LEKKOMYŚLNOŚĆ I NIEDBALSTWO – na czym polega różnica?

autor: Łukasz Pasternak
02.12.2021
Art. 9 Kodeksu Karnego wprowadza stronę podmiotową czynu – umyślność i nieumyślność. Dziś skupimy się na nieumyślności.
Zanim jednak przejdziemy do pojęcia nieumyślności czynu, odpowiedzmy na pytanie czym jest czyn?
Czyn to działanie lub zaniechanie. Może on zostać popełniony świadomie lub nieświadomie. Z kolei art. 115 par. 1 KK wyjaśnia pojęcie czynu zabronionego:
„Czynem zabronionym jest zachowanie o znamionach określonych w ustawie karnej.”
Wspomniany już art. 9 KK w drugim paragrafie przedstawia nieumyślną stronę czynu.
„Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć.”
Zachodzi tutaj swego rodzaju podział na lekkomyślność i niedbalstwo. Na czym ten podział polega?
Jak wskazuje art. 9 § 2 KK – sprawca czynu zabronionego popełnia go mimo, że nie ma takiego zamiaru. Gdyby istniał zamiar, wtedy mówilibyśmy o umyślności popełnienia tego czynu. Sprawca zatem popełnił dany czyn zabroniony, ponieważ nie zachował należytej ostrożności, która w danych okolicznościach była od niego wymagana.
„Przewidywał albo mógł przewidzieć?” - co to oznacza i dlaczego to sformułowanie jest tak istotne w tym przepisie?
Tak jak wyżej wyjaśniliśmy – sprawca nie miał zamiaru popełniać danego czynu zabronionego ale przewidywał, że zachowując się w sposób nieostrożny – lekkomyślnie – może do tego dojść. Pomimo, że przewidywał taką możliwość to liczył na to, że jednak uda mu się uniknąć popełnienia czynu zabronionego. Na tym właśnie polega lekkomyślność – jest to tzw. nieumyślność świadoma.
Z kolei stwierdzenie „mógł przewidzieć” wskazuje na niedbalstwo. Sprawca nie przewidywał możliwości popełnienia czynu zabronionego przez swoje nieostrożne zachowanie – a więc nie mógł liczyć na jego uniknięcie - natomiast nie zmienia to faktu, że przewidzieć taką możliwość mógł.
Dlatego stwierdzenie „Przewidywał albo mógł przewidzieć?” w art. 9 § 2 KK , jest tak istotne, ponieważ tak jak widać – ono w zasadzie wprowadza podział na lekkomyślność i niedbalstwo.
ŹRÓDŁA:
1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1444)
2. Gardocki. L, Prawo karne wydanie 21, Warszawa 2019.
Subskrybuj Newsletter i bądź na bieżąco
Zapisz się, do naszego Newslettera. Raz w tygodniu informacje prawne lub informacje o najnowszych publikacjach - za darmo - prosto na twoją skrzynkę.
![]() |
Masz pytania?
Zapraszamy do kontaktu.
Skontaktuj sięMogą Cię zainteresować:
TYMCZASOWE ARESZTOWANIE A PRAWO DO KORZYSTANIA Z TELEFONU.
Po zastosowaniu wobec podejrzanego czy też oskarżonego środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania i osadzeniu w Areszcie Śledczym, jego rodzina nierzadko po raz pierwszy spotyka si...
Czytaj dalej
TYMCZASOWE ARESZTOWANIE A PRAWO DO KORZYSTANIA Z TELEFONU.PRZESTĘPSTWO FAŁSZYWEGO ALARMU
Przestępstwo fałszywego alarmu reguluje art. 224 a Kodeksu Karnego. 1. Kto wiedząc, że zagrożenie nie istnieje, zawiadamia o zdarzeniu, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu os...
Czytaj dalej
PRZESTĘPSTWO FAŁSZYWEGO ALARMUODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA ZA PODROBIENIE PODPISU
O odpowiedzialności karnej za podrobienie podpisu mówi art. 270 Kodeksu Karnego. § 1 Kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako aute...
Czytaj dalej
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA ZA PODROBIENIE PODPISUSkontaktuj się z nami
i dowiedz się jak możemy
Tobie pomóc
KANCELARIA WARSZAWA
Łukasz Pasternak Kancelaria Adwokacka
ul. Malborska 1/11,
03-286 Warszawa, piętro II
KANCELARIA MARKI
Al. J. Piłsudskiego 29, 05-270 Marki
mapa