zakładzie karnym.

 

Środki techniczne w systemie dozoru elektronicznego

Od strony technicznej System Dozoru Elektronicznego to nadajnik zainstalowany w wodoodpornej i antyalergicznej opasce mocowanej na nodze lub przegubie dłoni. Ponadto w miejscu odbywania kary przez skazanego instaluje się urządzenie rejestrujące odbierające sygnał z tzw. opaski i przekazujące informacje do organu dozorującego. Karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego wykonuje się jako dozór stacjonarny.

W celu sprawdzenia prawidłowości funkcjonowania i użytkowania rejestratora lub nadajnika podmiot dozorujący może dokonać, w każdym czasie, kontroli tych środków technicznych. Podmiot dozorujący dokonuje kontroli w razie stwierdzenia nieuprawnionego oddziaływania na rejestrator lub nadajnik. Kontrolę przeprowadza się zgodnie z jej celem, z zachowaniem umiaru i poszanowania godności ludzkiej oraz bez wyrządzania zbędnych dolegliwości. Kontrolę techniczną należy przeprowadzać po godzinie 600, a przed godziną 22.00, chyba że zachodzi przypadek niecierpiący zwłoki. Osobom, których dotyczy kontrola, przysługuje zażalenie do sądu na sposób jej przeprowadzenia.

 

Kto może odbywać karę w tym systemie?

Podstawowym warunkiem dopuszczalności odbywania kary w tym systemie jest skazanie na karę pozbawienia wolności, której wysokość nie przekracza roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności. W przypadku kilku kar podlegających wykonaniu ich suma nie może przekraczać roku i sześciu miesięcy. Osoba skazana na karę pozbawienia wolności, której wysokość przekracza roku i sześć miesięcy, a która odbyła już cześć kary lub osoby odbywające karę przekraczającą jeden rok i sześć miesięcy, i którym pozostał do odbycia okres nie przekraczający roku i szcześćiu miesięcy, nie mogą uzyskać zezwolenia na odbycie pozostałej części kary w systemie dozoru elektronicznego -w brzmieniu przepisów obowiązujących w roku 2022.

Ponadto kary w systemie dozoru elektronicznego bezwzględnie nie mogą odbywać osoby skazane w warunkach tzw. recydywy wielokrotnej określonej w art. 64 § 2 kodeksu karnego. Z możliwości odbywania kary w tym systemie są wyłączone w sposób kategoryczny osoby skazane w warunkach recydywy z art. 64 § 2 k.k.

 

Zgoda osób wspólnie zamieszkujących

Osoba ubiegająca się o uzyskanie zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego musi przedstawić pisemną zgodę wszystkich osób pełnoletnich wspólnie z nią zamieszkujących na wykonywanie kary w tym systemie oraz na przeprowadzanie przez upoważniony podmiot dozorujący czynności kontrolnych w miejscu ich pobytu, polegających na sprawdzeniu prawidłowości funkcjonowania elektronicznego urządzenia rejestrującego oraz nadajnika.

Zakończenie dozoru elektronicznego

Karę w systemie dozoru elektronicznego uznaje się za wykonaną z dniem zakończenia wykonywania tego dozoru, chyba że uchylono zezwolenie na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego. Jeżeli kara w systemie dozoru elektronicznego została objęta karą łączną, sąd, który orzekł karę łączną, niezwłocznie informuje o tym sąd właściwy w sprawach wykonywania dozoru elektronicznego.

 

Wezwanie do odbycia kary pozbawienia wolności w zakładzie karnym – co dalej?

Warto po uprawomocnieniu się orzeczenia w sprawie złożyć wniosek o wstrzymanie wykonania kary pozbawienia wolności, albowiem pozytywne jego rozpoznanie przez Sąd pozwala zaoszczędzić wiele nerwów związanych z koniecznością stawienia się do zakładu karnego w celu odbycia kary pozbawienia wolności. Jeśli sąd nie zdąży rozpoznać wniosku skazanego o wstrzymanie wykonania kary pozbawienia wolności do wyznaczonego dnia stawienia się skazanego w zakładzie karnym celem odbycia kary pozbawienia wolności albo rozpozna go negatywnie, to skazany, będzie musiał stawić się w tym zakładzie karnym. Z tych względów zarówno wniosek o dozór elektroniczny jak i wniosek o wstrzymanie wykonania kary należy przygotować ze szczególną starannością.

Warto zauważyć, że rozpoczęcie wykonania kary pozbawienia wolności nie czyni wniosku o dozór elektroniczny bezprzedmiotowym. Zmienia się jedynie tyle, że posiedzenie w tej sprawie odbędzie się już w zakładzie karnym. O rozpoczęciu wykonania kary pozbawienia wolności należy poinformować sąd rozpoznający wniosek o dozór elektroniczny.

Zachęcamy do zapoznania się z pozostałymi wpisami blogowymi poświęconych tematyce prawa karnego.

Dzięki przepisom, które będą obowiązywały od 1 stycznia 2023 r. przepisy umożliwiające wykonywanie kary w SDE trafią do większego grona skazanych odbywających kary – dlatego też warto śledzić zmiany w tym zakresie.

 

MOŻE ZAINTERESUJE CIĘ TAKŻE: 

CO TO JEST DOZÓR ELEKTRONICZNY?

DOZÓR ELEKTRONICZNY PO RAZ DRUGI

DOZÓR ELEKTRONICZNY OD 1 STYCZNIA 2023 ROKU

PRZYKŁADOWY HARMONOGRAM DOZORU ELEKTRONICZNEGO

POMIARY DO DOZORU ELEKTRONICZNEGO

WNIOSEK O DOZÓR ELEKTRONICZNY

DOZÓR ELEKTRONICZNY – ZAŻALENIE NA ODMOWĘ UDZIELENIA ZGODY NA DOZÓR ELEKTRONICZNY

WNIOSEK O WSTRZYMANIE WYKONANIA KARY – PO CO?

 

SERDECZNIE ZAPRASZAMY!

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

WNIOSEK O ZMIANĘ LUB UCHYLENIE TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA – KIEDY I PRZEZ KOGO MOŻE ZOSTAĆ ZŁOŻONY?

Tymczasowe aresztowanie stosuje się jako środek zapobiegawczy

Stosowanie tymczasowego aresztowania na gruncie Kodeksu postępowania karnego stanowi najbardziej dolegliwy środek zapobiegawczy, który może zostać zastosowany wobec podejrzanego lub oskarżonego w toku postępowania karnego. Kiedy prokurator widzi potrzebę zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania przygotowawczego za pomocą tymczasowego aresztowania podejrzanego, musi wystąpić do sądu z wnioskiem o zastosowanie tego właśnie środka.

Przesłanki stosowania tymczasowego aresztowania

Według Kodeksu postępowania karnego, zastosowanie tymczasowego aresztowania może być stosowane gdy zachodzi potrzeba zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, a także zebrane dowody w sprawie wskazują na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany popełnił przestępstwo i zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrycia się oskarżonego, w szczególności, gdy nie można ustalić jego tożsamości, bądź nie ma stałego miejsca pobytu.

Zastosowanie tymczasowego aresztu następuje wówczas, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że podejrzany będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań, bądź wyjaśnień, albo będzie utrudniał postępowanie karne i są przesłanki do utrudniania prawidłowego toku postępowania. Ponadto jeżeli oskarżonemu zarzuca się popełnienie zbrodni lub występku zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi więcej niż 8 lat, albo kiedy sąd pierwszej instancji skazał oskarżonego na karę pozbawienia wolności wyższą niż 3 lata, potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania przygotowawczego może być uzasadniona grożącą oskarżonemu surową karą. Ocena praktyki stosowania tymczasowego aresztowania nie jest łatwa, bo wymaga uwzględnienia wielu perspektyw i punktów widzenia.

Areszt tymczasowy można zastosować wyjątkowo też wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że podejrzany, któremu zarzucone jest popełnienie zbrodni lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko zdrowiu, życiu lub bezpieczeństwu powszechnemu.

Ile może trwać areszt tymczasowy?

Tymczasowe aresztowanie w postępowaniu przygotowawczym nie powinno być dłuższe niż 3 miesiące. Jednakże na podstawie kolejnych postanowień sądu może zostać przedłużony tymczasowy areszt na okres, który łącznie nie może przekroczyć 12 miesięcy wobec podejrzanego tymczasowego aresztowania. Zasadniczo łączny okres stosowania tymczasowego aresztowania do chwili wydania pierwszego wyroku przez sąd pierwszej instancji nie może przekroczyć 2 lat. Możliwe jest jednakże przedłużenie tymczasowego aresztowania przez sąd apelacyjny, czyli przez postanowienie sądu apelacyjnego.

Podsumowując, należy wskazać, iż ustawodawca z uwagi na istniejącą możliwość przedłużania tymczasowego aresztowania podejrzanego, nie opisał maksymalnego okresu trwania tymczasowego aresztowania, zatem okres tymczasowego aresztowania może być różny jak również praktyki stosowania tymczasowego aresztowania.

Trybunał Konstytucyjny a zastosowanie tymczasowego aresztu

W lipcu 2019 Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie zadecydował iż, brak maksymalnego okresu tymczasowego aresztowania po skazującym wyroku sądu pierwszej instancji jest zgodny z Konstytucją. Zatem nie określił maksymalnego okresu trwania tymczasowego aresztowania.

Pobyt tymczasowo aresztowanego w areszcie

Gdy osoba tymczasowo aresztowana zostanie osadzona w areszcie, ma prawo zawiadomić o miejscu aktualnego swojego pobytu najbliższą osobę lub organizację, stowarzyszenie oraz swojego obrońcę. Gdy aresztowany ma status cudzoziemca, to powinien zawiadomić odpowiedni konsularny urząd lub dyplomatyczne przedstawicielstwo.

Tymczasowo aresztowany korzysta z podobnych uprawnień, jakim podlega skazany, który odbywa karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym typu zamkniętego, poza kilkoma wyjątkami.

Inne środki zapobiegawcze

Tymczasowego aresztowania nie stosuje się, jeżeli inny środek zapobiegawczy jest wystarczający, może być nim poręczenie majątkowe albo dozór policyjny .

W kwestii stosowania środków zapobiegawczych (a więc także aresztu) sąd zawsze wydaje postanowienie.

Zaliczenie tymczasowego aresztowania na poczet kary

Okres przebywania w areszcie tymczasowym jest zaliczany na poczet kary orzekanej przez sąd. Oznacza to, że czas oskarżonego/podejrzanego spędzony w areszcie tymczasowym zostanie zaliczony na poczet kary, który zostanie orzeczony przez sąd.

Widzenia z tymczasowo aresztowanym

Tymczasowo aresztowany ma prawo do widzeń z obrońcą, także z członkami rodziny jak i innymi osobami. Jednak są pewne ograniczenia. Przede wszystkim trzeba uzyskać na widzenie zgodę organu, do którego dyspozycji tymczasowo pozostaje aresztowany.

W tym celu należy złożyć wniosek. Zgoda na widzenie wydawana jest indywidualnie dla każdego z odwiedzających.

Wniosek o uchylenie lub zmianę tymczasowego aresztowania

Jednakże należy pamiętać, iż zgodnie z treścią art. 254 k.p.k. oskarżony (lub podejrzany) może składać w każdym czasie wniosek o uchylenie lub zmianę środka zapobiegawczego. W przedmiocie wniosku rozstrzyga, najpóźniej w ciągu 3 dni, prokurator, a po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu – sąd, przed którym sprawa się toczy.

Wskazany powyżej termin stanowi jednak termin instrukcyjny, co oznacza, że przekroczenie tego terminu nie rodzi dla organu który go przekroczył żadnych negatywnych skutków.

Jednakże tendencja stosowania aresztu tymczasowego w sprawach gospodarczych od 2006 roku stopniowo się obniża – sądy w tych sprawach częściej orzekają inne środki zapobiegawcze.

Zażalenie na tymczasowe aresztowanie

Na postanowienie w przedmiocie wniosku oskarżonemu (lub podejrzanemu) co do zasady przysługuje zażalenie. Należy jednak pamiętać, iż zażalenie przysługuje tylko wtedy, gdy wniosek został złożony po upływie co najmniej 3 miesięcy od dnia wydania postanowienia w przedmiocie środka zapobiegawczego, więc czas gra tu ogromną rolę.

Źródło:

Ustawa z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U.2020.30 t.j. z dnia 2020.01.09)

 

PODOBAŁ CI SIĘ ARTYKUŁ? MOŻE ZAINTERESUJĄ CIĘ TAKŻE:

Tymczasowe aresztowanie a prawo do korzystania z telefonu

Co to jest dozór elektroniczny ?

Przestępstwo składania fałszywych zeznań

Podjęcie warunkowo umorzonego postępowania karnego

Dobrowolne poddanie się karze na etapie postępowania sądowego – czy warto

W jakich przypadkach sprawca może liczyć na warunkowe umorzenie postępowania?

Czym jest list żelazny i wobec kogo może zostać wydany?

Zapraszamy!

Skontaktuj się z nami i dowiedz się jak możemy Ci pomóc!

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA ZA PODROBIENIE PODPISU

O odpowiedzialności karnej za podrobienie podpisu mówi art. 270 Kodeksu Karnego.

 

§ 1 Kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

 

§ 2 Tej samej karze podlega, kto wypełnia blankiet, opatrzony cudzym podpisem, niezgodnie z wolą podpisanego i na jego szkodę albo takiego dokumentu używa.

 

§  2a W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

 

§ 3 Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w § 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

 

Podpis może zostać przerobiony lub podrobiony. Podrobienie będzie oznaczało podpisanie się nie swoim imieniem i nazwiskiem – nawet jeśli dana osoba wyrazi zgodę na podpisanie się za nią, to wciąż mówimy o podrobieniu. Z kolei przerobienie będzie polegało na modyfikacji istniejącego już podpisu.

Do przestępstwa dochodzi, gdy osoba fałszująca podpis dokumentu ma na celu posłużyć się nim, tak jakby to był dokument autentyczny.

Podpisanie się za kogoś na dokumencie, jednak bez zamiaru posłużenia się takim dokumentem, nie będzie stanowić przestępstwa.

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

VISHING – POZORNIE NORMALNA ROZMOWA

VISHING – POZORNIE NORMALNA ROZMOWA, A REALNIE NIEBEZPIECZNA METODA WYKORZYSTYWANA PRZEZ OSZUSTÓW

VISHING – podobnie jak PHISHING (wykorzystujący wiadomości email) i SMISHING (wykorzystujący wiadomości SMS) to metoda stosowana przez oszustów w celu wyłudzenia od użytkownika danych wrażliwych, które mogą posłużyć do przejęcia konta, uzyskania dostępu do konta bankowego, dokonania zakupów przy użyciu karty czy też zaciągnięcia pożyczki/kredytu na dane osobowe ofiary.

Metoda ta polega na tym, że oszust dzwoni do ofiary, podszywając się pod daną firmę, czy instytucję. Niekiedy może wydawać się dość neutralna niemniej jednak często prowadzona jest przy użyciu „automatów”, które prowadzą rozmowę z ofiarą.

W telefonicznej rozmowie usiłuje się wzbudzić zaufanie rozmówcy, a następnie – pod dowolnym pretekstem – prosi o jego szczegółowe dane osobowe, loginy i hasła, numery kont, kart kredytowych, kody weryfikacyjne do kart (CVV).

Często uzasadniając taką potrzebę weryfikacją danych, modernizacją systemu komputerowego, a nawet audytem zewnętrznym obsługujących ofiarę instytucji bankowych, czy też konieczność uzupełnienia danych w niezbędnych formularzach, czy rejestrach. Argumentem bywa również potrzeba weryfikacji danych z uwagi na atak hakerski, czy pozorna rozmową dotycząca zainteresowania ofiary określoną usługą czy produktem.

Pamiętaj by nigdy nie podawać danych, jeśli nie zainicjowałeś kontaktu telefonicznego lub nie wiesz kto naprawdę jest twoim rozmówcą.

Wyłudzane dane są często wykorzystywane do dokonania przelewów, użycia kart kredytowych lub realizacji innych usług bankowych w imieniu ofiary, w tym także wzięcia kredytu czy pożyczki.

Departament Prawa Karnego Kancelarii Pasternak LEGAL – świadczy usługi prawne w zakresie prawa karnego związanego z tzw. „cyberprzestępczością”

Masz pytania, skontaktuj się.

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Czynności lekarskie na polecenie władz

Jak wspominaliśmy w poprzednich artykułach serii MEDICAL & BEAUTY LAW, podstawą podjęcia czynności lekarskich przez lekarza jest zgoda osoby,  w stosunku do której czynność ma być wykonana, bądź zgoda zastępcza. Jednakże wymóg ten podlega ograniczeniu w przypadku czynności lekarskich, wobec określonych osób i na polecenie władz, przewidzianych przez prawo. Jakie więc to czynności?

  1. Czynności, które mają na celu ustalenie i zabezpieczenie określonych dowodów w prowadzonym postępowaniu (głównie chodzi tu o postępowanie karne)
  2. Czynności podejmowane w ramach procedur epidemiologicznych

W pierwszym przypadku istotne są tu przepisy, które stanowią, że:

–  Oskarżony jest obowiązany poddać się badaniom psychologicznym i psychiatrycznym oraz badaniom połączonym (…) , z wyjątkiem chirurgicznych pod warunkiem, że są dokonywane przez uprawnionego do tego pracownika służby zdrowia (…) i nie zagrażają życiu oskarżonego, a przeprowadzenie tych badań jest nieodzowne, w szczególności oskarżony jest obowiązany poddać się pobraniu krwi, włosów  i wydzielin z organizmu;

Szczegółowe warunki i sposobu dokonywania takich badań reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości. Istotną materią tego rozporządzenia jest to , że:

  • W przypadku niecierpiącym zwłoki badanie przeprowadza się na ustne polecenie funkcjonariusza organu prowadzącego postępowanie, po okazaniu legitymacji służbowej; takie badanie przeprowadza  lekarz będący specjalistą w dziedzinie medycyny ze względu na zakres badania. Kolejną podstawą prawną do powyższych uregulowań jest ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałanie alkoholizmowi:
  • jeśli zachodzi podejrzenie, że przestępstwo lub wykrocznie zostało popełnione po spożyciu alkoholu, osoba podejrzana może być poddana badaniu koniecznemu do ustalenia zawartości alkoholu w organizmie. W szczególności zabiegowi pobrania krwi.  Zabiegu pobrania krwi dokonuje pracownik służby zdrowia. Co istotne, powyższe czynności mogą być dokonane  z zastosowaniem przymusu bezpośredniego wobec ich adresata. Jednak przymus ten stosować może nie lekarz, a asysta uczestnicząca przy takim zabiegu.

Z drugiej strony, co zaznaczyliśmy na wstępie, na mocy ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych określone w niej osoby mogą zostać zobowiązane przez stosowny organ sanitarny do poddania się badaniom mającym na celu wykrycie choroby zakaźnej, a także stosownej kwarantannie. Obywatele na żądanie władz mają obowiązek poddania się jednorazowym lub okresowym badaniom lekarskim, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, które precyzuje jakie grupy ludności objęte są tym obowiązkiem m.in.  kobiety ciężarne, osoby do których podjęto podejrzenie, że są chore wenerycznie.

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

WYŁUDZENIE USŁUGI, TOWARU JAKO OSZUSTWO

Co to jest oszustwo?

Według polskiego prawa karnego oszustwo to przestępstwo polegające na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym za pomocą wprowadzenia jej w błąd (…), celem działania sprawcy jest osiągnięcia korzyści majątkowej. Mówi o tym art. 286 § 1 kodeksu karnego.

Oszustwo zwane jest również wyłudzeniem, które jest przestępstwem.

 

Przestępstwo oszustwa, co to jest?

Niekorzystne rozporządzenie mieniem, czyli…?

W przypadku przestępstwa oszustwa najczęściej w postaci wyłudzenia jest to brak zapłaty za towar lub usługę. Jednak, co istotne, nie każdy brak zapłaty stanowi przestępstwo i nie zawsze możemy mówić że jest to wyłudzenie pieniędzy, towaru bądź usługi.

Skazanie sprawcy za wspomniane przestępstwo zależy od spełnienia kilku warunków.

 

Co więc decyduje o tym, że brak zapłaty stanowi przestępstwo?

Z uwagi na złożony charakter oszustwa, pociągnięcie do odpowiedzialności sprawcy przestępstwa oszustwa uzależnione jest od spełnienia kilku warunków.

Aby brak zapłaty realizował znamiona oszustwa z kodeksu karnego, musi być to sytuacja kiedy kontrahent/ sprawca już podczas zawierania umowy nie miał zamiaru zapłacić.

Konieczne jest zatem bezsporne ustalenie, że sprawca miał zamiar wprowadzenia w błąd i niewywiązywania się z umowy już w chwili jej zawierania . Nie sposób także racjonalnie twierdzić, że każda nierzetelna realizacja umowy cywilno-prawnej stanowi przestępstwo oszustwa stypizowanego w art. 286 § 1 KK.

 

 

Rodzaje znamion przestępstwa oszustwa

Taki zamiar może wynikać z samego braku środków na zapłatę już w momencie zawierania umowy albo po prostu brak chęci aby wywiązania się z obligacji.

Jednakże ze względu na fakt, iż o zakwalifikowaniu wyżej wspomnianego czynu jako popełnienia przestępstwa oszustwa z kodeksu karnego decyduje zamiar sprawcy. Istotne jest to ,aby wykazać, iż w chwili zawierania umowy sprawca działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez wprowadzenie drugiej osoby w błąd lub wyzyskanie błędu co do okoliczności, czyli poprzez podjęcie podstępnych czynów prowadzących do wywołania u osoby pokrzywdzonej oszustwem nieprawidłowego wyobrażenia o rzeczywistości. Takie wyobrażenie polega na niezgodności między rzeczywistością a  odbicie jej w świadomości pokrzywdzonego, a kiedy osoba pokrzywdzona ma już błędne wyobrażenie o rzeczywistości, wtedy dochodzi do wykorzystywania błędu co do okoliczności.

Mówimy też o oszustwie , które polega na wyzyskaniu niezdolności pokrzywdzonego do należytego pojmowania przedsiębranego działania – czyli wykorzystanie sytuacji, w której pokrzywdzony ze względu na różne przyczyny (np. choroba, wiek, naiwność) nie jest w stanie właściwie zrozumieć swojego działania.

Przy ustalaniu zamiaru sprawcy oszustwa należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności.

Pamiętać należy, że w przypadku gdy przestępstwo oszustwa zostało popełnione na szkodę osoby najbliższej, wtedy ściganie sprawcy czynu następuje na wniosek pokrzywdzonego.

 

 

Jaka zatem grozi kara za wyłudzenie towaru bądź usługi?

Zgodnie z kodeksem karnym sprawcy grozi kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Jeśli wyłudzenia dopuszczono się w stosunku do mienia znacznej wartości (czyli takiego, którego wartość przekracza kwotę 200.000,00 zł), zagrożenie karą wzrasta, podlega karze pozbawienia wolności i wynosi od roku do 10 lat pozbawienia wolności.

Warto jednak pamiętać, że wobec sprawcy oszustwa, który dobrowolnie naprawił szkodę w całości lub w znacznej części sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary. Jeśli szkoda została naprawiona w całości, to sąd może nawet odstąpić od wymierzenia kary.

 

Przedawnienie przestępstwa oszustwa z art. 286 kodeksu karnego

Termin przedawnienia się przestępstwa oszustwa zależy od ustawowego zagrożenia kara za dany czyn:

  1. po 5 latach nastąpi przedawnienie oszustwa stanowiącego wypadek mniejszej wagi
  2. po 15 latach nastąpi przedawnienie oszustwa w typie podstawowym , oraz oszustwa w stosunku do mienia znacznej wartości, a także w stosunku do dobra o szczególnym znaczeniu dla kultury (art. 294 k.k.)

 

Natomiast jeżeli w tym czasie wszczęto postępowanie, to zgodnie z treścią art. 102 k.k. do powyższego okresu trzeba dodać 10 lat.

 

Artykuł 286 w kodeksie karnym , kodeks postępowania karnego

§ 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto żąda korzyści majątkowej w zamian za zwrot bezprawnie zabranej rzeczy.

§ 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 4. Jeżeli czyn określony w § 1-3 popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

 

 

Poniżej ciekawe artykuły które mogą Cię zainteresować:

Wniosek o wstrzymanie kary

Wniosek o zmianę lub uchylenie tymczasowego aresztowania

Co to jest dozór elektroniczny

Tymczasowe aresztowanie a prawo do telefonu komórkowego

Jak wnieść prywatny akt oskarżenia?

Vishing- pozornie normalna rozmowa telefoniczna

Smishing – śmieszne, a jednak niebezpieczne

Phishing- oszustwo internetowe

 

Masz pytania? Potrzebujesz pomocy prawnej jako pokrzywdzony bądź oskarżony? Skontaktuj się.

Tel. 510 – 238 – 596

Mail: biuro@pasternaklegal.pl

 

Źródła:

  1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny, Dz. U. 1997 Nr 88 poz. 553

 

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

 

 

Wypełnij formularz, a my skontaktujemy się z Tobą, celem omówienia Twojej sprawy. Odpowiadamy szybko – sprawdź !

PASTERNAK LEGAL - RODO A EMAIL - DANE OSOBOWE W ROZUMIENIU RODO

Przestępstwo groźby karanej

Zachowanie sprawcy, wyczerpujące znamiona przestępstwa stypizowanego w art. 190 k.k., polega na grożeniu innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej.

Przypisanie odpowiedzialności karnej za przestępstwo wymaga nie tylko zrealizowania czynności wykonawczych groźby, ale spowodowania stanu, w którym groźba wzbudziła w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Ujęty w opisie typu przestępstwa zwrot “uzasadniona obawa” jest zatem warunkiem koniecznym karalności zachowania polegającego na grożeniu innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub osoby jej najbliższej. Uzasadniona obawa, w konstrukcji przepisu art. 190 § 1 k.k., jest tym elementem, który pozwala ująć i zweryfikować, czy subiektywna odczucie obawy pokrzywdzonego co do spełnienia groźby miało obiektywne (uzasadnione) podstawy. Uzasadniona obawa, w konstrukcji przepisu art. 190 § 1 k.k., jest tym elementem, który pozwala ująć i zweryfikować, czy subiektywna odczucie obawy pokrzywdzonego co do spełnienia groźby miało obiektywne (uzasadnione) podstawy. Nie wystarczy zatem to, że pokrzywdzony oświadczy, iż obawiał się spełnienia groźby; konieczne jest bowiem dokonanie oceny, czy jego przekonanie miało obiektywne podstawy w ustalonych okolicznościach. Obiektywizacja podstawy wymaga zaś oceny w oparciu zarówno o osobowość pokrzywdzonego, jak i okoliczności, które pozwalają stwierdzić, że każdy przeciętny człowiek o podobnej osobowości, cechach psychiki, intelektu co pokrzywdzony, w ustalonych okolicznościach, uwzględniając także wcześniejsze ewentualne relacje pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym, towarzyszące wypowiedziom zachowania, uznałby groźbę za rzeczywistą i wzbudzającą obawę jej spełnienia. (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 kwietnia 2017 r. V KK 372/16)

Forma groźby nie ma znaczenia, groźba może być wyraźna lub dorozumiana. Grozić można słowem, gestem lub innym zachowaniem się, które w zamiarze grożącego ma być zrozumiane jako groźba popełnienia przestępstwa i w rzeczywistości może być tak zrozumiana. (zob. wyrok SA w Lublinie z dnia 6 lutego 2013 r., II AKa 273/12)

Sprawca opisanego powyżej przestępstwa podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Należy pamiętać, iż ściganie przestępstwa groźby karalnej następuje na wniosek pokrzywdzonego.

 

Źródła:

  1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U.2020.1444 t.j. z dnia 2020.08.25),
  2. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 kwietnia 2017 r. V KK 372/16,
  3. Wyrok SA w Lublinie z dnia 6 lutego 2013 r., II AKa 273/12

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Przestępstwo naruszenia nietykalności cielesnej człowieka na gruncie polskiego Kodeksu karnego.

Przedmiotem ochrony przestępstwa z art. 217 k.k. jest nietykalność cielesna człowieka, która jednocześnie stanowi jedno z dóbr osobistych. Zgodnie z przytoczonym powyżej artykułem, kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Zgodnie z poglądem wyrażonym w orzecznictwie naruszenie nietykalności cielesnej stanowią wszystkie czynności oddziałujące na ciało innej osoby, które nie są przez nią akceptowane. Naruszenie nietykalności cielesnej nie musi łączyć się z powstaniem obrażeń, jednakże musi mieć ono wymiar fizyczny.

Jeżeli naruszenie nietykalności wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonego albo jeżeli pokrzywdzony odpowiedział naruszeniem nietykalności, sąd może odstąpić od wymierzenia kary.

Należy pamiętać, iż postępowanie o czyn stypizowany w art. 217 k.k. toczy się w tzw. trybie prywatnoskargowym. W tej postaci procesu osoba pokrzywdzona samodzielnie sporządza akt oskarżenia i wnosi go do sądu, przed którym to pełni rolę oskarżyciela prywatnego.

 

Źródło:

  1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U.2020.1444 t.j. z dnia 2020.08.25)
  2. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 9 sierpnia 2012 r. II AKa 137/12, LEX nr 1217652)
    1. cyjnego w Białymstoku z dnia 9 sierpnia 2012 r. II AKa 137/12, LEX nr 1217652)

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Przestępstwo zniewagi na gruncie Kodeksu karnego

Uregulowana w art. 216 Kodeksu karnego zniewaga jest przestępstwem, którego przedmiotem ochrony jest godność postrzegana jako cześć wewnętrzna człowieka.

Zgodnie z powyżej przytoczonym przepisem odpowiedzialności karnej podlega ten kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła. Powyższe działanie sprawcy zagrożone jest karą grzywny albo ograniczenia wolności.

W art. 216 § 2 k.k. ustawodawca wprowadził typ kwalifikowany opisywanego przestępstwa. W w/w przypadku osoba dokonująca zniewagi dopuszcza się tego zachowania za pomocą środków masowego komunikowania. Zniewaga w typie kwalifikowanym zagrożona jest z kolei karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do roku.

Jeżeli zniewagę wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonego albo jeżeli pokrzywdzony odpowiedział naruszeniem nietykalności cielesnej lub zniewagą wzajemną, sąd może odstąpić od wymierzenia kary. Natomiast w przypadku skazania za przestępstwo określone w art. 216 § 2 Kodeksu karnego (typ kwalifikowany przestępstwa zniewagi) Sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego.

Należy pamiętać, iż przestępstwo zniewagi jest przestępstwem ściganym z oskarżenia prywatnego. Oznacza to, że osoba pokrzywdzona sporządza akt oskarżenia we własnym imieniu oraz samodzielnie występuje przed Sądem w charakterze oskarżyciela posiłkowego, bez udziału prokuratora w postepowaniu.

Źródło:

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U.2020.1444 t.j. z dnia 2020.08.25)

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Download file
1