Podstawy stosowania warunkowego zawieszenia wykonania kary

Uregulowana w art. 69 Kodeku karnego instytucja warunkowego zawieszenia wykonania kary pozwala na wstrzymanie wobec osoby skazanej realizacji orzeczonej represji prawnokarnej na ściśle oznaczony okres próby. Dzięki wspomnianej instytucji sprawca otrzymuje możliwość nie wykonania wobec niego orzeczonej kary, pod warunkiem, że będzie w okresie próby przestrzegał wszystkich ustalonych przez Sąd warunków, a przede wszystkim porządku prawnego. Kto i w jakich okolicznościach może skorzystać z instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary?

Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Zawieszając wykonanie kary, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia oraz zachowanie się po popełnieniu przestępstwa.

Zawieszenie wykonania kary następuje na okres próby, który wynosi od roku do 3 lat i biegnie od uprawomocnienia się wyroku.

Źródło:

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U.2019.1950 t.j. z dnia 2019.10.14)

niniejsza informacja w żadnym wypadku nie stanowi i nie może stanowić porady prawnej, ani wiążącej informacji. Stan na dzień 15.09.2020 r.