Nowelizacja upadłości konsumenckiej

Z dniem 240.3.2020 r. znowelizowano przepisy postępowania upadłościowego mając na celu przyspieszenie rozpoznawania spraw upadłościowych oraz umożliwienia większej liczbie konsumentom ogłoszenie upadłości.

Warto zauważyć, że według nowych przepisów prowadzone będą postępowania, które zostały rozpoczęte po wejściu w życie zmian ustawowych.

Do jednej z najistotniejszych zmian wprowadzonych nowelizacją zaliczyć można uchylenie art. 4914 prawa upadłościowego, który obligował Sąd do oddalania wniosków o ogłoszenie upadłości, jeżeli dłużnik doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa.

W świetle nowych regulacji sądy nie będą już zobowiązane do ustalania kwestii „zawinienia” na etapie badania wniosku, a więc wydaje się iż w nowym brzemieniu ustawy każdy konsument, który stał się niewypłacalny, będzie mógł ogłosić upadłość, jeśli tylko prawidłowo dopełni wszystkich formalności.

Warto zaznaczyć, że wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej mogą złożyć także przedsiębiorcy już w następnym dniu po zakończeniu działalności gospodarczej oraz osoby prowadzące gospodarstwo rolne.

Niniejszy artykuł nie stanowi porady ani też informacji prawnej w indywidualnej sprawie.

Źródło:

Ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (Dz.U.2019.498 ze zm.)

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

W jakich przypadkach sprawca może liczyć na warunkowe umorzenie postępowania?

Nie zawsze ustalenie w toku sprawy karnej sprawstwa i winy oskarżonego musi powodować wydanie wobec niego przez Sąd wyroku skazującego. W szczególnych sytuacjach Kodeks karny umożliwia zakończenie postępowania karnego bez skazania oskarżonego nawet wtedy gdy ustalono, że oskarżony dopuścił się popełnienia czynu zabronionego. Opisane powyżej rozstrzygnięcie może zapaść tylko przy łącznym spełnieniu przez sprawcę szeregu warunków przewidzianych w art. 66 kodeksu karnego.

Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

Należy jednak pamiętać, że instytucji warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności.

Stan prawny na dzień 3.04.2020

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Utwór jako przedmiot prawa autorskiego

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Z powyższego wynika, że jedynie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze mogą być uznane za dzieła i podlegają ochronie tego prawa. Chodzi zatem o kreacyjny, subiektywnie nowy, oryginalny wytwór intelektu, wywołany niepowtarzalną osobowością twórcy, który – wykonany przez kogoś innego – wyglądałby inaczej (zob. wyrok SA w Lublinie z dnia 12 września 2016 r., sygn. akt I ACa 942/15).

Przedmiotem ochrony wszystkich kolejnych polskich ustaw o prawie autorskim jest w istocie, niezależnie od sposobu normatywnego określenia, rezultat twórczej działalności człowieka. Z kolei ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), plastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne, muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe).

Ochroną prawa autorskiego objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne.

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Podatek VAT w robotach budowlanych

W piątek 28 kwietnia tego roku Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) wydał wyrok w sprawie wykładni przepisów o naliczaniu podatku VAT. Według Sądu to faktyczne wykonanie robót budowlanych, a nie data podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego, wyznacza moment powstania obowiązku rozliczenia podatku.

Niestety piątkowy wyrok tylko potwierdził niekorzystną interpretację przepisów o VAT. Jednak dzięki temu wyrokowi branża budowlana ma jasno sprecyzowane zasady rozliczania VAT za wykonanie usług budowlanych – usługę uważa się za wykonaną nie z momentem podpisania przez inwestora protokołu a z faktyczną, obiektywną chwilą wykonania prac budowlanych. Obowiązek podatkowy powstaje więc z chwilą wystawienia faktury w terminie, tj. w czasie 30 dni od wykonania prac budowlanych, a gdy faktura nie została wystawiona, to z upływem tego terminu.
NSA uznał, że strony umowy nie mogą w drodze wzajemnych ustaleń modyfikować regulacji podatkowych, które są autonomiczne w stosunku do prawa cywilnego i budowlanego.

Sygnatura akt: I FSK 1811/15

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Zbycie ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej

Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2013, poz. 1030 ze zm. – dalej jako k.s.h.) przewiduje, iż dopuszczalne jest zbycie ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej. Zbycie ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej często określane jest mianem tzw. „zbycia udziałów w spółce”. Zgodnie z treścią art. 10 § 1 i 2 k.s.h.

„ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas gdy umowa spółki tak stanowi”. Ponadto „ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko po uzyskaniu pisemnej zgody wszystkich pozostałych wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej”.

Jak wynika z powyższego „zbycie udziałów w spółce komandytowej” jest dopuszczalne jeżeli zostaną spełnione określone warunki.
Po pierwsze umowa spółki komandytowej musi wyraźnie przewidywać, że ogół praw i obowiązków w Spółce może zostać zbyty. Powyższe, prowadzi do wniosku, że w spółce komandytowej brak stosownego zapisu w umowie spółki skutkuje niemożnością zbycia ogółu praw i obowiązków wspólnika.
Po drugie wspólnicy Spółki muszą udzielić pisemnej zgody na dokonanie zbycia ogółu praw i obowiązków przez wspólnika w spółce. Zgoda ta musi zostać udzielona przez wszystkich wspólników. Forma pisemna zgody została zastrzeżona dla celów dowodowych, przez co zgoda na zbycie ogółu praw i obowiązków może zostać udzielona w innej formie aniżeli forma pisemna.

Brzmienie art. 10 § 2 k.s.h. prowadzi do wniosku, że postanowienia umowy spółki mogą modyfikować formę udzielanej przez wspólników zgody i tak: umowa spółki może przewidywać, że zgoda powinna zostać wyrażona w kwalifikowanej formie np. w formie aktu notarialnego, jak również umowa spółki może przewidywać łagodniejsze uregulowanie w zakresie obowiązku uzyskania zgody wspólników np. przez ograniczenie liczby wspólników których zgoda jest potrzebna do dokonania transakcji albo nawet przez całkowitą eliminację tego warunku.
Bezwzględnie należy pamiętać, że zbycie ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki komandytowej bez zachowania powyższych wymogów zgodnie z treścią art. 58 § 1 k.c. jest nieważne.
Uzupełniając wywodu w zakresie zbycia ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej należy wskazać, że przepisy prawa przewidują również inne ograniczenia związane ze zbywaniem ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej. Przykładowo nie dopuszczalne jest przeniesienie tylko części praw i obowiązków, w szczególności określając zbywane prawa i obowiązki za pomocą zbywanego „udziału” procentowego. Powyższe stanowisko potwierdza Sąd Okręgowy w Gdańsku, który w postanowieniu z dnia 13 maja 2009 roku, sygn. VIII Ga 23/09 stwierdził, że „zbycie procentowe udziałów w spółce osobowej części tego udziału godzi w integralność udziału jako konglomeratu uprawnień o charakterze majątkowo korporacyjnym i jest niedopuszczalne”. Nadmienić jednak należy, iż możliwe jest zbycie określonej konkretnej wierzytelności wspólnika wobec spółki wynikającej z przysługujących wspólnikowi praw (zbycie roszczenia o wypłatę zysku za dany rok obrotowy), z tym, że nie jest możliwe przeniesienie samego prawa do udziału w zysku.
Ponadto odmiennie jak w przypadku udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością za niedopuszczalne uznaje się także czynności polegające na obciążeniu ogółu praw i obowiązków wspólnika np. poprzez ustanowienie zastawu albo prawa użytkowania, albowiem czynności takie prowadziłyby do faktycznego rozszczepienia ogółu praw i obowiązków.

Czynność zbycia ogółu praw i obowiązków może być dokonana w drodze dowolnej umowy, a w szczególności w formie umowy sprzedaży lub darowizny. Kodeks spółek handlowych nie przewiduje również jakieś szczególnej formy zawarcia umowy zbycia ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej jakkolwiek dla zachowania bezpieczeństwa obrotu warto dokonać tej czynności co najmniej w formie pisemnej. Tak więc zawarcie powyższej umowy w formie aktu notarialnego nie jest obowiązkowe, choć umowa spółki komandytowej może ustanowić określony wymóg co do formy jej zawarcia. Zbycie ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej nie wymaga zmiana umowy spółki.

Stan na dzień 12 Marzec 2017 r.

 

Subskrybuj Newsletterbądź na bieżąco

Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach – za darmo – prosto na twoją skrzynkę.

Łukasz Pasternak - ADWOKAT

 

Blog Kancelarii Pasternak LEGAL ma charakter wyłącznie edukacyjny i zawiera treści jedynie o charakterze ogólnym, w których mogą zdarzyć się pominięcia jak i omyłki, a w szczególności dlatego, że artykuły na blogu są aktualne w dacie ich publikacji, zaś w późniejszym czasie mogą nie odzwierciedlać stanu zmieniających się przepisów prawa.

Kancelaria nie bierze odpowiedzialności za jakąkolwiek szkodę, która została wyrządzona w związku zastosowaniem lub niezastosowaniem się do przekazanej na blogu treści, albowiem treści zawarte na blogu nie mogą stanowić w szczególności porady czy informacji prawnej wydawanej indywidualnie przy uwzględnieniu konkretnego stanu faktycznego i prawnego.

 

Jeżeli zainteresowała Cię ta tematyka, zapraszamy do śledzenia naszego bloga oraz zapisu do Newslettera.

 

Jeśli chcesz uzyskać poradę prawną – skontaktuj się poprzez formularz, mail bądź telefonicznie.

Download file
1